________________
प्रथमप्रकाश.
आ प्रमाणे तीर्थ सेवानुं महाफल जाणीने नव्य जीवोए श्री शत्रुजयादि महातीर्थनी यात्राने विषे आदर सहित थर्बु. अने तेमां पोतानुं द्रव्य सफल कर वळी तोर्थनी यात्रा करवाने इच्छता एवा वीजा यात्रालुओने शंबळ ( नातु )
आपवा वगेरेथी सहाय करवी. तीर्थ यात्रा करनारे धनशेठनी जेम पोतानी शक्ति प्रमाणे तीनी उन्नति करवी, बघुता करवी नहीं.
ते विषे धनशेग्नी कथा. हस्तिनागपुर नगरने विषे अनेक कोटी व्यनो स्वामी धनशेव नामे एक परम श्रावक हतो. एक दिवसे रात्रे धर्म जागरणा करतां तेणे पोताना मनमां आ प्रमाणे चिंतव्यु. “हुँ निश्चे पूर्व जन्मना पुण्यने सीधे आ मनुष्य जन्म पाम्यो बुं, ते साये आयक्षेत्र, उत्तम कुळ, रुप अने लक्ष्मीना समूहने प्राप्त थयो बु. तेम वळी जेम मोटा पुण्यना नदययी रंक पुरुष निधानने प्राप्त करे, तेम हुं श्री जिनश्वरे कहेला धर्मने पाम्यो बुं. पण ज्यां सुधी श्री विमलाचन अने रैवताचन
आदि तीर्थमा रहेवा श्री आदीश्वर प्रत्तु तथा नेमिनाथ प्रनु वगेरे तीर्थकरोना विंबना दर्शन, वंदन, अने पूजनादि सत्कृत्यो में कर्या नथी, त्यां सुधा आ सर्व समृधि प्राप्त थवाथी शुं ? तेमज आ वैनवथ परिपूर्ण एवा कुटुंब, गृह वगेरे प्राप्त थया, ते शा कामना ?"
आ प्रमाणे चिंतवी प्रजात काळे राजानी आज्ञा लइ तेणे हस्तिनाग पुरनगरमा जद्घोषणा कर मोटो संघ एकठो को. पठी शुज दिवसे ते मोटा संघनी साये हस्तिनागपुरनी बाहेर नीकळयो. अने तेणे शासनना अधिपति श्री वीर प्रजुना चैत्यने साथे सीधुं. मार्गमां ठेकाणे ठेकाणे मोटी समृधिथी चैत्योने पूजतो, जीर्ण चैत्योनो उघार करतो, मुनिराजना चरण कमळने वंदन करतो, स्वामिवात्सल्य करतो अने करुणाथी दीन जनाने निरंतर वांछित दान आपतो ते धन शेठ अनुक्रमे शत्रुजय पर्वत पासे आवी पोहोच्यो. ते गिरिपर आरूढ थयो अने त्यां आदीश्वर प्रनुने मोटी समृद्विथी नमन पूजन करी असा उत्सव
आदर्यो. ते सिद्धक्षेत्रने स्पर्शी, वंदन, पूजन अने नेट वगेरे करी तेणे पोताना जन्मने सफळ को.
ते पड़ी ते धनशेट गिरनार पर्वत उपर आव्यो. त्यां मुख्य चैत्यने विषे
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org