________________
प्रथमप्रकाश.
अचरम शरीरी नयी, पण चरम शरीरी . तने प्रथम प्रहरनी अंदर केवलज्ञान उदय
आव्युं हतुं पण कषायना नदयथी तेमां विलंब थयो ने. अने हजु विलंब पण थशे."आ वखते दमसार मुनि बोट्या-" जगवन् , हवेथी हुं सर्वथा कषायनो त्याग करीश. ते पठी त्रीजी पोरिसीमां ते राजर्षि प्रजुनी आज्ञा लश्मासखमणने पारणे निका सेवा माटे नीकळ्या. ते वखते तेओ र्यासमिति पाली चालता हता. चालता चालता तेश्रो चंपा नगरीना मार्गमां आव्या. ते वखते सूर्य मस्तक पर तपे . ग्रीष्मऋतुना सख्त तापथी तपेनी रेती अग्निनी ज्वाला समान धरखती हती, ते उपर मुकवामां आवता चरणमा महा पीमा थती हती. तापनी पीमाथी आकुळ व्याकुळ थयेला मुनिए पोताना मनमां चिंतव्यु के, “ आ ग्रीष्मरूतुनो ताप घणो मुसह छे, मोटे कोइ जाणीता माणसने चंपा नगरीनो रस्तो पुछु. एटलामां को मिथ्यादृष्टि पुरुष ते मार्गे प्रसार थतो जोवामां आव्यो. ते मुनिने सन्मुख आवतां जो पेला मिथ्यादृष्टि पुरुषना मनमा आव्यु के 'आ तो अपशुकन थया.' आq चितवी ते नगरने दरवाजे ननो रह्यो. त्यारे मुनिए ते साधुने पुग्युं" नज, आ नगरमां कये मार्गे जवाय रे ?" ते मिथ्यात्वीए विचार्यु के,श्रामुनि मने अपशुकन रुप थयेल , तेथी तेने नुलो पामो सुखी करूं' आई चितवी तणे साधुने कयु, “ महाराज जे रस्तो देखाय जे, ते रस्ते चालो एटले नगरमां जवाशे अने ज्यां वस्तीवाळा घर हशे ते स्थने आवी पोहोंचाशे." मुनि तेणे बतावेले मार्गे चाव्या. ते मार्ग एटलो बधो विषम हतो के मुनि तेमां एक मगर्बु पण जरी शक्या नहीं. मगनां जरतां तेने नारे पीमा थइ आवी. ते मार्गे घरोनो पउवामानो नाग जोवामां आव्यो. कोइ पण माणस तेमने सामे मळ्यो नहीं.
आय) ते राजर्षिना मनमा क्रोध कषायनो उदय थइ आव्यो. तत्काल तेमणे पोताना मनमा चितव्युं,-" अहा ! आ नगरना लोको पुष्ट . कोई पापीए मने नगरो मार्ग बताव्यो, तेथी हुँ घणोज सुःखी थयो. एवा उष्ट पुरुषो शिक्षा प्रापवाने योग्य . तेने माटे कयुं छे के,
" मृत्वं मूषु श्लाघ्यं, काग्न्यिं कठिनेषु च । भंगः किणोति काष्टानि, कुसुमानि दुनोति न ॥ १॥ कोमळ वस्तुनी अंदर कोमळता अने कठिन वस्तुनी अंदर कठिनता
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org