________________
३१३
पद्मपुराणे ।
अष्टचत्वारिंशत्तमं पर्व । सुग्रीवाद्याः समासीना नयनानन्दकारिणम् । विरेजुः परितो रामममरेन्द्रमिवामराः ॥ २३० ॥ पद्मनाभस्ततोऽवोचकिमद्याप्यवलंव्यते । मया विनान्तरे द्वीपे दुःखं तिष्ठति मैथिली ॥२३१॥ दीर्घस्तत्र त्वमुत्सृज्य क्षिप्रमद्यैव सर्वथा । त्रिकूटगमने सद्भिः क्रियते न किमुद्यमः ।। २३२ ॥ तमूचुमत्रिणो वृद्धा नयविस्तरकोविदाः । संशयेनात्र किं देव कथ्यतामेकनिश्चयः ॥ २३३ ।। किं त्वमिच्छसि वैदेहीं विरोधमथ रक्षसाम् । विजयः प्राप्यते दुःखं नायं सहशविग्रहः ॥२३४॥ भरतस्य त्रिखंडस्य प्रतिपक्षोज्झितप्रभुः । सामरद्वीपविख्यात एक एव दशाननः ॥ २३५ ॥ शंकितो धातकी द्वीपो द्योतिषामपि भीतिदः । जंबूद्वीपे परं प्राप्तो महिमानं खगाधिपः॥२३६ ॥ शिल्पीभूतोऽस्य विश्वस्य कृतानेकाद्धतक्रियः । ईदृशो राक्षसो राम कथं संसाध्यते त्वया २३७ तस्माद्बुद्धिं रणे त्यक्त्वा यद्वयं संवदामहे । प्रसीद क्रियतां देव तदेवोद्यच्छ शान्तये ॥२३८॥ मा भूत्तस्मिन् कृतक्रोधे जगदेतन्महाभयम् । विश्वस्तप्राणिसंघातं नष्टनिःशेषसक्रियम् ॥२३९॥ योऽसौ विभीषणः ख्यातः स्वयं ब्रह्मास कीर्तितः । क्रूरकर्मनिवृत्तात्मा भावितोऽणुव्रतैर्दृढम् २४० अलंध्यवचनं तस्य कुरुते खेचराधिपः । तयोर्हि परमा प्रीविरंतरायविवर्जिता ॥ २४१ ॥ बोधितस्तेन दाक्षिण्याद्यशः पालनतोऽपि वा । लज्जया वा विदेहस्य तनयां प्रेषयिष्यति ॥२४२॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
