________________
९७. अत्थेगइया न जाणंति न पासंति आहारेंति ? मागं
दियपुत्ता ! मणुस्सा दुविहा पण्णत्ता, ९८. सण्णिभूया य, असण्णिभूया य ।
९९. तत्थ णं जे ते असण्णिभूया ते णं न जाणंति न
पासंति, आहारेति । १००. तत्थ णं जे ते सण्णिभूया ते दुविहा पण्णता, तं
जहा उवउत्ता य, अणुवउत्ता य । १०१. तत्थ णं जे ते अणुवउत्ता ते णं न जाणंति न पासंति,
आहारेति ।
१०३. तत्थ णं जे ते उवउत्ता ते णं जाणं ति-पासंति, आहा
रेति । १०४. से तेणढेणं मागं दियपुत्ता ! एवं वुच्चइ ---अत्थे
गइया न जाणंति न पासंति, आहारेति । १०५, अत्थेगइया जाणंति-पासंति, आहारेति ।
१०६. वाणमंतर-जोइसिया जहा नेरइया । (श० १८७०)
९७. केयक नहिं जानंत, अणदेखता आहर ?
तब भाखै भगवंत, द्विविध मनुष्य परूपिया ।। ९८. सन्नीभूत सुजाण, विशिष्ट अवधि सहित जे।
असन्नीभूत पिछाण, विशिष्ट अवधि रहित जे ।। ९९. तिहां जे असन्नीभूत, ते अणजाणंता थका।
अणदेखता सूत, आहरै छै निर्जीर्ण दल ।। १००. सन्नीभूतज हंत, ते द्विविध जिन आखिया ।
___ शुद्ध उपयोगजवंत, वलि उपयोग-रहीत जे ।। १०१. त्यां उपयोग-रहीत, ते नहिं जाणंता थकां।
अणदेखता संगीत, कर्म दलिक आहरै अछै ।। १०२. त्यां एहज प्रयोग, विशिष्ट अवधिवंत पिण।
अणदीधे उपयोग, नहिं जाण देखै नहीं ।। १०३. त्यां उपयोग-सहीत, ते जाण देखै अछ ।
वलि ते दलिक वदीत, आहारपणे लेवै अछै ।। १०४. तिण अर्थे इम ख्यात, केयक मनुष्य अजाणता ।
अणदेखता विख्यात, आहारै छै निर्जीर्ण दल ।। १०५. केइ मनुष्य वलि धार, जाण नै देखै अछै ।
वलि लेवै तसु आर, कर्म दलिक निर्जीर्ण प्रति ॥ १०६. वाणव्यंतरा जोय, वली ज्योतिषी देवता ।
नारक जिम अवलोय, विशिष्ट अवधि तिहां नथी ।। १०७. वैमानिक भगवंत ! निर्जरिया पुद्गल प्रतै ।
स्यूं जाण देखंत, आहारपणे लेवै वली? १०८. भाखै ताम जिनेश, मनुष्य तणी पर जाणवो।
णवरं इतो विशेष, सुर वैमानिक द्विविधा ।। १०९. माई-मिथ्यादृष्ट, अमाई-समदृष्टि फुन ।
दैवतपणे सुइष्ट, जेह देवता ऊपनां ।। ११०. माई-मिथ्यादृष्ट, नहिं जाणे देखै नहीं।
नहि तसु अवधि विशिष्ट, पिण ते आहारपण ग्रहै ।। १११. 'इहां कह्यो अर्थकार, यदपि कल्प वेयक नां ।
समदृष्टी सुर सार, नहिं जाण देखै नहीं। ११२. तेहनै पिण उपयोग, कार्मण शरीर नां जिके ।
पुदगल देखण जोग, अवधिज्ञान नहि ते भणी ।। ११३. अवधिज्ञानी जे हुँत, असंख्यातमें भाग खित्त।
ऊणो लोक देखंत, कार्मण तनु देखै जिको ।। ११४. ते माट सुविमास, केयक मनु अनुत्तर सुरा।
अवधि विशिष्टज तास, देखै ते निर्जीर्ण दल ।। ११५. सर्व जीव ने जाण, निर्जरिया पुद्गल तणों।
आहार ग्रहण पहिछाण, पन्नवण अर्थ थकी कह्यो।।' (ज.स.) ११६. अमाई-समदृष्ट, देवपणे जे ऊपनां।
अर्थ अनुत्तर इष्ट, दोय प्रकार परूपिया ।। ११७. धुर अनंतरोत्पन्न, प्रथम समय नां ऊपनां ।
द्वयादि समय उप्पन्न, परंपरोत्पन्नका तिके ।।
१०७. वेमाणिया णं भंते ! ते निज्जरापोग्गले कि जाणंति
पासंति ? आहारेंति ? १०८. मागंदियपुत्ता ! जहा मणुस्सा, नवरं-वेमाणिया
दुविहा पण्णत्ता, १०९. मायिमिच्छदिट्ठीउववनगा य, अमायिसम्मदिट्ठी
उववन्नगा य। ११०. तत्थ णं जे ते मायिमिच्छदिट्ठिउववन्नगा ते णं न
जाणंति न पासंति, आहारेंति ।
११६. तत्थ णं जे ते अमायिसम्मदिट्ठीउववन्नगा ते दुविहा
पण्णत्ता, ११७. अणंतरोववन्नगा य परंपरोववन्नगा य ।
श०१८, उ० ३, ढा० ३७४ १४१
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org