________________
पद्मपुराणम् ।
त्रयस्त्रिंशत्तम पर्व ।
साधुप्रसादतस्तस्य सम्यग्दर्शनमुत्तमं । पृथिव्यां ख्यातिमायातं देवेन किमु न श्रुतं ॥ ७७ ॥ प्रसादः साधुना तस्य कृतः कथमितीरितः । लक्ष्मीधरकुमारेण पद्माभिप्रायसूरिणा ॥ ७८ ।। उवाच पथिको देव समासात्कथयाम्यहं । प्रसादः साधुना तस्य यथायमुपपादितः ॥ ७९ ॥ अन्यदा वज्रकोयं दशारण्यसमाश्रितां । प्राविशत् सत्वसंपूर्णामटवीं मृगयोद्यतः ।। ८० ।। जन्मनः प्रभृति क्रूरः ख्यातोयं विष्टपेऽखिले । हृषीकवशगो मूहः सदाचारपरांमुखः ॥ ८१ ॥ लोभसंज्ञासमासक्तः सूक्ष्मतत्त्वांधचेतसः । भोगोद्भवमहागर्भपिशाचग्रहदूषितः ।। ८२ ॥ तेन च भ्रमता तत्र कर्णिकारखनांतरे । दृष्टः शिलातले साधुर्दधानः शममुत्तमं ॥ ८३ ।। परित्यक्तावृतिष्मेि समाप्तनियमास्थितिः । विहंग इव निश्शंकः केसरीव भयोज्झितः ॥ ८४ ॥ स ग्रावभिः करैभानोरतितप्तः समंततः । अभ्याख्यातशतेस्तीदुर्जनस्येव सज्जनः ॥ ८५ ॥ अश्वारूढ़ः स तं दृष्ट्वा कृतांतसमदर्शनः । रत्नप्रभवगंभीरं परमार्थनिवेशनं ॥ ८६ ॥ पापघातकरं सर्वभूतकारुण्यसंगतं । कुंतपाणिरुवाचैवं भूषितं श्रमणश्रिया ।। ८७ ॥ अत्र किं क्रियते साधो सोवोचद्धितमात्मनः । अनाचरितपूर्व यज्जन्मांतरशतेष्वपि ॥ ८८॥ जगाद विहसन् भूभृदनया खल्ववस्थया । न किंचिदपि ते सौख्यं कीदृशं हितमात्मनः ।।८९॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
