________________
सोरठा २४. जश हेतू जश जाण, संजम तिण करि ऊपजै ।
तथा असंजम माण, अयश तणों हेतू तिको ।
वा०-आयजसेणंति-आत्मसंबंधि यश-जशहेतुपणां थकी। जश-संयम आत्मजश तेणे आत्मयशे करी। २५. *जिन कहै आत्मयश-संजम करी, नहिं ऊपजै छै जेहो जी ।
आत्मअयश-असंयम करि तिको, ऊपजै नरक विषेहो जी ।। २६. जो आत्मअयश करी ने ऊपज,
तो स्यं निजजश करि उपजीव जी ? कै उपजीव रे आत्मअयश करी ? ए गोयम प्रश्न कहीवै जी ।।
वा०—आत्म-यश ते आत्म-संजम प्रति उपजीव-आश्रय धारण कर के आत्म-अयश ते आत्म-असंयम प्रति उपजीव - आश्रय धारण करै ?
वा०-'आयजसेणं' ति आत्मनः सम्बन्धि यशो यशो
हेतुत्वाद्यशः-संयमः आत्मयशस्तेन, (व. प. ९७८) २५. गोयमा ! नो आयजसेणं उववज्जंति, आयअजसेणं उववज्जति ।
(श. ४१।१०) २६. जइ आयअजसेणं उववज्जंति-कि आयजसं
उवजीवंति ? आयअजसं उवजीवंति ?
२७. जिन कहै आत्मयश संजम प्रतै, ते उपजीव नांही जी।
आत्मअयश-असंजम प्रति तिको, उपजीवै छै त्यांही जी ।।
वा०-इहां सर्व नै हीज आत्मअयश तेहिज उत्पत्ति । ते उत्पत्ति नै विषे सर्व नै पिण अविरतपणां थकी। २८. जो उपजीवै आत्म-अयश करी, तो स्यं जीवा तेहो जी।
सलेशी के अलेशी अछै? इम गोयम पूछेहो जी ।। २९. श्री जिन भाखै गोयम ! सांभले, सलेशी ते होयो जी।
पिण अलेशी जेह हवै नहीं, ए जिन उत्तर जोयो जी ।। ३०. जो सलेशी हुवै ते जीवड़ा, तो स्यूं किरिया-सहीतो जी ?
के क्रिया-रहित हुवे ते जीवड़ा? गोयम प्रश्न वदीतो जी ।। ३१. श्री जिन भाखै क्रिया-सहित ते,
पिण क्रियारहित न होयो जी। एम सुणी नैं गोयम जाणता, वलि पूछ अवलोयो जी ।। ३२. जो क्रिया-सहित छ तो तिणहिज भवे, सीझै बूझै जेहो जी।
यावत अंत करै सहु दुख तणों, अर्थ समर्थ न एहो जी ।।
वा०—'आयजसं उवजीवंति' त्ति 'आत्मयशः' आत्मसंयमम् 'उपजीवन्ति' आश्रयन्ति विदधतीत्यर्थः,
(वृ. प. ९७८,९७९) २७. गोयमा! नो आयजसं उवजीवंति, आयअजसं उवजीवंति ।
(श. ४१।११) वा०-इह च सर्वेषामेवात्मायशसैवोत्पत्तिः उत्पत्ती सर्वेषामप्यविरतत्वादिति । (व.प. ९७९) २८. जइ आयअजसं उवजीवंति -कि सलेस्सा ?
अलेस्सा? २९. गोयमा ! सलेस्सा, नो अलेस्सा। (श. ४१।१२)
३०. जइ सलेस्सा कि सकिरिया ? अकिरिया ?
३१. गोयमा ! सकिरिया, नो अकिरिया ।
(श. ४१०१३)
३३. राशिजुम्मकडजुम्म असुर प्रभु ! किहां थकी उपजेहो जी?
जिमज नारकी आख्या तिमज ए, निरवशेषपणें कहेहो जी ।। ३४. एवं जाव तिर्यंच-पंचेंद्रिया, णवरं वणस्सइकायो जी।
जाव असंख अनंत वा ऊपज, शेष तिमज कहिवायो जी ।।
३२. जइ सकिरिया तेणेव भवग्गहणेणं सिझंति जाव सव्वदुक्खाणं अंतं करेंति ? नो तिणठे समठे।
(श. ४१।१४) ३३. रासीजुम्मकडजुम्मअसुरकुमारा णं भंते ! कओ
उववज्जति ? जहेव नेरतिया तहेव निरवसेसं । ३४. एवं जाव पंचिदियतिरिक्खजोणिया, नवरं-वणस्सइ
काइया जाव असंखेज्जा वा अणंता वा उववज्जति,
सेसं एवं चेव। ३५. मणुस्सा वि एवं चेव जाव नो आयजसेणं उववज्जंति,
आयअजसेणं उववज्जति। (श. ४१०१५) ३६. जइ आयअजसेणं उववज्जति--किं आयजसं उव
जीवंति ? आयअजसं उवजीवंति ?
३५. मनुष्य तिके पिण इमहिज जाणवा, जाव इहां लग हंतो जी।
आत्म-जशे करि नैं ऊपज नहीं, निज अजश करी उपजतो जी।। ३६. जो आत्म-अयश करी ते ऊपज,
तो स्यूं आत्म-अयश प्रति तेहो जी। उपजीवै आश्रय धारण करै, कै उपजीवै निज अयशेहो जी ।। *लय केकई रे कुकला केलवै
श. ४१, डा० ४९६
४३
Jain Education Intemational
cation International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org