________________
२५४
श्री प्रात्यमबोध.
बाकला देवराव्या. तत्काल सत्पात्र दानना माहात्म्यथी देवताए त्यां पांच दिव्य प्रगट कयो. ते समये ते नगरनो राजा अने बीजा उत्तम लोको पुरण शेठने घेर एकग थया अने ते शेउनी जारे प्रशंसा करवा लाग्या. पळी श्री वीरमन्तु अमदना बाकसाथी पारणुं करी त्यांची विहार करी बीजे स्थले चादया गया.
___ अहिं जीर्ण शेउ आकाशमा यता देवताना इंजिना नादने सांजळी विचार करवा लाग्यो-"अहा ! मने निर्नागीने धिक्कार , हं सर्व रीते अधन्य बुं, के श्री वीरपनु मारे घेर निक्षा लेवाने पधार्या नहीं अने तेमणे बीजे ठेकाणे पारणं कर्यु. मारा सर्व मनोरथो निष्फळ थइ गया." आ प्रमाणे ते शेठ अपशोच करवा लाग्यो.
प्रा प्ररसामा तेज दिवसे तेज नगरमा श्री पार्श्वनाथना संतानिक कोई केवलज्ञानी मुनि महाराज समोसर्या. ते खबर जाणी राजा अने नगरना लोको तेमने वंदना करावाने गया. ते वखते राजाए ते केवली जगवान्ने पुग्युं, “ स्वामी, अमारा नगरमां कयो जीव पुण्यवान् ? " " केवळी जगवाने कहां, राजा, श्रा नगरमा जीर्णशेठना जेवो कोई पुण्यवान् नथी. " राजाए कह्यु, “ महाराज ते जीर्ण शेठे श्री वीरफ्नुने पारणं कराव्युं नथी. परंतु पुरण शेठे पारणुं कराव्युं , तो ते पुरण शेठ तेनाथी पुण्यवान् केम नहीं ? " त्यारे केवली नगवाने जीर्ण शेठनी नावनातुं स्वरूप मूळथी मांगीने कही संचलाव्यु. पठी विशेषमां क के, "पुरण शेठे प्रभुने दान आप्युं, पण ते घव्यथी आप्युंडे अने जीर्ण शेठे प्रजुने नावथी दान आप्युं . वली ते जीर्णशेठे नाव समाधिने धारण करी बारमा देवनोके जवा योग्य एवं कर्म उपार्जन कर्यु जे. जो ते जीर्णशेठे ते वखते देवउंसुनिनो शब्द सांगट्यो न होततो ते तत्काल केवलज्ञानने पण प्राप्त करत. अने पुरण शेठेतो जाव शून्यपणे दान आप्युं . ते सुपात्रदान करवाथी सुवर्णदृष्टि वगेरेने प्राप्त थयेन ने. पण तेथी का अधिक फल पामेल नथी. " आ प्रमाणे ते केवनी जगवान्ना वचन सांजळी राजा वगेरे सर्वे ते जीर्ण शेउनी प्रशंसा करता पोतपोताने स्थाने चाव्या गया हता.
__ जीर्ण शेठ चिरकाळ सुषी शुक रीते जिनेश्वरनो धर्म आराधी बारमे देवलोके गयो हतो. आ प्रमाणे दान आपवामां जावशुदिने विषे जीर्ण शेउनी
Jain Education Interational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org