________________
११७. तेहिज नारक जान, बांध्यो नै बांधै तिको ।
वली बांधस्यै मान, तिरि मनु अचरम तनु भणी ॥ ११८. नारक जे कण्हलेश, अबंध-काल बांधे नथी ।
बंध-काल सुविशेष, वली बांधस्य तृतीय भंग ।। ११९. द्वितीय तुर्य भंग नांय, आउ अबंधपणां तणां ।
अभाव थी कहिवाय, वली बांधस्य ते भणी ।।
वा.-हिवं कृष्णपाक्षिक में प्रथम भांगो प्रसिद्ध अन बीजो भांगो न पावै । ते कृष्णपाक्षिक पूर्वे बांध्यो, वर्तमान बांध अनै अनागते न बांधस्य-ए तीजो पद न संभव । अन तेहन चरम भव नां अभाव थी तीजो भांगो पावै ३ । अनै चोथो पिण न पावै ।
११७. तदेवमसौ नारकस्तिर्यगाद्यायुर्बद्धवा पुनर्भन्त्स्यति
अचरमशरीरत्वादिति । (वृ. प. ९३३) ११८. तथा कृष्णलेश्यो नारक आयुष्काबन्धकाले तन्न बध्नाति
बन्धकाले तु भन्त्स्यतीति तृतीयः, (वृ. प. ९३३) ११९. चतुर्थस्तु तस्य नास्ति आयुरबन्धकत्वस्याभावादिति ।
(वृ. प. ९३३) वा. तथा कृष्णपाक्षिकनारकस्य प्रथमः प्रतीत एव, द्वितीयो नास्ति, यत: कृष्णपाक्षिको नारक आयुर्बद्धवा पुनर्न भन्स्यतीत्येतन्नास्ति, तस्य चरमभवाभावात् , तृतीयस्तु स्यात् चतुर्थोऽपि न उक्तयुक्तेरेवेति।
(वृ. प. ९३३,९३४) १२०. सम्मामिच्छत्ते ततियचउत्था।
'सम्मामिच्छत्त तइयचउत्थ' त्ति सम्यग्मिथ्यादृष्टे
रायुषो बन्धाभावादिति । (वृ. प. ९३४) १२१. असुरकुमारे एवं चेव, नवरं-कण्हलेस्से वि चत्तारि
भंगा भाणियब्वा,
१२०. *समामिथ्यादृष्टि विषे रे, तृतीय तूर्य बे भंग । आउ बंध नां अभाव थी,
ए तो आख्यो रे नारक नों अंग के ।। १२१. इमहिज असुरकुमार ने, नवरं इतरो विशेष । कृष्णलेशी जे असुर अछ,
तेहमें पिण रे चिहुं भंग लहेस के ।।
सोरठा १२२. नारक दंडक मांय, कृष्णलेशी नारक विषे ।
प्रथम तृतीय भंग पाय, कृष्णलेशी असुरे चिहुं ।। १२३. असुर मनुष्य गति पाय, सिद्धि संभवै कर तसु ।
द्वितीय तुर्य भंग थाय, तिणसं असुरे भंग चिहुं ।।
१२२. नारकदण्डके कृष्णलेश्यनारकस्य किल प्रथमतृतीयावुक्तो,
__ (वृ. प. ९३४) १२३. असुर कुमारस्य तु कृष्णलेश्यस्यापि चत्वार एव, तस्य
ही मनुष्यगत्यवाप्तौ सिद्धिसम्भवेन द्वितीयचतुर्थयोरपि भावादिति।
(व. प. ९३४) १२४. एवं जाव थणियकुमाराणं ।
१२४. *एवं जावत जाणवा रे, थणियकूमार विचार । असुरकुमार तणीं परै,
ओ तो कहिवो रे सगलोइ' प्रकार के । १२५. पृथ्वी ने सर्व स्थानक विषे रे, भणवा भांगा च्यार । नवरं कृष्णपाक्षिक विषे,
पहिलो तीजो रे भांगो अवधार कै ।।
१२५. पुढविक्काइयाणं सव्वत्थ वि चत्तारि भंगा, नवरं---
कण्हपक्खिए पढम-ततिया भंगा। (रा. २६/२६)
१२६. पृथिवीकायिकदण्डके 'कण्हपक्खिए पढमतइया भंग'
त्ति, इह युक्तिः पूर्वोक्तैवानुसरणीया । (वृ. प. ९३४) १२७. तेउलेस्से पुच्छा।
गोयमा ! बंधी न बंधइ बंधिस्सइ,
सोरठा १२६. कृष्णपाक्षिक महिकाय, प्रथम तृतीय बे भंग तसु ।
युक्ति पूर्ववत थाय, कहिवी तेह विचार नैं ।। १२७. *तेजुलेशी पृथ्वी नीं पृच्छा रे, तब भाखै जिनराय । बांध्यो न बांध बांधस्यै,
तीजो भांगो रे आउ नी अपेक्षाय के ।।
___ सोरठा १२८. तेजूलेशी देव, पृथ्वी विषे समुपजै ।
तेजुलेशी कहेव, अपर्याप्त भावेज है। *लय : सुरतरु नी परै दोहिलो
१२८. तेजोलेश्यापदे तृतीयो भङ्गः, कथं ,?, कश्चिद्देव
स्तेजोलेश्यः पृथिवीकायिकेषूत्पन्न: स चापर्याप्तकावस्थायां तेजोलेश्यो भवति, (वृ. प. ९३४)
श०२६, उ०१, ढा० ४७० २६३
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org