________________
द्वितीय प्रकाश. उनो रहे अने स्त्री श्राविका विगेरे वीजा कोइ वहोरावे. साधु पण पश्चात् कर्मादि दोष वर्जवा निमित्ते जे चीज वहोरावे ते शेष बाकी राखीने ग्रहण करे. श्रावक शुध लावधी दान दश वंदना करी थोमे दूर गुरु महाराजने वळावी घरे आवी पोते आनंद पामतो जोजन करे. पण जे चीज साधुने दानमां न आपी होय ते श्रावके खावी न जाइए. जो नगरमां साधु न होय तो नोजनना स्थान अने काळमां दिशावलोकन करी मनमां शुम नावना जावे के जो आ वखते साधु महाराज होततो मारो निस्तार थात." आथी करीने उत्तम श्रावके निरंतर साधुने दान देयंज जोइए; पण अतिथि संविनाग व्रतनो नच्चार पर्वपोषधना पारणाने दिवसेज होय . तेने माटे आवश्यक वृत्तिमां कडं छे के, पोषध अतिथि संविनाग तो प्रतिनियत दिवसे अनुष्ठेय , पण प्रतिदिवस अनुष्ठेय नथी. ते विषे बहु विस्तार करवाथी बस थयुं.
वळी सुश्रावके साधुने जे एषणीय आहारादिक आपवा, ते महालानकारण छ ; अने निर्वाह थता उतां अनेषणीय आहारादिक सर्वथा देवा नहीं; कारणके, ते अल्पआयुर्वधादिकनुं कारण .
___अहिं को प्रश्न करे ने के “ कुपात्रने विषे एपणीय आहारादिक देवाथी तथाप्रकारना गुण नत्पन्न थाय डे के नहीं ? " तेनो नत्तर आ प्रमाणे . कुपात्रने देवातुं एपणीय आहारादिक पण केवन पापमुंज कारण ; ते निर्जरानुं हेतु नथी. श्री जगवतीजीमां का डे के, " श्रावक तथाप्रकारना असंयति, अविरति, तथा पाप कर्मना जेणे पच्चरखाण कर्या नथी तेवा प्रत्ये फासु, अफासु, एपणीय, अनेपणीय, असण, पाण, खाश्म, अने साइमने प्रतिवाजता (आपता) उतां शुं उपार्जन करे"? प्रनुए कह्यु, “ हे गौतम, ते एकांत पाप कर्म नपार्जे, पण तेने कांइ पण निर्जरा नथी. हवे एम ने तो श्रावकोए साधु शिवाय बीजे कोइ ठेकाणे दान आप नहीं, एम ययु. गुरु कहे . “ एम नथी. आगमने विषे अनुकंपा दान निषेव्यु नथी". पूर्वाचार्योए कह्यु डे के,
“जं मुख्हा दाणं, तंपइ एसो विहि समकाओ।
अणुकंपा दाणं पुण,जिणेहिं न कयावि पमिसिद्धं" ॥१॥ ____“जे सुपात्र दानना लक्षणनो विधि कह्यो जे ते मोक्षने अर्थे करवामां
३२.
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org