________________
पद्मपुराणम् ।
त्रयस्त्रिंशत्तमं पर्व
किमेष रमते युद्धे कोsपि त्रिदशसंभवः । विद्याधरो नु वान्यस्य कस्येयं शक्तिरीदृशी ।। २५९ ।। कालो नाम यमो वायुः कोsपि लोके प्रकीर्त्यते । सोयं किमु भवेद्रो विद्युदंडचलाचलः २६० त्वयेदमीदृशं सैन्यं पुनरेष करिष्यति । किमित्येवं मनोस्माकं नाथ शंकामुपागतं ।। २६१ ।। निरीक्ष्य स्वैनमुत्पत्य संग्रामे रोमहर्षणे । सिंहोदरं समाकृष्य विहलं वरवारणात् || २६२ ।। गले तदंशुकेनैव प्राध्वंकृत्य सुविस्मितः । एष याति पुरः कृत्वा बलीवर्द यथा वशं ।। २६३ ।। एवमुक्तः स तैरूचे स्वस्था भवत मानवाः । देवाः शांतिं करिष्यंति किमत्र बहुचिंतया || २६४ || स्थिता मूर्द्धसुहम्र्म्याणां दशांगनगरांगनाः । परं विस्मयमापन्ना जगुरेवं परस्परं ।। २६५ ।। सखि पश्यास्य वीरस्य चेष्टितं परमाद्भुतं । येनैकेन नरेंद्रोयमानीतों शुकबंधनं ॥ २६६ ॥ अहो कांतिर मुख्येयं तवातिशयान्विता । अहो शक्तिरियं कोयं भवेत्पुरुषसत्तमः ॥ २६७ ॥ भूतोयं भविता वापि पुण्यवत्याः सुयोषितः । पतिः कस्याः प्रशस्तायाः समस्ते जगतीश्वरः ॥ सिंहोदरमहिष्योऽथ वृद्धबालसमन्विताः । रुदत्यः पादयोः पेतुर्लक्ष्मणस्यातिविक्लवाः || २६९ ॥ ऊचुश्च देव मुंचैनं भर्तृभिक्षां प्रयच्छ नः । अद्य प्रभृतिभृत्योयं तवाज्ञाकरणोद्यतः ॥ २७० ॥ सोऽवोचत्पश्यतोदारं द्रुमखंडमिमं पुरः । अत्र नीत्वा दुराचारमेतमुलं याम्यहं ।। २७१ ॥
1
Jain Education International
१२३
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
