________________
८१. दससंयोगिक वेद, तसु दस पद नां नाम ए।
भवनपति दस भेद, ते दस द्रव्य नै आश्रयी। ८२. ग्यारसंयोगिक ताहि, सूत्र विषे आख्यो नथी ।
पूर्व कह्या पद मांहि, तास असंभव थी इहां ।। ८३. बारसंयोगिक ताय, कल्पोत्पन्न सुर भेद नै ।
वा वैक्रिय तन काय, प्रयोग तणी अपेक्षया । वा०—इहां बार संयोगी नां जघन्य बारै द्रव्य हुवै पिण ओछा द्रव्य न हुवै । ८४ *नवमैं शतक बतीसमदेश, गंगेय नों विस्तार कहेस ।।
गति नरकादि प्रवेश विचार, ते आगल कहिसू अधिकार ॥
८१. दशकसंयोगस्तु भवनपतिभेदानाश्रित्य
(वृ० प० ३३६) ८२. एकादशसंयोगस्तु सूत्रे नोक्तः पूर्वोक्तपदेषु तस्यासंभवात्
(वृ० प० ३३६) ८३. द्वादशसंयोगस्तु कल्पोपन्नदेवभेदानाश्रित्य वैक्रिय
शरीरकायप्रयोगापेक्षया वेति । (वृ० प० ३३६)
८४. एए पुण जहा नवमसए पवेसणए (81८६-१२०)
भणिहामो। नवमशतकसत्कतृतीयोद्देशके गाङ्गेयाभिधानानगार
कृतनरका दिगतप्रवेशनविचारे। (वृ० प० ३३६) ८५. तहा उवजुजिऊण भाणियव्वा जाव असंखेज्जा।
८६. अणंता एवं चेव, णवरं--एक्कं पदं अब्भहियं ।
८५. तिण अनसारे इहां विचार, द्रव्य उपयोग करी नैं धार ।
जाव असंख्याता कहिवाय, हिवै विशेष अनंत द्रव्य मांय ।। ८६. द्रव्य अनंता इमहिज जान, नवरं इक पद अधिको आन ।
गंगेय स्थान कह्या असंखज, इहां अनंत पद अधिक कहेज ॥ ८७. जाव अनंत परिमंडल जाण, जाव अनन्त आयत संठाण ।
अल्पबहुत्व तास कहाय, पूछ गोतम महामुनिराय ।।
८८. पूदगल प्रभजी ! प्रयोग-परिणता, मीस वीससा विषे वर्त्तता।
कुण-कुण थकी अल्प बहु होय, तुल्य विशेषाधिक अवलोय ?
५६. सर्व थोड़ा पोग्गला प्रयोग, मीसा अनन्तगणा ए जोग ।
वीससा अनंतगणा वत्तंत, सेवं भंते ! सेवं भंत ! ॥
८७. जाव अहवा अणंता परिमंडलसंठाणपरिणया जाव
अणंता आयतसंठाणपरिणया। (श० ८।८३) अर्थतेषामेवाल्पबहुत्वं चिन्तयन्नाह
(वृ० प० ३४०) ८८. एएसि णं भंते ! पोग्गलाणं पयोगपरिणयाणं, मीसा
परिणयाणं, वीससापरिणयाणं य कयरे कयरेहितो अप्पा
वा? बहुया वा? तुल्ला वा ? विसेसाहिया वा? ८६. गोयमा ! सम्वत्थोवा पोग्गला पयोगपरिणया, मीसापरिणया अणंतगुणा, वीससापरिणया अणंतगुणा।
(श० ८८४) सेवं भंते ! सेवं भंते ! त्ति। (श० ८८५) वा०-'सव्वत्योवा पुग्गला पओगपरिणय' त्ति कायादिरूपतया, जीवपुद्गलसम्बन्धकालस्य स्तोकत्वात्, 'मीसापरिणया अणंतगुण' त्ति कायादिप्रयोगपरिणतेभ्यः सकाशान्मिश्रकपरिणता अनन्तगुणाः, यतः प्रयोगकृतमाकारमपरित्यजन्तो विश्रसया ये परिणामान्तरमुपागता मुक्तकडेवराद्यवयवरूपास्तेऽनन्तानन्ताः, विश्रसापरिणतास्तु तेभ्योऽप्यनन्तगुणाः, परमाण्वादीनां जीवाग्रहणप्रायोग्याणामप्यनन्तत्वादिति ।
(वृ०प० ३४०)
वा०-सर्व थी थोड़ा पुद्गल प्रयोगसा कायादिरूपपणे करी, जीव पुद्गल संबंध काल नां स्तोकपणां थकी। तेहथी मीसा-परिणता अनंतगुणा । जे भणी जीव प्रयोगे करी कीधो आकार, ते प्रति अणछांडतो छतो स्वभावे करी जे अन्य परिणाम प्रति पाम्या मुक्त कलेवरादिक नां अवयव रूप अनंतानंत तेह थकी। विश्रसापरिणता अनंतगुणा परमाणु आदि नै जीव अग्रहण प्रयोग्य नैं अनंतपणां थकी। १०. इक्यासी नो अंक विशाल, इक सौ बत्तीसमी ढाल । भिक्ष भारीमाल नै ऋषिराय प्रसाद,
'जय-जश' सुख संपति आह्लाद ॥ अष्टमशते प्रथमोद्देशकार्थः ॥१॥
*लय : वनमाला ए निसुणी जाम
३३०
भगवती-जोर
Jain Education Intemational
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org