________________
पद्मपुराणम् ।
१३१
चतुस्त्रिंशत्तम पर्व। नानाप्रहरणान्वीरान् नियुज्य द्वारि भूयसः । प्रविष्टो योत्र वध्योसौ समेति कृतभाषणः ॥२५॥ सद्भावज्ञापने लज्जां दूरीकृत्य सुमानसः । व्यपाटयदसौ तेषां समक्षं कंचुकं जनः ॥ २६ ॥ स्वर्गादिव तनोपप्तत् काप्यसौ वरकन्यका । उपयातेव पातालाकिंचिल्लज्जानतानना ॥ २७ ॥ तत्कांत्या भवनं लिप्तं लगानिलमिवाभवत् । उद्योतमिव चंद्रेण लज्जास्थितसितांशुभिः ॥२८॥ छेकहंसाश्चिरं त्रस्ताश्चक्षुषी समबूब्रुवन् । लक्ष्मीरिव स्थिता साक्षात् श्रीरिवोज्झितपंकजा ।। २९ ।। गृहं प्लावितुमारब्धामिव लावण्यवारिघौ । उत्कीर्णामिव रत्नानां रजसा कांचनस्य वा ॥३०॥ कल्लोला इव निर्जग्मुः स्तनाभ्यां कांतिवारिणः । तरंगा इव संजाता मध्ये त्रिवलिराजिते ॥३१॥ दंडातकं समुद्भिद्य जवनस्य धनं महः । निजेगामापरं छातं जीमूतं शशिनो यथा ।। ३२ ॥ सुचिरं प्रथितं लोके चंचलं वायसोमलं । गृहजीमूतवर्तिन्या निधौतमिव विद्युता ॥ ३३ ॥ अत्यंतस्निग्धया रुच्या रोमराज्या विराजितां । नितंबाज्जातया हैमान्महानीलत्विषा यथा ॥३४॥ ततोसो सहसामुक्तनररूपा सुलोचना । ढाकिता जानकी तेन रतिं श्रीरिव लज्जया ॥ ३५ ॥ अंते लक्ष्मणस्तन परिश्वतो मनोभुवा । अवस्था कामपि प्रापच्चलमंथरलोचनः ॥ ३६ ।। ततो विशुद्धया बुद्धया पद्रस्तामित्यभाषत । दधाना विविधं वेषं का त्वं क्रीडसि कन्यके ॥३७॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
