________________
४४०
व्याश्रयमहाकाव्ये
ते काष्ठखङ्गैः संस्पृश्य गीतैर्हास्य करैः शिशून् । रक्षन्ति तेषां दातव्यं गुडं पक्वान्नमेव च ॥ २ ॥ एवं ढौण्डितमात्रस्य स दोषः प्रशमं व्रजेत् ।
बालानां रक्षणं कार्य तस्मात्तस्मिन्निशागमे ॥ ३ ॥
अस्मिंश्च पर्वणि सोमनाथस्यापि लोकाचार इति कृत्वा प्रीष्मोतारणं विशेषपूजा च चतुर्वर्णलोकैः क्रियते ॥
दोलापर्व च चैत्रशुक्लचतुर्दश्युच्यते । यतोत्र शंभुगौरीसहितो महोत्सवेन दोलामारुरोह । यदुक्तं भविष्योत्तरे । गौरी शंकरमाह ।
1
11
कौतुकं मे समुत्पन्नं पन्नगाभरण प्रभो । अन्दोलकं मम कृते कारयस्व स्वलंकृतम् ॥ त्वया सहान्दोलयेयं यथा चैत्रे त्रिलोचन । गौरीवचनं चारु श्रुत्वा गोवृषभध्वजः ॥ २ ॥ सँ दोलं कारयामास आहूय सुरवर्धकिम् । स्तम्भद्वयं रोपयित्वा इष्टापूर्तमयं दृढम् ॥ ३ ॥
सत्यं चैवोपरितनं श्रेष्ठं काष्ठमकल्पयत् । वासुकिं दण्डिकास्थाने बद्धा ध्वान्ताय सप्रभम् ॥ ४ ॥
तर्फणासंचयं पीठं कृतवान्मणिमण्डितम् । तत्रारूढस्तु भगवान्सोमः सोमविभूषणः ॥ ५ ॥
[ मूलराज: ]
99
मन्दिरं दोलयामास पार्श्वस्यैः पादैः सह । इति ॥
४ ए सी
१ ए सी 'रैः रिशू . २ बी सी ढौढित. ३ ए सी दोषप्र लोकांचा. ५ सी चतु६ ए सी 'च्य' डी 'दश्यामुच्य ७ सी सा लोलं. डी स दोलां का ८ सी त्फर्ण सं. ९ ए पीढं कृ. १० ए सी 'पण ॥. ११ ए सी डी मन्दि".
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
