________________
२४४
पद्मपुराणम् ।
चतुश्चत्वारिंशत्तम पर्व। अविदितपरमाथैरेवेमर्थेन हीनं । न खलु विमलचित्तैः कार्यमारंभणीयं ।
अविषयकृतचित्ता सत्समाशक्तिमुक्ता । दधति परमशोकं बालवबुद्धिहीनाः॥१२२॥ किमिदमिह मनो मे किं नियोज्यं तदिष्टं । कथमनुगतकृत्यैः प्राप्यते शं मनुष्यैः ॥
इति कृतमतिरुच्चैर्यो विवेकस्य कर्ता । रविरिव विमलोसौ राजते लोकमार्गे ॥१२३॥ इत्याचे रविषेणाचार्यप्रोक्त पद्मचरिते शंबूकवधाख्यानं नाम त्रिचत्वारिंशत्तमं पर्व ।
- अथ चतुश्चत्वारिंशत्तमं पर्व । अनिच्छयाथ विध्वस्ते खरवध्वा मनोभवे । दुःखपूरः पुनः प्राप्तो भग्नरोधो यथा नदः ॥१॥ चकार व्याकुलीभूता विविधं परिदेवनं । शोकपावकतप्तांगा विवत्सा बहुला यथा ॥२॥ वहंती चापमानं तं क्रोधदैन्यस्थमानसा । विगलद्भरिनेत्रांबुषणेन निरैक्षत ॥३॥ तां विनष्टधृतिं दृष्ट्वा धरणीधूलिधूसरां । प्रकीर्णकेशसंभारां शिथिलीभूतमेखलां ॥ ४ ॥ नखविक्षतकक्षोरुकुचक्षोणी सशोणितां । कर्णाभरणनिर्मुक्तां हारलावण्यवर्जितां ॥५॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
