________________
सोरठा ७५. यथाख्यात जे चरित्त, प्रथम पामवे पढम है।
ते अप्रथम कथित्त, पामै दूजी बार जे ।।
७५. अकषायो जीवः स्यात्प्रथमो यथाख्यातचारित्रस्य प्रथमलाभे स्यादप्रथमो द्वितीयादिलाभे ।
(व०प० ७३५) ७६. एवं मणुस्से वि । सिद्धे पढमे, नो अपढमे ।
७६. *मनुष्य पदे पिण इमहिज कहिवो, सिद्ध पदे करि ज्यांही जी।
प्रथम कहीजै सादि भाव थी, अप्रथम कहीजै नांही जी ।। ७७. बहु वच करिकै अकषाई जे, जीव पदे करि ताही जी।
मनुष्य पदे वली प्रथमा पिण छ, अप्रथमा पिण थाई जी।।
७७. पुहत्तेणं जीवा मणुस्सा वि पढमा वि अपढमा वि ।
८०. सिद्धा पढमा, नो अपढमा।
(श० १८।१४)
सोरठा ७८. जे बहु जीव कहाय, यथाख्यात पाया नहीं।
तेह पामवे ताय, इण न्याये प्रथमा हुवै ।। ७९. थइ वीतराग बहु जीव, उत्कृष्ट काल अनंत रुल ।
वलि क्षायक चरण ग्रहीव, अप्रथमा इण न्याय बहु ।। ८.. *बहु वचने करि सिद्ध पद माहे, पढमा कहिजै ताह्यो जी।
आदि सहित तमु भाव करीन, अप्रथमा न कहायो जी ।।
ज्ञान द्वार ८१. ज्ञानी इक वच बहु वचने करि, समदृष्टी जिम कहिये जी ।
कदाच प्रथमा कदाच अप्रथमा, न्याय पूर्ववत लहिये जी ।। ५२. मतिज्ञानी यावत मनपर्यव, एक बह वचनेहो जी।
ए बिहुं दंडक करि इम कहिवो, णवरं जेहनै जे छै जेहो जी।
८१. नाणी एगत्त-पुहत्तेणं जहा सम्मदिट्ठी।
८२. आभिणिबोहियनाणी जाव मणपज्जवनाणी एगत्त
पुहत्तेणं एवं चेव, नवरंजस्स जं अस्थि ।
सोरठा ८३. जेह छै मतिज्ञानादि, जीव नारकादिक तणें ।
तेहिज तसु संवादि, ते वलि प्रसिद्ध हीज छै ।।
८३. जीवादिदण्डकचिन्तायां यत् मतिज्ञानादि यस्य जीवनारकादेरस्ति तत्तस्य वाच्यमिति ।
(वृ० प० ७३५) ८४. केवलनाणी जीवे मणुस्से सिद्धे य एगत्त-पुहत्तेणं
पढमा, नो अपढमा। ८५. अण्णाणी, मइअण्णाणी, सुयअण्णाणी, विभंगनाणी य
एगत्त-पुहत्तेणं जहा आहारए। (श० १८।१५)
८४. *केवलज्ञानी जीव मनु सिद्ध पद, इक वच बहु वचनेहो जी।
प्रथम कहीजै सादि भाव करि, अप्रथमा न कहेहो जी ।। ८५. अज्ञानी मति श्रुत विभंग अनाणी, एक बहू वचनेहो जी।
आहारक जिम अप्रथम कहीजै, अज्ञान अनादिपणेहो जी ।।
योग द्वार ८६. सजोगी मन वच काय जोगी ते, इक वच बह वच लहिये जी। आहारक जेम अप्रथम अछ ते, णवरं जेह में छै ते कहियै जी।।
सोरठा ८७. जीव नारकादेह, दंडक चिंता नै विषे ।
जोग मनादिक जेह, कहिवा जेह में छै तिके ।।
८६. सजोगी, मणजोगी, वइजोगी, कायजोगी एगत्त
पुहत्तेणं जहा आहाराण, नवरं जस्स जो जोगो अस्थि ।
८७. जीवनारकादिदण्डकचिन्तायां यस्य जीवादेयों मनोयोगादिरस्ति स तस्य वाच्यः ।
(वृ० ५० ७३५) ८८. अजोगी जीव मणुस्स-सिद्धा एगत्त-पुहत्तेणं पढमा, नो अपढमा।
(श० १८।१६)
८८. *अजोगी जीव मनुष्य सिद्ध पद में, एक बहु वचनेहो जी।
प्रथमा छै ते सादि भाव करि, पिण अप्रथमा न कहेहो जी ।।
*लय: दया भगोती
श० १८, उ० १, ढाल ३६९ ११७
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org