________________
रायधनपतसिंघ बादाउरका जैनागम संग्रह भाग उसरा. ७६१ धु पण, व्रतनार निर्वाह करवाने सामर्थ्यवान धर्मधुरंधर जाणवो, सिंहनी पेठे उर्ष एटले सिंह जेम बीजा मृगादिक जानवरोने उवर्ष एटले तेनाथी परानवाये नही, तेम साधु पण परीसह उपसर्गादिकें करी परानवाये नहीं. मंदर एटले मेरुपर्वतनी पेठे अप्रकंप,जे म मेरुपर्वत कंपायमान न थाय, तेम साधु पण परीसह अने उपसर्गादिकें कंपायमान न थायः समुनी पेठे गंनीर, एटले समुह जेम गंजीर होय, तेम साधु हर्ष शोकादि क कारण रहित थका गंनीर होय. चंडमानी पेठे सोम लेश्यावंत एटले चश्मा जेम शीतल प्रकतिवंत होय, तेम साधु सर्वकाल मननो नझार करनारो, महा शीतल प्रकृति सहित होय, सूर्यनी पेठे दीप्ततेज एटले सूर्य जेम तेजवंत होय, तेम साधुपण तपश्च र्यायें करी तेजवंत प्रतापवंत देखायो.साचा सुवर्णनी पेठे जा तिरूप सतेज, एटले सुवर्ण ने जेम मेल न लागे, तेम साधुने पण कर्म मेल नलागे. वसुंधरानी पेठे सर्व स्पर्श स हे एटले पृथ्वी जेम कांटा, कांकरी, अग्न्यादिकना सर्व स्पर्श सहन करे, तेम साधु प ण दमागुणे सहित थको, टाढ तापादिकना स्पर्शने सहन करे. सुदुयदुतासगोविव तेयसाजलंता एटले रुडे इव्ये घृतादिक सींचतां जेम दुताशन जे अग्नि ते सदा ते यसा ए टले तेजवंत देखायले जाज्वल्यमान देखाय तेम,साधु पण ज्ञान तेजें करी सर्वकाल तेज वंत देखायजे.॥ ७० ॥ (ण नियंतेसिंचगवंताणंके०) ते नगवंत महिमावंत साधुने नथी क विपडिबंधेनव एटले क्यांहि पणप्रतिबंध नथी. सेप डिबंधे चनविहेपरमत्ते एटले ते प्रतिबं ध चार प्रकारनो कह्यो, ते कहेले. (अंमएश्वा के०) जे अंग थकी उपजे एवा पदी कीडाम यूरादिक ते आश्री प्रतिबंध नथी, (पोयएश्वा के०) पोत ते हस्त्यादिकना बालक ते याश्रित प्रतिबंध नथी, नग्गहेश्वा के० ) ग्रह एटले वस्ति पीठ फलगादिक तेनो पण प्रतिबंध नथी, (पग्गहेवा के०) उघीक नपग्रहिक नपकरण तेनिमित्त प्रतिबंध नथी, (जन्नंजन्नंदिसंबंति के० ) जे जे दिशायें विहार करवा वांडे, (तन्नंतनं दिसंथ प्प डिबा के०) ते ते दिशायें अप्रतिबंध पणे विचरे. ( सुश्नया के० ) शुचित निर्म लांतर यात्मावंत (अप्पलदुनूया के०) अल्प लघुनूत एटले अल्प परिग्रही थका, (अप्पग्गंथाके० ) अल्प ग्रंथवंत बहुश्रुत, (संजमेणंतवसा के०) संयम अने त करी (अप्पाणंनावेमाणे के०) पोताना आत्माने नावता थका, (विहरंति के०) विचरे.॥७१॥ (तेसिंणं जगवंताणं के०) ते नगवंत एटले साधुने, (इमाएतारूवा के० ) एवा ए तद्रूप (जायामायावित्तिहोबा के०) संयमयात्रा एटले संयमनो निर्वाह, तेने अर्थ, मात्रावृत्ति प्रमाणोपेत जातपाणी लेवु, ते तपें करी निर्मल थाय. ( तंजहा के०) ते कहेले. एक उपवास, बे उपवास, त्रण उपवास, चार उपवास, पांच नप वास, उपवास, सात उपवास, अर्थमासना उपवास, एक मास दमण, बे मास
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org