________________
२८० ]
रघुवरजसप्रकास पित आय सचित प्रकासे, वीर वट-पंच वासे ,
असुर नासे पाहवां । भय मेट दासे विरद भासे, खळां त्रासे खूर ॥ पड़ लंक पासे जंग जासे, अत प्रकासे प्रावधां । ग्रीधां ढीगासे मांस ग्रासे, सुज हुलासे सूर ॥ करणभूपत देव काजा, मांण रख गौदुज समाजा ,
क्रीत पाजा दध कहै । ते सुकव ताजा ब्रवण बाजा, गजां राजा गांम ॥ छज ऊच छाजा दिलदराजा, जेत वाजा जंगियं । लख राख लाजा संत साजा, महाराजा राम ॥ २२२
___ अथ गीत सवैयौ वरण छंद लछण
दोय सगण पद च्यार दख, पंचम चव सगणांण । सावझड़ौ कह चरण ब्रती, जिको सवायौ जाण ॥ २२३
प्ररथ सवायौ गीत वरण छंद होय जिणरै तुक पांच, दूहा अंक प्रत होय । तुक श्रेक प्रत सगण दोय आवै । अखिर छ प्रावै । इसी तुक च्यार होय । पांचमी तुकमें च्यार सगण गण पड़े । अखिर बारा होय । पांच ही तुकारा मोहरा मिळे , जिणसू सावझड़ो सवायौ गीत जांणजे ।
अथ गीत सवैयौ उदाहरण
गीत थिर बूध थटौ क्रतहीण कटौ, दुख ओघ दटौ मह पाप मटौ ।
रिववंसतणौ रिव राम रटौ ॥ २२२. वट-पंच-पंचवटी। वासे-निवास किया। नासे-नाश किया । पाहवां-युद्धों। खळां
राक्षसों । खूर-समूह । ढोगासे-ढेर, समूह । ग्रासे-भक्षण किया। हुलासे-प्रसन्न हए । सूर-सूर्य । दुज-ब्राह्मण । क्रीत-कीति । पाजा-पुल । दध-समुद्र, सागर । ब्रवणदेने को। बाजा-घोड़े। छज-शोभा। ऊंच-ऊंची। छाजा-शोभा देती है। दिलदराजा
उदार दिल, दातार । २२३. दख-कह । चव-कह । सगणांण-सगण गण । अखिर-अक्षर । २२४. थिर-स्थिर, अटल। बुध-बुद्धि। थटौ-धारण करो । कतहीण-पाप । कटौ-काट
डालो। ओघ-समूह । दटौ-नाश कर दो। मह-महान । मटौ-मिटा दो। रिववंसतणौ-सूर्यवंशवा। रिव-सूर्य ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org