________________
२४८ ]
रघुवरजस प्रकास
बेखौ यम ऊबर सौ बित, चाळ-जंजाळ विसार अलच्छत । सांन विमास विसास धरेसत, पढबे बढबे पढ्ढ रघुपत ॥ कारुणच निध जांनकीकतह, स्यांम सुनाथ करै घण संतह | तूं ‘किसना' चित रक्ख नच्यंतह, अखबे अखबे अक्ख अनंतह ॥ १५३ अथ गीत त्रकुटबंध लछण दूहा
धुर चवदह चवदह दुती, तीजी मत छाईस । चवदह चौथी पंचमी, इम तुक पंच कहीस ॥ १५४ आठ तुकां फिर कंठकी, पै'ली सोळह मत्त । चवद चवद कळ आठ तुक, नवमी दसह निरत्त ॥ १५५ पै'ली दूजीसूं मिळे, तिरै गुरु तुकंत । तीजी दूहा अंतरी, उभ मिळे लघु अंत ॥ १५६ मिळ चवथी पंचमी, जिकां अंत गुरु जांण । अनुप्रासकी आठ तुक, मिळे अंत लघुमांण ॥ १५७ कुटबंध तिण गीतनै, कहै सरब कवियांण । राघव जस जिण मझ रटै, वळ सतारथ वांण ॥ १५८
१५३. बेढ - लड़ाई । बखौ - कष्ट, दुःख । ऊंबर (उम्र) - श्रायु । श्राळजंजाळ - व्यर्थका प्रपंच । विसार-भूल जा । सांन - बुद्धि । विमास - विचार कर । विसास- विश्वास । कारुणचौ निध करुरणाका खजाना। जांनुकीकतह - जानकीका पति, श्री रामचंद्र | स्यांमस्वामी । घण- बहुत । नच्यंतह - निश्चित । श्रखबे - कह रे । श्रक्ख - कह | अनंतहविष्णु, श्री रामचंद्र ।
१५४. चवदह-चौदह । दुती - दूसरी । मत मात्रा । छाईस - छब्बीस । कहीस - कह, कही जाती है ।
१५५. कंठ - अनुप्रास | चवद-चौदह |
१५७. चवथी - चौथी | लघुमांण-लघु ।
१५८. कवियांण- कविजन । राघव- श्री रामचन्द्र भगवान । मझ-मध्य । वळं-फिर । सतारथ (सत्यार्थ ) - सत्य । वांण-वाणी, वचन ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
