________________
२२. घणं सामान्यपणे करि कहिवं, तिण वचने करि आम ।
वलि विशेषपणे करि कहिवं, तेह वयण करि ताम ।।
२३. वचने करि जगाड़ रे, जिम रहै संसार माय ।
वलि प्रेम युक्त प्रार्थना करी तिको, वीनती करि अधिकाय ।। २४. वचन सामान्यपणें कही रे, वलि कही वयण विशेख ।
संबोधन वचन कही बली, विनती प्रेम युक्त संपेख ।। २५. वचन विषे अनुलोमका रे, कही थाका तिण काल ।
विषये प्रतिकूल वच हिवै कहै, आखी दोय सौ सातमी ढाल ।
२२. बहिं आघवणाहि य पण्णवणाहि य
'आघवणाहि य' ति आख्यापनाभि:- सामान्यतो भणनै: 'पन्नपणाहि य'त्ति प्रज्ञापनाभिश्च-विशेषकथन:
(वृ०प०४७०, ४७१) २३-२५. सण्णवणाहि य विण्णवणाहि य आधवेत्तए वा
पण्णवेत्तए वा 'सन्नवणाहि य' त्ति सज्ञापनाभिश्च - सम्बोधनाभिः 'विन्नवणाहि य' ति विज्ञापनाभिश्च-विज्ञप्तिकाभिः सप्रणयप्रार्थनः
(वृ० प० ४७१)
ढाल : २०८
१. विषय तणो परिभोग जे, तास निषेधक ताम ।
तेह विषे प्रतिलोमका, वचने करि कहै आम ॥
२. संजम थी भय ऊपजै, वलि तसु चलिवं होय ।
इसो शील छै जेहनं, ते बचने करि सोय ।।
१. ताहे विसयपडिकूलाहिं विषयाणां प्रतिकूला:-तत्परिभोगनिषेधकत्वेन प्रतिलोमा यास्ताः
(वृ० प० ४७१) २. संजमभयुव्वेयणकरीहिं संयमाद्भयं-भीति उद्वेजनं च-चलनं कुर्वन्तीत्येवंशीला यास्ता:
(वृ०प०४७१) ३. पण्णवणाहिं पण्णवेमाणा एवं वयासी
४. एवं खलु जाया ! निग्गंथे पावयणे सच्चे अणुत्तरे
३. जे विशेष बचने करि, कहितां वचन विशेख । मात-पिता इह विध कहै, जमाली प्रति पेख ।।
___*जाया ! संजम दुक्कर कार । (ध्रुपदं) ४. इम निश्चै करिनैं हे जाया ! निग्रंथ प्रवचन सार ।
सत्य अणुत्तर एह थकी अन्य, नहिं अति प्रवर उदार ॥ ५. केवल ए सम नहि को दूजो, जेम आवश्यक मांहि । यावत अंत करै सहु दुख नों, मुनि प्रवचन थी ताहि ।।
सोरठा ६. जाव शब्द थी देख, पडिपुन्ने ते शिव गति ।
पमाड़वा नां पेख, गुणे करी भरियो अछै ।। ७. नेयाउए ए न्हाल, नायक प्रापक शिव तणो।
अथवा न्याय विशाल, प्रवचन समय विषे कह्यो ।।
५. केवले जहा आवस्सए (४६) जाव (सं० पा०)
सव्वदुक्खाणं अंतं करेंति 'केवल' त्ति केवल-अद्वितीयं (वृ० ५० ४७१)
६. पडिपुण्णे अपवर्गप्रापकगुण तं
(वृ०प० ४७१) ७. नेयाउए नायकं मोक्षगमकमित्यर्थः नैयायिकं वा न्यायानपेतत्वात्
(वृ०प० ४७१) ८. संसुद्धे सल्लगत्तणे सामस्त्येन शुद्धं 'सल्लगत्तणे' मायादिशल्यकर्तनं
(वृ० प० ४७१)
८. संसद्धे अतिहि शुद्ध, समस्तपणे करी तिको ।
सल्लगतणे बुद्ध, कापणहारज सल्य नों ।। *लय : सीता आवे रे धर राग १. सं० पा० के अनुसार पांचवीं गाथा में पूरा पाठ आ गया है । उसके बाद पुनः
६ से १५ तक की गाथाओं में पूरे पाठ की जोड़ की गई है।
२५६ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org