________________
६६
श्री आत्मप्रबोध.
यादव कुळना मंमनरूप ने सर्व ब्रह्मचारी ओना समूहमां मुगट समान एवा श्री नेमिनाथ प्रजुने ऋण प्रदक्षिणा करी नमस्कार कर्यो. ते पछी सुगंधी जळवमे
जुने न्हावण करावी उत्तम बावना चंदननुं विलेपन कर सारा उत्तम वस्त्रोथ अनेम सुवर्ण तथा रत्न आभरणोथी श्री नेमिप्रजुना बिंबने नूषित कर्यु. ते पछी प्रजुना कंमां पंचवर्षी पुष्पमाला आरोपित करी, तेमनी समीपे अष्टमंगळनुं आलेखन करी श्रीफलने ढोकित करें. पछी धूपनो उत्क्षेप, दीपक, बत्र चामर अने चंदवा प्रमुख स्थापी मोट । ध्वजा चमावी इत्यादि अनेक प्रकारनी पूजा क्ति सित एवा रोमांचने धारण करतो ते धनशेठ जेवामां श्री नेमिमनुना मुखकमलने अवलोकतो हतो, तेवामां महाराष्ट्र देशना मध्य जागेवला मलयपुर नगरथी श्वेतांबर सानो द्वेषी, दिगंबर मतनो जक्त वरुण नामनो एक क्रोतिशेठ पोताना संघने लइ त्यां यावी चमयो. अहीं धनशेठे करेली मञ्जु पूजाने देखी ते वरुण शेठना हृदयमां द्वेष उप्तन्न थर आयो ते रोषातुर थइने या प्रमाणे धनशे प्रत्ये बोल्यो. “ तत्त्वथी विमुख एवा श्वेतांबर श्रावकोए नियमां श्रेष्ट एवा या जगवानने सग्रंय केम कर्या ? परिग्रहवाळा केम बनाव्या ?
66
प्रमाणे कही ते मिथ्याबुद्धिवाला वरुण शेठे तरतज उतावळा थइ प्रभु उपर चावेला, वस्त्र, आभूषण, पुष्पमाळा कोरने विंव उपरथी दूर कराव्या. अने हाथी पगलांना जनवमे ते जिनबिंबनी पखाळ करावी या वखते जिनेश्वर देवनी विधि - शातना करनारा ते वरुण शेठनी साथे धनशेने घणो वचनविवाद थयो. ते पर्छ। ते बने संपति परस्पर आमर्ष राखी पोतपोताना परिवार साये तत्काळ पर्वत उपरथी नीचे उतर्या ने विक्रमराजाना गिरिनगर नामना नगरनी समीपे वी पोहोच्या त्यां ते बनेनी बच्चे पोतपोतान। पर्षदा कर पोतपोताना तीर्थ स्थापना करवा महान् वादविवाद थयो राजा विक्रमे आ तेमनेो वृत्तांत लोकोना मुखथी सांजळयो एटले पोते राजा तेमनी पासे आव्यो अने तेमने वादविवाद करतां अटकाव कहां के, “ हुं तमारो वाद का सवारे दूर करीश. हम को दाग्रह करवो नहीं. " या प्रमाणे कही राजा विक्रम पोताने स्याने चाल्यो गयो. राजा गया पीते बने संघपतियो पण पोताना स्थाने गया. या वखते धनशेव ' प्रजाते कोनुं तीर्थ स्थापाशे. ' एवी चिंता करवा तेथ तने निशा आवी नहीं. तेणे पोताना चित्तने शासन देवीना
66
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org