________________
[ ४ ]
पी म्याराजी पोचसो, दुलहा मुरध[र] देस | लाडा थांविण लागसी, निज घर दुसमण नेस ॥ १८८ ॥
सायब प्राज सधावसो, रल-मल गावे रंज । सायब उरतीय जीयसमी, हो मारू हीय हंज ॥ १८६॥
जसां सषीयां परसीया, कमलमकरंद वरसीया । जसां मन उदास हुन, मालकी को को हौं -
पित-माता परवार पष,
नज भ्राता तजनेस |
म्यारा व्याह विनोदसुं तजीयौ अलवर देस ॥ १८६॥
प्रो दुही सुंणीयो, पाचो म्यारांमरं षवास दूही भणीयौ । -
सपने ही इण देसर्डे, प्राय न जीवयता । म्याली मांडे मोहसू, श्राया कोस किता ॥ १६०॥
I
I
जन सारी पडीया, जसां रथ चडीया । मिजलां - मिजलां भांडयावास श्राया, घर्णको छात्रां मद छायो । ग्रहणांकी भललाट, तेजको जललाट । आसाढरौ भांण, रसराग जोण | मगजां मदंध, वोप तेजबंध । श्रोपह दुबाह, बाषारण वाह । कांम की मूरत, रूपकी सूरत । रंगरी रली, रसरी डली । श्राणंदरी गली । माहरी चंद्रमा संजोगणी कै लेष, आसाढरौ भांण बनो जोगणी कैब पेष, तुररैरा तार तुटता, किलंगी सोभ उठता। प्रांषांमें ललायां चुटती, रसरी धारीयां वुठती। डेरांनू अवि छे, भगतण-पातर गावे छे। अलवरकी सहेलीयां देषं छे । इण तक म्यारांम तंबु दाषल हुन । जद जसां जोतसीनूं कह्यो - - जान छ (च) ढणरो तीषौ मोरथ दीजै, मनमांनी नवाजस लीजै । जद जोसी की - जतो वागमं प्रस्थांनी कीजी, परभातको दन नीको छै, सारी सूभ महुरतांको टीको छे । परभातरी दुजी मजल करावी । आज तो डेरा वागमै दरावसी । सिरदार वागनुं वलीया, जसांका मनोरथ फली [या] । वाग आणंद उतरीया, जठै ठोड-ठोड कूंड भरीया । घोडा वडलांरी साप तल बांधीया । सिरदार उतर वागमं श्राया, जाजम गदरा वछवाया । भगतण-पातर गावं छं, चछ (च) लगां मचाने छं । अलवेलीया छैलानां नर है, वयण परस नेत्रां रस वरसे है। तंबु षडा कीया, मोतीयांरा गुछा रेसमरी लड़ां दीया । वागमै मैलायत षडो हुई, इन्द्र की पुरी हुई । चा (छा ) - जाकबाणीया छूटा है, सरदरी पुनमरा चंद उग-उग उठा है। झालरी फहरें हैं, चांदणी चहरे है । कलस झगमग है, अजब जेब जग है । जण महलांमे वराज भमर प्रालीजां रो भूप, गंधरी गेंद, माणींगरांको रूप । चायलांको तुररी, चीनीको हार; प्रांष्यांरो अंजन, प्रातमारौ श्राधार । छोगालो छबीली प्राण
I
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org