________________
सूयगडो १
१७. अट्ठापदं ण सिक्खेज्जा वेधादीयं च णो वए । हत्थकम्मं विवायं च तं विज्जं ! परिजाणिया ॥
१८. उवाणहाओ छत्तं च णालिय बालवीयणं । परकिरियं अण्णमण्णं च तं विज्जं ! परिजाणिया ॥
१६. उच्चारं
पासवणं
हरितेसु ण करे मुणी । वियडेण वावि साहट्ट णायमेज्ज कयाइ वि ॥ २०. परमत्ते
अण्णपाण
ण भुंजेज्ज कयाइ वि । परवत्थं अचेलो वि तं विज्जं ! परिजाणिया ॥
२१. आसंदी पलियंके य णिसिज्जं च गिहंतरे । संपुच्छणं सरणं वा तं विज्जं ! परिजाणिया ॥ २२. जसं कित्ती सिलोगं च जा य वंदणपूयणा । सव्वलोगंसि जे कामा तं विज्जं ! परिजाणिया ॥
२३. जेणेहं णिव्वहे भिक्खू अण्णपाण
तहाविहं ।
द तं विज्जं ! परिजाणिया ॥
( सीलमंते असोले वा तेसि दाणं विवज्जए । णिज्जरट्ठाए दायव्वं तं विज्जं ! परिजाणिया ) ॥
२४. एवं उदाहु णिग्गंथे महावीरे महामुनी । अनंतणाणदंसी से धम्मं देसितवं सुतं ॥
Jain Education International
३६१
अष्टापदं न शिक्षेत, वेधादिकं च नो वदेत् । हस्तकर्म विवादं च, तद् विद्वन् ! परिजानीयात् ॥
उपानह: छत्रं च. नालिकां बालवीजनम् ।
परक्रियां अन्योन्यं च, तद् विद्वन् ! परिजानीयात् ॥
उच्चारं
प्रस्रवणं,
हरितेषु न कुर्याद् मुनिः । विकटेन वापि संहृत्य, नाचामेत् कदाचिदपि ॥
परामत्रे
अन्नपानं,
न भुञ्जीत कदाचिदपि । परवस्त्रं अचेलोपि, तद् विद्वन् ! परिजानीयात् ॥
आसन्दी पर्यङ्कश्च, निषिद्यां च गृहान्तरे । संप्रच्छनं स्मरणं वा, तद् विद्वन् ! परिजानीयात् ॥
या
च
यशः कीर्त्तिः श्लोकश्च, वन्दनपूजना | सर्वलोके ये कामाः, तद् विद्वन् ! परिजानीयात् ॥
येनेह निर्वहेत् भिक्षुः, अन्नपानं तथाविधम् । अनप्रदानमन्येभ्यः, तद् विद्वन् ! परिजानीयात् ॥
( शीलवान् अशीलो वा, तयो: दानं विवर्जयेत् । निर्जरार्थाय दातव्य, तद् विद्वन् ! परिजानीयात् ॥ )
एवं उदाह निर्ग्रन्थो, महावीरो महामुनिः । अनन्तज्ञानदर्शी स धर्मं देशितवान् श्रुतम् ।।
अ० ६ : धर्म : श्लोक १७-२४
१७. जुआ " आदि न सीखे, वेध" आदि न बतलाए । हस्तकर्म" और विवाद " - इन्हें विद्वान् त्यागे ।
१८. जूता " और छाता", नालिका (नलिका से पासा डाल कर जुआ खेलना ), चमर", परक्रिया" (गृहस्थ के पैर आदि पखालना ), अन्योन्यक्रिया " ( परस्पर पैर आदि पखालना ) - इन्हें विद्वान् त्यागे ।
१६. मुनि वनस्पति पर मल-मूत्र का उत्सर्ग न करे । वनस्पति को इधर-उधर कर निर्जीव जल से भी कभी आचमन (शौच क्रिया) न करे ।
२०. गृहस्थ के पात्र में " अन्न-पान कभी न खाए । अचेल होने पर भी गृहस्थ का वस्त्र" न पहने इन्हें विद्वान् त्यागे ।
२१. आसंदी पलंग", घर के भीतर बैठना, सावद्य प्रश्न पूछना, मुक्तभोग का स्मरण – इन्हें विद्वान् त्यागे ।
२२. यश, कीर्ति, श्लोक, जो वंदना और पूजा" है, संपूर्ण लोक में जो काम" हैं -- इन्हें विद्वान् त्यागे ।
२३. भिक्षु गृहस्थ से कार्य निष्पन्न करवाए और उसके बदले में उन्हें अन्न-पान दे, इस प्रवृत्ति को विद्वान् त्यागे । "
शीलवान् या जो ( व्यवहार से शीलवान् होते हुए भी परमार्थ से ) शीलवान् नहीं हैं, उन साधुओं को निर्जरा के लिए (अन्न-पान ) देना, ( इहलौकिक कार्य निर्वाह के लिए) न देना - इन्हें विद्वान् त्यागे 1)
२४. अनन्तज्ञानी और अनन्त दर्शनी महामुनि निग्रंथ महावीर ने ऐसा कहा, श्रुतधर्म का उपदेश दिया 14
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org