________________
श्री आत्मप्रबोध.
एक वखते राजगृह नगरने विषे तेनी समीपे आवेला उद्यानमां श्री वीर प्रन्नु समोसर्या; ते वखते स्वामीना आगमननी वार्ता सांजळी जेनु चित्त संतुष्ट थयेनुं बे, एवो श्रेणिक राजा अजयकुमार वगेरेने लइ त्यां आव्यो. ते प्रनुने त्रण प्रदक्षिणा करी वंदना करी घणा देव अने असुर कुमारादि तथा विद्याधर अने मनुष्योना समूहे विराजित एवी सन्नामां योग्य स्थाने बेगे. धर्मने सांगली पर्षदा पुनः पोतपोताने स्थाने गइ. तेवामां को विद्याधर आकाश मार्गे जमी जतो हतो, ते तत्काल पृथ्वी उपर पडी गयो. विद्याधरने पृथ्वीपर पमतो देखी श्रेणिक राजा विस्मय पामी गयो. अने तत्काल तेणे मनुने तेना पमवानुं कारण पुग्यु. प्रनुए कह्यु, “ राजन्, आ विद्याधर गगनगामिनी विद्यानो एक अक्षर चुकी गयो, तेथी तेनो अधःपात थइ गयो . ते हवे आकाश मार्गे जवाने समथे थवानो नथी." आ वखते श्रेणिक राजानी पासे रहेलो मंत्री अजयकुमार प्रभुना वचन सांभळी तत्काल वेगे थयो अने तेणे त्यां जइ विद्याधरने कयु, "हे विद्याधर, तुं तारी विद्याना एक अक्षरथी भ्रष्ट थयो छ, जो तुं मने ए विद्या
आपे तो हुँ तने ते अक्षर आपुं." विद्याधरे अञ्चयकुमारनुं ते वचन अंगीकार कयु. पगरी विद्याधरने एक अक्षर आपी तेणे तेनी पासेथी आकाशयामिनी विद्या ग्रहण करी. पठी विद्याधर पूर्ण विद्या प्राप्त करी आकाश मार्गे चाट्यो गयो अने अजयकुमार अनुक्रमे पोताने स्थाने आव्यो हतो.
आ विद्याधरना दृष्टांतनो लेश सांजळी मुनिआए पूर्वे कहेला दोषोनो त्याग करवा यत्न करवो.
वनी पोते स्वाध्याय करता अने वीजाने करावता एवा मुनिओए प्रथम सोळ वचनो अवश्य जाणवा जोइए. ते सोळ वचनो श्री अनुयोगधारादि सूत्रोमां
आ प्रमाणे आपेला . ३ लिंग, ३ वचन, ३ काल, १ परोक्ष, १ प्रत्यक्ष, ४ उपनय-अपनय अने १ अध्यस्थ-ए सोळ वचनो कहेवाय जे.
३ लिंग त्रण ने. १ पुरुष लिंग, श स्त्री लिंग अने ३ नपुंसक विंग. ३ त्रण वचन. १ एकवचन, वचन अने ३ बहुवचन. ३ त्रण काल. १ अतीत, २ अनागत अने ३ वर्तमान. १ परोक्ष एटले 'ते' निर्देशवचन. १ प्रत्यक्ष एटले 'आ, ' प्रत्यक्षवचन.
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org