________________
२२. पित्त ज्वर करी व्याप्त तसु देह, वलि तनु ऊपनो दाह अछेह।
एहवो थको जमाली अणगार, विचरै सावत्थी नगर मझार ।।
२३. अणगार जमा ली ते तिणवार, पराभन्यो वेदन करि धार ।
श्रमण निग्रंथ तेड़ाव ताय, तेडावी इम बोले वाय ।। २४. तुम्है देवानुप्रिया ! मुझ काज, सेज्जा संथारो संथरो आज ।
ते श्रमण निग्रंथ तिण अवसर जेह, जमाली नां ए अर्थ प्रतेह ।। २५. विनय करीने करै अंगीकार, अंगीकार करीने तिवार।
जमाली अणगार नां जेह, सेज्जा संथारो संथरै तेह ॥
सोरठा २६. सेज्जा कहितां सोय, सुवा नै अर्थे जिको।।
संथारो अवलोय, तिण सू सेज्या-संथारो कह्यो। २७. *तिण अवसर ते जमाली अणगार,
अतिगाढी वेदनाई पराभव्यो तिवार। श्रगण निग्रंथ ने बीजी वार, तेई तेड़ी इम वचन उचार ।।
२२. पित्तज्जरपरिगतसरीरे, दाहवक्कतिए या वि विहरइ ।
(श० ६/२२४) दाहो व्युत्क्रान्तः-उत्पन्नो यस्यासो
(वृ०प० ४८६) २३. तए णं से जमाली अणगारे वेयणाए अभिभूए समाणे
समणे निग्गंथे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी२४,२५. तुब्भे णं देवाणुप्पिया ! मम 'सेज्जा-संथारगं संथरह।
(श० ६/२२५) तए णं से समणा निग्गंथा जमालिस्स अणगारस्स एतमट्ठ विणएणं पडिसुणेति, पडिसुणेत्ता जमालिस्स अणगारस्स सेज्जा-संथारगं संथरंति ।
(श० ६/२२६) २६. 'सेज्जा-संथारगं' ति शय्याय-शयनाय संस्तारक: शय्यासंस्तारक:
(वृ० प०४८६) २७. तए णं से जमाली अणगारे बलियतरं वेदणाए अभि
भूए समाणे दोच्चं पि समणे निग्गंथे सद्दावेइ, सद्दावेत्ता एवं वयासी
'बलियतरं' ति गाढतरं (वृ०प० ४८६) २८. ममं णं देवाणप्पिया ! सेज्जासंथारए किं कडे ?
कज्जइ? 'कि कडे कज्जइ'त्ति कि निष्पन्न उत निष्पाद्यते ?
(वृ०प०४८६) २६. तते णं ते समणा निग्गेथा जमालि अणगारं एवं
वयासी-नो खलु देवाणुप्पियाणं सेज्जा-संथारए कडे, कज्जइ।
(श०६/२२७)
२८. अहो देवानुप्रिया ! मुझ काज, स्यं सेज्या-संथारो कीधो आज?
के करियै छ सेज्या-संथार, स्यूं नीपायो के नीपावो छो धार?
२६. श्रमण निग्रंथ तिके तिह वेर, जमाली अणगार नै इम कहै हेर ।
अहो देवानुप्रिया ! सेज्जा-संथार, निश्चै न कीधो, करियै धार।।
३१,३२. अनेनातीतकालनिर्देशेन वर्तमानकालनिर्देशेन च कृतक्रियमाणयो भेंद उक्तः उत्तरेऽप्येवमेव
(वृ०प०४८६)
सोरठा ३०. पूछयो जमाली एम, मुज सूवा नैं अर्थ जे।
संथारो धर प्रेम, कीधो के करियै अछै ।। ३१. इण वचने करि न्हाल, अतीत काल निर्देश करि।
वर्तमान जे काल, तेह तणुं देखाववू ।। ३२ कीधो नैं क्रियमाण, भेद कह्य ए तेह विषे।
उत्तरदायक जाण, साधू पिण इमहिज कह्यो। ३३. करवा लागा जास, अणकीधो इम आखियो।
ते कारण थी तास, जमाली इम चितवै॥ ३४. मुझ वच फुन संथार, करणहार मुनि नों वली।
विहं नो वच अवधार, इम विचारणा करतो हुवो। ३५. करवा लागो तास, कीधो पक्ष अंगीकरयै।
सम्यग प्रकार विमास, तेह वचन मिलतो नथी ।। ३६. क्रियमाण जे कीध, जिण नर एह अंगीकरयं ।
तिण विद्यमान नी सीध, करण क्रिया अंगीकरी ॥ ३७. तथा दोष बह थाय, जे कीधू क्रियमाण नहिं ।
विद्यमान थी ताय, चिरंतन घट नी परै॥ *लय : मेरी खिनगाई, लाखीणी रे मेरी खिण
३३. तदेवं संस्तारककर्तृसाधुभिरपि क्रियमाणस्याकृततोक्ता
(वृ०प०४८७) ३४. ततश्चासौ स्वकीयवचनसंस्तारककर्तृसाधुवचनयोविमर्शात् प्ररूपितवान्
(वृ० ५० ४८७) ३५. क्रियमाणं कृतं यदभ्युपगम्यते तन्न सङ्गच्छते
(वृ० प० ४८७) ३६. यतो येन क्रियमाणं कृतमित्यभ्युपगतं तेन विद्यमानस्य करणक्रिया प्रतिपन्ना
(वृ० प० ४८७) ३७. तथा च बहवो दोषाः, तथाहि-यत्कृतं तक्रियमाणं न भवति विद्यमानत्वाच्चिरन्तनघटवत्
(वृ०प० ४८७)
श०६, उ० ३३, ढाल २१४ २८९
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org