________________
२७१
पद्मपुराणम्।
षट्चत्वारिंशत्तम पर्व । सर्वलोकवरिष्ठस्य स्वस्य सौख्यं विधीयताम् ॥ ७६ ॥ आत्मार्थ कुर्वतः कर्म सुमहासुखसाधनम् । दोषो न विद्यते कश्चित्सर्व हि सुखकारणम् ॥ ७७ ॥ मयेति गदितं वाक्यं यदि न प्रतिपद्यते । ततो यद्भविता तत्ते शत्रुभिः प्रतिपद्यताम् ॥ ७८ ॥ बलीयान् रावणः स्वामी प्रतिपक्षविवर्जितः । कामेन पीड़ितः कोऽयं गच्छेत्प्रार्थनभंजनात् ७९ यौ रामलक्ष्मणौ नाम तव कावपि सम्मतौ । तयोरपि हि संदेहः ऋद्धे सति दशानने ॥८॥ प्रतिपद्यस्व तत् क्षिप्रं विद्याधरमहेश्वरम् । ऐश्वर्य परमं प्राप्ता सौरीलीला समाश्रय ॥ ८१॥ इत्युक्ता वाष्पसंभारगद्गदोद्गीर्णवर्णिका । जगाद जानकी जातजललोचनधारिणी ॥ ८२ ।। वनिते सर्वमेतत्ते विरुद्धं वचनं परम् । सती नामीदृशं वक्राकथं निर्गतुमर्हति ॥ ८३ ।। इदमेव शरीरं मे छिन्द भिन्दाथवा हत । भर्तुः पुरुषमन्यं तु न करोमि मनस्यापि ॥ ८॥ सनत्कुमाररूपोऽपि यदि वाखंडलोपमः । नरस्तथापि तं भतुरन्य नच्छामि सर्वयः ॥ ८५ ॥ युष्मान्ब्रवीमि संक्षेपाहारान् सर्वानिहागतान् । यथा ब्रूत तथा नैतत्करोमि कुरुतेप्सितम् ।।८६॥ एतस्मिन्नन्तरे प्राप्तः स्वयमेव दशाननः । सीतां मदनतापा” गंगावेगीमित्र द्विपः ।। ८७ ॥ समीपीभूय चोवाच परं करुणया गिरा । किंचिद्विहसितं कुर्वन्मुखचन्द्रं महादरः ॥८८॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
