________________
६७० दितीये सूत्रकृतांगे वितीयश्रुतस्कंधे वितीयाध्ययनं. स्थानक, अने बीजो अनुपशांत स्थानक ॥१॥ (तबणं के०) त्यां (जेसे के०) जे कहेशे ते (पढमाणस्सअहम्मपरकस्सविनंगेके०) प्रथम स्थानक अधर्म पदनो विनंग एटले विचार. (तस्सणंअयमपलतेके०) तेनो ए थर्थ कहेले. (इहखनुपाईगंवाके०) ए संसार मांहे पूर्वादिक दिशिमांहे अनेरी दिशायें ( संतेगतियामणुस्सानवंति के० ) केटलाएक मनुष्य. ते केवाजे (तंजहाके०) ते कहेले. एक आये, एक अनायें, एक उंचगोत्रना नपना, एक नीचगोत्रना उपना,एक महोटी कायावाला,एक न्हानी काया वाला,एक गुनवर्णना शरीरवाला, एक मागवर्णवाला, एक सुरूपवान् अने एक कुरूपवान् ॥२॥ (तेसिंचणंश्मए तारूवंके०) ते आर्यादिक मनुष्यने एवो एतादृशरूपजे आगल कहेशे (दंमसमादाणं के०) दंम समादान एटले पापरूप संकल्पनुं ग्रहणते, (संपेहाए के०) बालोचवू ते चतुर्गतिक, जीवने होय (तंजहा के०) ते चारगतिना नाम कहेडे. (ऐरश्एसुवा के०) एक नारकीमां हे (तिरिरकजोणिएसुवाके० ) तिर्यचनी योनी मांहे (मणुस्सेसुवाके०) मनुष्य मांहे (दे वेसुवाके0 ) देवतामांहे ए चतुर्गतिक जीव जाणवा. तेमांहे (जेयावन्नेके ) जे अनेरा (तहप्पगारा के०) तथा प्रकारना (पाणाविन्नू के०) प्राणि जाणवा (वेयणंवेयंति के०) ते प्राणी एवा बता वेदना जे साता असातारूप तेने वेदे एटले अनुनवे. अत्र चतुर्न गी कहेले. एक संझिया जीवजे ते वेदनाने अनुनवे तथा जाणे पण, अने बीजा सि-हना जीव जे ते वेदनाने मात्र जाणे, पण अनुनवे नहीं. तथा त्रीजा असंझिया जीव जे ते वेदनाने अनुनवे, पण जाणे नही. चोथा अजीव जे ते वेदनाने अनुनवे पण नहीं,अने जाणे पण नहीं, तेमांहें यहीं पहेला अने त्रीजा नंगनो अधिकार ॥३॥ (तेसिंपियणं इमाइं के०) ते नारकिया दिकने एजे पागल कहेशे ते. (तेरसकिरिया हाणा नवंतीतिमरकायं के०) तेर क्रियाना स्थानक होय, ते श्रीतीर्थकर गणधरे एम कह्या ( तंजहा के०) तेना नाम कहेले. एक (यहादमे के० ) अर्थ दंम, बीजो (अण कादंमे के ० ) अनर्थदंम, त्रीजो ( हिंसादंमेके०) हिंसादम, चोथो (थकम्मादमे के० ) अकस्मात् दंझ, पांचमो ( दिहीविपरियासियादमे के०) दृष्टि विपर्यास दंम, बहो (मोस वत्तीए के० ) मृषावाद प्रत्ययिक दंम, सातमो (यदिन्नादागवत्तिए के० ) अदत्तादान प्रत्ययिक दंम, आठमो (यसब वत्तिएके०) अध्यात्मिक ते मनमुंडान प्रत्ययिक तेरूप दंम, नवमो (माणवत्तिएके०) मान प्रत्ययिक दंम, दशमो (मित्तदोसवत्तिए के) मित्र उपर क्षेष करवो ते मित्रदोष प्रत्ययिक दंफ, अगीयारमो (मायावत्तिए के०) परने वंचवं ते मायाप्रत्ययिक दंम, बारमो (लोनवत्तिए के०) लोन प्रत्ययिक दंम, तेरमो (इरियावहिए के० ) इरियापथिक प्रत्ययिक दंग. हवे अनुक्रमे ए तेर क्रिया स्थानकोनो विचार कहे . ॥ ४ ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org