________________
५३. अण्णाणीणं पढम-बितिया, एवं मइअण्णाणीणं,
सुयअण्णाणीणं, विभंगनाणीण वि। (श. २६९)
५४. 'अन्नाणीणं पढमबीय' त्ति, अज्ञाने मोहलक्षणपाप
कर्मणः क्षपणोपशमनाभावात् । (व. प. ९३०)
५५. आहारसण्णोवउत्ताणं जाव परिग्गहसण्णोवउत्ताणं
पढम-बितिया।
अज्ञान द्वार ५३. *अज्ञानी में धुर भंग बे, कृष्णपाक्षिक जेम । मति श्रुत विभंग विषे वलो, कहि छै एम ।।
सोरठा ५४. जे अज्ञान विषेह, मोह कर्म नं क्षय नथी ।
फुन उपशम नहिं लेह, ते माटै धुर भंग बे॥ संज्ञोपयुक्त द्वार ५५. *आहारसण्णोवउत्ता विष, जाव परिग्रह जोय । च्यारूं संज्ञा-उपयुक्त में. धुर भांगा दोय ।।
सोरठा ५६. संज्ञा नां उपयोग, गद्धपणां नां काल में।
उपशम क्षपक प्रयोग, अभाव थी बे भंग धुर ।। ५७. *नोसण्णवउत्ता नै विषे, संज्ञा आहारादि धार । गृद्ध भाव करि रहित ए, तिण में भांगा च्यार ।।
सोरठा ५८. आहारादिक नां जेह, गद्धपणां करि रहित छै ।
तिण में चिहुं भंग लेह, उपशम क्षपक संभव थकी ।। वेद द्वार ५९. *सवेदी में धुर भंग बे, वेद उदय विषेह ।
उपशम क्षपक हुवै नथी, इम त्रिहुं वेद कहेह ।।
५६. 'पढमबीय' त्ति आहारादिसज्ञोपयोगकाले क्षप
कत्वोपशमकत्वाभावात् । (व. प. ९३०) ५७. नोसण्णोव उत्ताणं चत्तारि । (श. २६।१०)
५८. 'नोसन्नोवउत्ताणं चत्तारि' त्ति नोसज्ञोपयुक्ता
आहारादिषु गृद्धिवजितास्तेषां च चत्वारोऽपि क्षपणोपशमसम्भवादिति। (वृ. प. ९३०)
५९. सवेदगाणं पढम-बितिया । एवं इत्थिवेदगा, पुरिस
वेदगा, नपुंसगवेदगा वि । 'सवेयगाणं पढमबीय' त्ति वेदोदये हि क्षपणोपशमी
न स्यातामित्याद्यद्वयम् । (व. प. ९३०) ६०. अवेदगाणं चत्तारि ।
(श. २६।११)
६०. अवेदी में भंग चिहं हवे, जेह उपशांत वेद । अथवा क्षीणवेदी भणी, कह्या अवेदी संवेद ।।
सोरठा ६१. पूर्व काल बद्धवान, उपशमवेदे नवम गुण० ।
बांधे छै वर्तमान, वलि बांधस्य ते तिहां ।। ६२. मोह कर्म जे पाप, त्यां लग नहिं है दशम गुणः ।
त्यां लग मोह बंध स्थाप, बांध्या बांध बांधस्यै ।। ६३. तथा दशम गुण० थीज, पड़ी नवम गुण० – विषे ।
बांध्यो बांधे हीज, वलि बांधस्यै प्रथम भंग ।। ६४. पूर्व अघ बद्धवान, क्षीणवेद नवमें गुणे ।
बांध छै वर्तमान, मोह पाप कर्म आश्रयी ।। ६५. फुन सूक्ष्मसंपराय, आदि विषे नहिं बांधस्यै ।
बांध्यो बांध ताय, नथी बांधस्य द्वितीय भंग ।। ६६. पूर्वे बांध्यो जोह, दशमें गुण० बांधै नथी।
वलि बांधस्यै मोह, उपशमश्रेणी तृतीय भंग ।। *लय : सीता दे रे ओलंभड़ा
६१. 'अवेदगाणं चत्तारि' त्ति स्वकीये वेदे उपशान्ते
बध्नाति भन्त्स्यति च। (बु. प. ९३०) ६२,६३. मोहलक्षणं पापं कर्म यावत्सूक्ष्मसम्परायो न भवति प्रतिपतितो वा भन्स्यतीत्येवं प्रथमः ।
(वृ. प. ९३०)
६४. तया वेदे क्षीणे बध्नाति ।
(वृ. प. ९३०)
६५. सूक्ष्मसंपरायाद्यवस्थायां च न भन्त्स्यतीत्येवं द्वितीयः ।
(वृ. प. ९३०) ६६. तथोपशान्तवेदः सूक्ष्मसम्परायादौ न बध्नाति प्रति
पतितस्तु भन्त्स्यतीति तृतीयः। (वृ. प. ९३०)
शा० २६, उ०१. ढा० ४६९ २४९
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org