________________
५४२ वितीये सूत्रकृतांगे प्रथम श्रुतस्कंधे पंचदशमध्ययनं. न्संसारोदरे नपुनर्जायते नपरिविद्यते तदनावाच नम्रियते । यदिवा जात्या नारकोयं तिर्यग्योनिकायमिति । एवं नमीयते न परिविद्यते ऽनेनच कारणानावात्संसाराविर्नाव नेन । यत्कैश्चिमुच्यते । ज्ञानमप्रतिघं यस्य वैराग्यं च जगत्पतेः ॥ ऐश्वर्य चैव धर्मश्च सह सिदं चतुष्टयमित्येतदपि व्युदस्तं नवति । संसारस्वरूपं विज्ञाय तदनावः क्रियते नपुनः सांसिक्षिकः कश्चिदनादिसिदोस्ति तत्प्रतिपादकायायुक्तेरसंनवादिति ॥ ७ ॥किंपुनः कार
मसौन जात्यादिना मीयते इत्याशंक्याह । (मिजातीत्यादि ) असौ महावीरः परि त्यक्ताशेषकर्मा न जात्यादिना मीयते परिबिद्यते न म्रियते वा जातिजरामरणरोगशो कैर्वा संसारचक्रवाले पर्यटन न म्रियते न पूर्यते किमिति । यतस्तस्यैव जात्यादिकं नव ति यस्य पुरस्कृतं जन्मशतोपात्तं कर्म विद्यते यस्य तु नगवतोमहावीरस्य निरुवाश्रवा रस्य नास्ति न विद्यते पुरस्कृतं पुरस्कृतकर्मोपादानानावाञ्च न तस्य जातिजरामरणैर्जरणं संनाव्यते । तदाश्रवारनिरोधाश्रयाणां च प्रधानः स्त्रीप्रसंगस्तमधिकृत्याह । वायुर्यथा सततगतिरस्खलिततयाऽग्निज्वाला दहनात्मकामप्येत्यतिकामति परानवति न तया परानूयते । यएवं लोके मनुष्यलोके हावनावप्रधानत्वात्प्रियादयितास्तत्प्रियत्वाच्च उरतिक मणीयावत्येत्यतिक्रामतिनतानि जर्जीयते तत्स्वरूपावगमात्तजयविपाकदर्शनाचेति । तथाचोक्तं । स्मितेन नावेन मदेन लज्जया, पराङ्मुरवैरर्धकटाक्वी हितैः ॥ वचोनिरी किलहेन लीलया, समस्तनावैः खलु बंधनं स्त्रियः ॥ १ ॥ स्त्रीणां कृते नातृयुगस्य ने द, संबंधिनेदे स्त्रियएव मूलं ॥ अप्राप्तकामाबहवोनरेंडा, नारीनिरुत्सादितराजवंशाः॥ इत्येवं तत्स्वरूपं परिझाय तज्जयं विधत्ते नैतानिर्जीयतइति स्थितं । अथ किंपुनः कारणं स्त्रीप्रसंगाश्रवारेण शेषावक्षारोपलदणं क्रियते नप्राणातिपातादिनेति। अत्रो च्यते । केषांचिदर्श निनामंगनोपनोगथाश्रव क्षारमेव नवति । तथाचोचुः । न मांसनद णे दोषो, न मद्ये न च मैथुने ॥ प्रवृत्तिरेषा नूतानां, निवृत्तिस्तु महाफला इत्यादि त न्मतव्युदासार्थमेवमुपन्यस्तमिति । यदिवा मध्यमतीर्थकतांचतुर्यामएव धर्मश्हतु पंच यामोधर्मश्त्यस्यार्थस्याविर्भावनायानेनोपलदणमकारि । अथवा पराणि व्रतानि साप वादानीदंतु निरपवाद मित्यस्यार्थस्या विर्भावनाय प्रकटनायैवमकारि । अथवा सर्वाण्य पि व्रतानि तुल्यानि एकखंडेन सर्व विराधनमिति कृत्वा येन केनचिनिर्देशोन दोषायेति॥
बिन जे ण सेवंति, आश्मोरका दुते जणा॥ ते जणा बंधणुम्मुक्का, नावकंखंति जीवियं ॥ ए॥ जीवितं पिघ्नकिच्चा, अंतं पावंति कम्मुणं॥ कम्मुणा संमुदीनूता, जे मग्गमणुसासई॥१०॥ अर्थ-(इबिउजेणसेवंति के०) जे पुरुषो स्त्रीने नथी सेवता (वाश्मोरकाहुतेजणा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org