________________
वाणिया पाणी विण मरता तिहां, त्यांने पाणी मिलियो ताय । वले सोवन मणी रतन मिलिया, तो ही तिसणा मिटी नहीं काय ।।२।। त्यां चोथो सिषर फोडियो, तो घात पामी ततकाल । त्यां सरिखो थारो गुर लोभियो, ते पिण करसी अकाले काल ॥३॥ घणां गाम नगर इण वस किया, तो ही आयो सावत्थी मझार । सर्व सिष्य सहित हिवै तेहमी, बाले राख करतूं एक बार ॥४॥ एक वाणे सारां ने वरजिया, तिणरी सर्प न कीधी घात । ज्यूं तूं थारा गुर नैं वरजसी, तो थारी घात न करूं तिलमात ॥५॥
ढाल : ११
[डाभ मूंजादिक नी डोरी] इम सांभल बीहनो आणंद, पाछो आयो जिहां वीर जिणंद। वंदणा कर बोल्यो जोड़ी हाथ, एक अरज करूं सामीनाथ ! ॥१॥ हं आपरी आगन्या लेई तायो, गयो सावत्थी नगरी महियो। हं गोचरी करतो तिण काले, मौन देख बोलायो गोसाले ॥२॥ तिण रैमन मांहे धेष अपारी, मौने दियो ओलंभो भारी। बाणियां री कीधी सर्प घात, ते मांड कही सर्व बात ॥३॥ गर सहित थारा गुरभाई, त्यांरी घात करसं उठे आई। ते पिण घणां लोकां री साख, बाल जाल भसम करूं राख ।।४।। जो तं जाय कहसी सर्व बात, तो हूं थारी न करसं घात । जब हं भय पाम्यो तिण ठाम, ते पिण आप कनें कही आम ॥५॥ गोसाले कही ते सर्व बात, वीर पासे कही जोड़ो हाथ । हिवे आणंद पूछा करै आम, विनो करै सीस नाम ।।६।। समर्थ छै सामी! ए गोसालो, सर्व साधां नैं बालै समकालो। इसडो तप तेज छ इण मांय, सर्व साधां में बालै इहां आय ? ||७।। समर्थ छै आणंद ! ए गोसालो, सर्व साधां बाले समकालो। अरिहंत भगवंत ने बालै नांहि, एहवो तप तेज नहीं इण मांहि ।।८।। जेहवो तप तेज छै गोसाला रो, रूठो करै बोहत बिगाड़ो। इणथी अनंतगुणो साधु मांहि, तप तेज खिमा गुण ताहि ।।६।। साधु रा तप तेज थी ताहयो, अनंतगुणों थिवरां रे मांहयो। थिवरां रा तप तेज थी ताहयो, अनंतगुणों अरिहंत मोहयो ॥१०॥ त्यां अरिहंतां नैं किम बाले, यं ही झठ बोल्यो गोसाले । अरिहंत रा तप तेज आगै, गोसाला रो जोर न लागै ।।११।। वीर कहै आणंद मैं वाय, तूं साधां समीपे जाय । कहीजे गोतमादिक सर्व साधां ने, भगवंत कहयो छ थाने ॥१२॥ थे मत करजो गोसाला री बात, उण साधां सं पड़वजियो मिथ्यात । तोने कही गोसाले वाय, ते पिण दीजे सर्व सुणाय ॥१३॥
३९६ भगवती जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org