Page Text
________________
३२. द्रव्य थी श्रतज्ञानी तिको, उपयुक्त है जेह ।
जाणें देखै ते द्रव्य सहु, खेत्र काल इम लेह ।। ३३. भाव थी श्रतज्ञानी तिको, उपयुक्त है जेह ।
जाणे देखे सर्व भाव ते, इहां वृत्तिकार कहेह ॥ ३४. उवउत्ते उपयोग-सहित ते, भावश्रुत उपयुक्त ।
पिण उपयोग रहित न, एह विशेषण उक्त ।। ३५. धर्मास्तिकाय आदि दे, सर्व द्रव्य छै जेह ।
श्रत ज्ञान नी विषय नां, विशेष थी जाणे तेह ।।
३६. देखे ते श्रुत अनुवति करी, मन अचक्षु दर्शन्न ।
तेणे करी सर्व द्रव्य ने, श्रुत विषे जे प्रपन्न ॥
३७. तदा पूर्ण दस पूर्व थी, चवद पूर्वधर जाण ।
श्रतकेवलि ते बाहुल्यपणे, जाण देखै पिछाण ॥ ३८. ऊणा दस पूरवधरा, भजना करि तेह ।
ते वलि मति विशेष थी, जाणवा जोग्य जेह ॥ ३६. वृद्ध कहै देखे वलो, ते किण रीत देखाय ?
दर्शण जोग्य न सकल हि, कहिये एहन न्याय ॥
३२. दवओ णं सुयनाणी उवउत्ते सब्बदव्वाइं जाणइ
पासइ । एवं खेत्तओ वि कालओ वि । (सं० पा०) ३३. भावओ णं सुयनाणी उवउत्ते सव्वभावे जाणइपासइ।
(श० ८/१८५) ३४. 'उवउत्ते' त्ति भावश्रुतोपयुक्तो नानुपयुक्तः ।
(वृ० प० ३५८) ३५. 'सर्वद्रव्याणि' धर्मास्तिकायादीनि जानाति' विशेषतोऽवगच्छति, श्रुतज्ञानस्य तत्स्वरूपत्वात्
(वृ० प० ३५८) ३६. पश्यति च श्रुतानुवत्तिना मानसेन अचक्षुर्दर्शनेन, सर्वद्रव्याणि चाभिलाप्यान्येव जानाति ।
(वृ०प० ३५८) ३७. पश्यति चाभिन्नदशपूर्वधरादिः श्रुतकेवली।
(वृ० प० ३५८) ३८. तदारतस्तु भजना, सा पुनर्मतिविशेषतो ज्ञातव्येति ।
__ (वृ० ५० ३५८) ३६. वृद्धः पुनः पश्यतीत्यत्रेदमुक्तं-ननु पश्यतीति कथं ? कथं च न सकलगोचरदर्शनायोगात् ? अत्रोच्यते
(वृ० प० ३५८) ४०. प्रज्ञापनायां (३०/२) श्रुतज्ञानपश्यत्तायाः प्रतिपादितत्वात् ।
(वृ० प० ३५८) ४१. अनुत्तरविमानादीनां चालेख्यक रणात् ।
(वृ० प० ३५८) ४२. सर्वया चादृष्टस्यालेषकरणानुपपत्तेः, एवं क्षेत्रादिष्वपि भावनीयमिति
(वृ० ५० ३५८) ४३. अन्ये तु न 'पासइ' त्ति पठन्तीति । (वृ० प० ३५८)
४०. पन्नवणा तीसमां पद विषे, पासणया श्रत ज्ञान ।
ते अंगीकारपणां थकी, पेखै कहिव पिछाण ॥ ४१. अनुत्तर विमान आदि दे, आलंकी देखाय ।
बहुलपणे केइ वस्तु नै, देखवो इम थाय ॥ ४२. वलि सर्व प्रकार अदृष्ट मुं, नहीं थाय आलेख ।
द्रव्य थकी ए आखियो, इम क्षेत्रादिक देव ॥ ४३. अन्य आचार्य इम कहै, जाणइ पाठ जोय ।
ण पासइ इहविध पठे, ते कहै देखै न कोय ॥ ४४. भाव थी श्र तज्ञानी, तिको उपयोग-सहीत ।
सर्व भाव जाणे अछ, एहवो आख्यो वदीत ।। ४५. पिण छद्मस्थ जाणे नहीं, सर्व पजवा पिछाण ।
इहां सर्व भाव जाणें कह्या, तास न्याय इक जाण ॥ ४६. सूत्र विषे इहां सर्व ते, पंच संख्या कहिवाय ।
भाव ते उदय प्रमुख भणी, ग्रहण करेवा ताय ।। ४७. ते पंच भाव सर्व प्रत, जाति थकी जाणेह ।
भाव विषय जे सर्व रह्या, ते नहिं जाणे तेह ।। ४८. अथवा कहिवा जोग भाव नों, अनंतमें भागहीज ।
गणधरे सूत्रपणे रच्या, द्वादश अंग कहीज ॥ ४६. तो पिण प्रसंग अनुप्रसंग थी, सहु कहिवा जोग जेह ।
श्रत विषय कहिये तसु, ते सहु भाव जाणेह ॥
४४,४५. 'ननु भावओ णं सुयनाणी उवउत्ते सव्वभावे
जाणइ' इति यदुक्तमिह तत् 'सुए चरित्ते न पज्जवा सव्वे' त्ति अनेन च सह कथं न विरुध्यते ?
(वृ०प० ३५८) ४६. इह सूत्रे सर्वग्रहणेन पञ्चौदयिकादयो भावा गृह्यन्ते ।
(वृ० प० ३५८) ४७. तांश्च सर्वान् जातितो जानाति । (वृ० प० ३५८)
४६. अथवा यद्यप्य भिलाप्यानां भावानामनन्तभाग एव श्रुतनिबद्धः ।
(वृ० प० ३५८) ४६,५०. तथापि प्रसङ्गानुप्रसङ्गतः सर्वेऽप्यभिलाप्याः
श्रुतविषया उच्यन्ते अतस्तदपेक्षया सर्वभावान
३६२ भगवती-जोड़
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003618 |
| Book Title | Bhagavati Jod 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Tulsi Acharya, Mahapragna Acharya |
| Publisher | Jain Vishva Bharati |
| Publication Year | 1986 |
| Total Pages | 582 |
| Language | Prakrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_bhagwati |
| File Size | 17 MB |