________________
३. जंबूद्वीप मेरू तणी जी, प्रवर चलिका एह।
सर्व थकी वींटी रह्या जी, सर्व प्रकारे जेह ।। ४. हिव चिहं दिशाकुमारिका जी, महत्तरिका महाऋद्ध ।
धरणहार तेहनी तिके जी, चिहं बलिपिंड कर लिद्ध ।। ५. जंबूद्वीप चिहुं दिशि विषे जी, बाहिर मुख कर तेह ।
ते च्यारूं ऊभी रही जी, चिहं बलि पिंडी लेह ।। ६. सम काले बलिपिंडिका जी, बाहिरली दिशि मांय ।
न्हाखै दिशाकुमारिका जी, बलि प्रभु भाखै वाय ।। ७. एक एक ते देवता जी, चिहं बलि-पिंड तदर्थ ।
धरणि पड्यां पहिला तिके जी, शीघ्र ग्रहण समर्थ ।। ८. हे गोतम! ते देवताजी, पूर्व भाखी जेह । तिण उत्कृष्ट जावत वलि जी, सुर गति करने तेह ।।
वा०-इहां जाव शब्द कहिवा थी इम जाणवो-तुरियाए आकुलपण करी, चवलाए-काया ने चापलपणे करि, चंडाए-गति ना उत्कर्ष योग थकी चंड ते रोद्र गति करी, सीहाए- दृढ़ स्थिरपणे करी, उद्धयाए - उद्धत ते अतिही दर्प गति करी, जइणाए–विपक्ष गति नै जीतवै करी, छेयाए-छेक ते निपुण गति करी, दिव्वाए-स्वर्ग नै विषे थइ एतले प्रधान गति करी । ६. जंबू नां मेरू थकी जी, पूरव स्हामो पेख ।
एक देवता चालियो जी, तिण गति करिने देख ।। १०. इमहिज दक्षिण सामुहो जी, इक सुर चाल्यो तेम ।
इक सुर पश्चिम सामुहो जी, उत्तर साहमों एम ।। ११. ऊंची दिशि इक देवता जी, तिण गति चाल्यो ताम ।
इक सुर नीचो चालियो जी, तिणहिज गति कर आम ।। १२. तिण काले नै तिण समे जी, किणहिक जायो बाल ।
सहस्र वर्ष तस आउखो जी, सुर चाल्यो तिण काल । १३. बालक नां माता-पिता जी, पाम्या मरण तिवार ।
तो पिण ते सुर नां लहै जी, लोक तणो अंत पार ।। १४. ते बालक नों आउखो जी, क्षीण थयो तिणवार ।
तो पिण सुर पाम नहीं जी, लोक तणो अंत पार ।। १५. क्षीण हुवै बालक तणी जी, हाड हाड नी मींज ।
तो पिण ते सुर चालतो जी, लोक अंत न लहीज ।। १६. तिम क्षीण हुवां ते बाल नां जी, आसप्तम कुल वंश ।
तो पिण ते सुर नां लहै जी, लोक अंत न अंश ।। १७. नाम गोत ते बाल ना जी, हुवा विछेद तिवार ।
तो पिण ते सुर नां लहै जी, लोक तणो अंत पार ।। १८. वलि गोतम पूछ तदा जी, ते सुर हे भगवान । स्यूं जे क्षेत्र गयो घणो जी, के बहु रह्यो सुजान ?
[प्रभुजी ! कृपा करो जिनराज |
३. जबुद्दीवे दीवे मंदरे पव्वए मंदरचूलियं सव्वओ
समंता सपरिक्खित्ताणं चिट्ठज्जा । ४. अहे णं चत्तारि दिसाकुमारीओ महत्तरियाओ चत्तारि
बलिपिंडे गहाय ५. जंबुद्दीवस्स दीवस्स चउसु वि दिसासु बहियाभिमु
हीओ ठिच्चा। ६. ते चत्तारि बलिपिंडे जमगसमगं बहियाभिमुहे
पक्खिवेज्जा ७. पभू णं गोयमा ! तओ एगमेगे देवे ते चत्तारि बलि
पिडे धरणितलमसंपत्ते खिप्पामेव पडिसाहरित्तए। ८. ते णं गोयमा ! देवा ताए उक्किट्ठाए जाव (सं०
पा०) देवगईए वा०-तत्र त्वरितया' आकूलया 'चपलया कायचापल्येन
'चण्डया' रौद्रया गत्युत्कर्षयोगात् 'सिहया' दाढ्यस्थिरतया 'उद्ध तया' दातिशयेन 'जयिन्या' विपक्षजेतृत्वेन 'छकया' निपुणया 'दिव्यया' दिवि भवयेति ।
(वृ० प० ५२७) ६. एगे देवे पुरत्थाभिमुहे पयाते _ 'पुरत्थाभिमुहे ति मेर्वपेक्षया। (वृ० प० ५२७) १०. एगे देवे दाहिणाभिमुहे पयाते, एगे देवे पच्चत्थाभि
मुहे पयाते, एगे देवे उत्तराभिमुहे पयाते, ११. एगे देवे उड्ढाभिमुहे पयाते, एगे देवे अहोभिमुहे
पयाते। १२. तेणं कालेणं तेणं समएणं वाससहस्साउए दारए पयाते।
१३. तए णं तस्स दारगस्स अम्मापियरो पहीणा भवंति,
नो चेव णं ते देवा लोगंतं संपाउणंति । १४. तए णं तस्स दारगस्स आउए पहीणे भवति, नो चेव
णं ते देवा लोगंतं संपाउणंति । १५. तए णं तस्स दारगस्स अदिमिजा पहीणा भवंति, नो
चेव णं ते देवा लोगंतं संपाउणंति । १६. तए णं तस्स दारगस्स आसत्तमे वि कुलवंसे पहीणे
भवति, नो चेव णं ते देवा लोगंतं संपाउणंति । १७. तए णं तस्स दारगस्स नामगोए वि पहीणे भवति नो
चेवणं ते देवा लोगंतं संपाउणंति । १८. तेसि णं भंते ! देवाणं कि गए बहुए ? अगए
बहुए?
१ यह वातिका वृत्त्यनुसारी पाठ के आधार पर की गई है। अंगसूताणि भाग
२ श०१२११० में चंडाए के बाद 'जइणाए छेयाए सीहाए सिग्घाए उद्धयाए' पाठ है।
१.१.१0ढाल २३३ ४२३
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org