Atmprabodh

SR No.: 003647
Original Sutra Author: N/A
Author: Jinlabhsuri, Zaverchand Bhaichand Shah
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1912
Total Pages: 464
Language: Hindi, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari
File Size: 23 MB

Page 366

३५४
श्री आत्मप्रबोध.
आचरुं, ” आ प्रमाणे चिंतवी तत्काल उत्पन्न थयेली बुद्धिषमे तेणे ते मंदिरना मध्य जागे रहेला दीपकना मिथी पोताना वस्त्रादिक सर्व उपकरणाने बाळी तेनी रक्षा करी. ते रक्षार्थी तेणे पोतानुं सर्व शरीर चोयुं अने रजोहरणम रबी लाकडी हाथमां ग्रहण कर जे खुणे वेश्या हती तेनाथी दूर मंदिरने बीजे खूणे ते निश्चितपणे बेठा.
मुनिनुं वं नयानक स्वरूप जोइ वेश्या मनमां जय पामी गइ अने ते मौन धरीने एकांत जागे बुपाइने बेशी गइ.
प्रातःकाले राजा जैन मुनिना अनाचार देखामवानी इच्छाथी नगरना मुख्य लोकोने प्रति आग्रह करी चंकिकाना मंदिर पासे लाव्यो. नगरना श्रेष्ठी शाहुकारो सहित राजा मंदिर पासे आव्यो अने देवीना पूजारीने कथं, “पूजारी, आ धारना कमाम उघाट, अमारे माताना दर्शन करवां बे. " राजाना आवा वचनथी पूजारीए मंदिरना द्वार उघाड्यां, तेवामां ते जैनमुनि हाथमां लाकडी नइ नग्न स्वरूपे ' लख लख एवा शब्दो करता अंदरथी बाहेर नी कल्या राजा वगेरे सर्व लोकोनी बच्चे यह बीजे स्थाने चाव्या गया; तेनी पाबळ वेश्या पण बाहेर नीकली. राजा पोतानाज धर्मना गुरुनुं यतुं दुःस्वरूप जोइ अतिशय शरमा गयो अने नम्र मुखे जो रह्यो.
"
या वखते राणी बोली, “स्वामी, शी चिंता करो हो ? मिध्यात्वनी विडंबनाए करी प्राणीने शीशी चिंता उत्पन्न थती नथी. ? "
आ वखते राजाए उठी पोताने स्थाने यावी पूजारीने क्रोधथी ते बनाव विषे पूज्यं, त्यारे तेणे कयुं, “स्वामी, आपना कहेवा प्रमाणं में कर्यु दतुं, ते बतां आम विपरीत बन्युं, ते विषे हुं कांइ पण जाणतो नयी. पबी राजाए ते वेश्याने बोलावीने पूछयुं, त्यारे वेश्याए ते सर्व वृत्तांत राजाने निवेदन कर्यो ने जैनमुनिना धैर्यनुं वर्णन करी ता. पक्षी राजा ते वृत्तांत सांजळी राणीना वचनथी प्रतिबोध पामी सम्यक्त्ववंत श्रावक बनी गयो हतो.
पेला मुनि फरीथी मुनिवेष धारण करी पोते करेल मायाकषायना स्थानकने लोवी ने शुद्ध संयमने आराधी छेवटे उत्तम गतिना जाजन थया हता. या प्रमाणे शासननो नड्डाह निवारखा विषे माया करनार मुनिनो दृष्टांत बे.