________________
१८२
पद्मपुराणम् ।
अष्टत्रिंशत्तम पर्व। उवाच लक्ष्मणः शक्त्या ग्रंहणं मे किमेकया । शक्तीः पंच विमुंच त्वं मयि शक्त्या समस्तया ॥९५।। विवादो गर्विणोरेवं प्रवृत्तो यावदेतयोः । गवाक्षा निविडा तावपिहिता वनिताननैः ॥ ९६ ॥ परित्यक्तनरद्वेषा दृष्ट्वा लक्ष्मणपुंगवं । निर्गृहस्था जितांभोजा संज्ञादानादवारयत् ॥ ९७ ।। दक्षवद्धांजलिं भीरुं सौमित्रिरिति संज्ञया । चकार जातबोधां तां माभैषारिति सम्मदी ॥९८ ॥ जगाद च किमद्यापि कातर त्वं प्रतीक्षसे । विमुंचारिंदमाभिख्य शक्तिं शक्ति निवेदय ॥ ९९ ।। इत्युक्तः कुपितो राजा बद्धा परिकरं दृढ़ । ज्वलत्पावकसंकाशां शक्तिमेकामुपाददौ ॥१०॥ प्रतीक्षेच्छसि मर्तु चेदित्युक्त्वा भृकुटीं दधत् । वैशाखं स्थानकं कृत्वा तां मुमोच विधानवित् १०१ अयनेनेव सा तेन धृता दक्षिणपाणिना । वर्तिकाग्रहणे को वा बहमानो गरुत्मतः॥ १०२॥ द्वितीयेतरहस्तेन कक्षाभ्यां द्वे सुविभ्रमः । शुशुभे सुभृशं ताभिश्चतुर्दत इव द्विपः ॥ १०३ ॥ संक्रुद्धभोगिभोगानां संप्राप्तामथ पंचमी । दंताग्राभ्यां दधौ शक्तिं पेशीमिव मृगाधिपः ॥१०४॥ ततो देवगणाः खस्था वषुः पुष्पसंहतिं । ननृतुस्ताडयांश्चक्रुदुंदुभीश्च कृतस्वनाः ।। १०५ ।। प्रतीक्षारिंदमेदानीं शक्ति त्वमिति लक्ष्मणे । कृतशब्दे परां प्राप साध्वसं सकलो जनः ॥१०६॥ तमक्षततनुं दृष्ट्वा लक्ष्मीनिलयवक्षसं । विस्मितोरिंदमो जातस्त्रपावनमिताननः ॥१०७॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
