________________
३१. ए दस दोष निरवद्य कही नै, ओ तो माहोमांहि देई नैं। ३२. ए पिण विराधक विना आलोय, आलोयां आराधक होय ।
३१,३२. आहाकम्मं 'अणवज्जे' ति अण्णमण्णस्स अणुप्प
दाव इत्ता भवइ, से णं तस्स ठाणस्स अणालोइयपडिक्कते कालं करेइ-नत्थि तस्स आराहणा । से णं तस्स ठाणस्स आलोइय-पडिक्कते कालं करेइ-अस्थि तस्स आराहणा।
(श० ५/१४३) ३३,३४. आहाकम्म णं 'अणवज्जे' त्ति बहुजणमझे पण्ण
वइत्ता भवति, से णं तस्स ठाणस्स अणालोइयपडिक्कते कालं करेइ-नत्थि तस्स आराहणा । से णं तस्स ठाणस्स आलोइय-पडिक्कंते कालं करेइ-अस्थि तस्स आराहणा।
(श० ५/१४५)
३३. ए दस दोष ने सभा मझार, ओ तो निरवद्य परूप धार । ३४. ते पिण विना आलोयां विराधक, आलोयां हवै आराधक ।
सोरठा
३५:३६ आधाकर्मादींश्च पदार्थानाचार्यादयः सभायां प्रायः प्रज्ञापयन्तीत्याचार्यादीन् फलतो दर्शयन्नाह
(वृ० प० २३१)
३५. आधाकर्मी आद, पूर्वे आख्या ते प्रत ।
आचार्यादिक साध, कहै विशेषे परषदि । ३६. ते माटे तहतोक, आचार्य उवज्झाय प्रति ।
सुध फल थकी सधीक, कहियै ते देखाड़तो।। ३७. *आचार्य उवज्झाया भगवान, स्व विषय अर्थ सूत्र दान । ३८. गण निज शिष्य वर्ग प्रति सार, खेद रहित करतो अंगीकार ।
३६. अखेदपण देतो आधार, रागद्वेष रहित तिण वार ।
३७. आयरिय-उवज्झाए णं भते ! सविसयंसि
'स्वविषये अर्थदानसूत्रदानलक्षणे (वृ०प० २३२) ३८, गणं अगिलाए संगिण्हमाणे, 'गणं' ति शिष्य वर्ग 'अगिलाए' त्ति अखेदेन संगृह्णन्
(वृ०प० २३२) ३६. अगिलाए उवगिण्हमाणे
'उपगृह्णन्' उपष्टम्भयन् । (वृ० प० २३२) ४०. काहिं भवग्गहणेहि सिज्झति जाव सम्वदुक्खाणं
अंतं करेति ? ४१. गोषमा! अत्थेगतिए तेणेव भवग्गणेणं सिज्झति, ४२. अत्थेगतिए दोच्चेणं भवग्गहणणं सिज्झति, ४३. तच्चं पुण भवग्गहणं नाइक्कमति ।
(श० ५/१४७)
४०. एहवा आचार्य कति भवे सीझ, जाव सर्व दुख अंत करीजै?
४१. जिन कहै केइ तिणहिज भव सीझ, ए तो चरम-शरीरी कहीजै। ४२. केइ बीजो नर भव करि साझे, तिण नै एकाऽवतारी कहीजै । ४३. तोजो नर नों भव न उलंघाव, तिके पंच भवे शिव पावै ।
सोरठा ४४. द्वितीय तृतीय भव देख, नर भव तणी अपेक्षया ।
बिच सुर भव सुविशेख, ते इहां लेखविया नहीं। ४५. चारित्रवंत सुसंत, सिध-गति कै सुर-पद लहै ।
तिण कारण ए हत, द्वितीय तृतीय भव मनु वृत्तौ ।। ४६. पूर्वे भाख्यो एह, पर-अनुग्रह करिवै सुफल ।
हिव पर-उपघातह, विरुओ फल कहिये तसं ॥ * लय : पुनवंतो जीव पाछिल भव मांहि
४४. द्वितीयः तृतीयश्च भवो मनुष्यभवो देवभवान्तरितो दृश्यः ।
(वृ० प० २३२) ४५. चारित्रवतोऽनन्तरो देवभव एव भवति, न च तत्र सिद्धिरस्तीति ।
(वृ० प०२३२) ४६. परानुग्रहस्यानन्तरफलमुक्तं, अथ परोपघातस्य तदाह
(वृ० प० २३२)
श० ५, उ०६, ढाल ८८ ६३
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org