________________
४२. हे प्रभु ! दश पे सुण्यां विना,
केवल शुद्ध संपूर्ण संवर करि आतम भावै। संवर शब्दे शुभ अध्यवसाय छै,
जिन कहै कोइक भावै कोइक संवर न पावै ।।
४३. किण अर्थे ? तब जिन कहै,
अध्यवसायावरणी कर्म क्षयोपशम थाये। इहां भाव चारित्रावरणी कह्यो,
ते विण सुण्यां प्रवत संवर शुभ अध्यवसाये ।।
४२. असोच्चा णं भंते ! केवलिस्स वा जाव तप्पक्खिय
उवासियाए वा केवलेणं संवरेणं संवरेज्जा ? गोयमा ! ....."अत्थेगतिए केवलेणं संवरेणं संवरेज्जा, अत्थेगतिए केवलेणं संवरेणं नो संवरेज्जा।
(श० ६।१९) संवरशब्देन शुभाध्यवसायवृत्तेविवक्षितत्वात् ।
(वृ०प० ४३३) ४३. से केणछैणं भंते ! ........
गोयमा ! जस्स णं अज्झवसाणावरणिज्जाणं कम्माणं खओवसमे कडे भवइ से णं असोच्चा केवलिस्स वा जाव तप्पक्खियउवासियाए वा केवलेणं संवरेणं संवरेज्जा । तस्याश्च भावचारित्ररूपत्वेन तदावरणक्षयोपशमलभ्यत्वात् ।
(वृ० प० ४३३) ४४. अध्यवसानावरणीयशब्देनेह भावचारित्रावरणीयान्युक्तानीति ।
(वृ०प० ४३३)
सोरठा ४४. आख्या शुभ अध्यवसाय, चारित्ररूपपणे करि।
तसु आवरणी ताय, चारित्रावरणी वृत्ति में ।। ४५. 'कर्म रूंधण रा सार, अध्यवसाय संवर तिके ।
त्रिहु जोगां थो न्यार, बुद्धिवंत न्याय विचारज्यो॥ ४६. जोग व्यापार कहाय, चंचल स्वभाव जेहनों। ___संवर गुण सुखदाय, स्थिर स्वभाव है तेहनों ।। ४७. पंचम ठाणे पेख, फुन समवाअंग' पंचमे ।
अजोग संवर लेख, पिण संवर शुभ जोग नहिं ।। (ज० स०) ४८. *अध्यवसायावरणी कर्म नों,
क्षयोपशम नहि कीधो तसु शुद्ध संवर नहि होई । तिण अर्थे कह्यो विण सुण्यां,
कोइक संवर लहियै नहिं पामै संवर कोई ।।
४६. हे प्रभु ! दश पे सुण्यां विना,
केवल आभिनिबोधिक ए प्रवर ज्ञान उपजावै ? जिन कहै दश पे सुण्यां बिना,
आभिनिबोधिक ज्ञानज कोइ पावै को नहिं पावै ।।
४८. जस्स णं अज्झवसाणावरणिज्जाणं कम्माणं खओ
वसमे नो कडे भवइ से णं"केवलेणं संवरेणं नो संवरेज्जा से तेणठेणं गोयमा! एवं वुच्चइ-- असोच्चा णं जाव केवलेणं संवरेणं नो संवरेज्जा ।
(श० ६।२०) ४६. असोच्चा भंते ! केवलिस्स वा जाव तप्पक्खिय
उवासियाए वा केवलं आभिणिबोहियनाणं उप्पाडेज्जा? गोयमा! असोच्चा णं केवलिस्स वा जाव तप्पक्खियउवासियाए वा अत्थेगतिए केवलं आभिणिबोहियनाणं उप्पाडेज्जा, अत्यंगतिए केवलं आभिणिबोहि
यनाणं नो उप्पाडेज्जा। (श० ६।२१) ५०. से केणठेणं भंते ! ........
गोयमा ! जस्स णं आभिणिबोहियनाणावरणिज्जाणं कम्माणं खओवसमे कडे भवइ से णं असोच्चा केवलिस्स वा जाव तप्पक्खियउवासियाए वा केवलं आभिणिबोहियनाणं उप्पाडेज्जा।
५०. किण अर्थे ? तब जिन कहै,
आभिनिबोधिक ज्ञानावरणी क्षयोपशम कीधो। ते दसुं पे सुणियां विना,
केवल शुद्ध संपूर्ण आभिनिबोधिक लहै सीधो ।
*लय : पातक छानो नवि रहै १. ठाण श११०।
२. सम० ॥५॥
श० ६, उ० ३१, ढाल १७१ १६
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org