________________
बात रीसालूरी
[ ७६ १९. वारता-हेव रीसाल कवर चाल्यौ । स कठइ तो वसती लाभै छ, कठैई क रोहीमै रहै छै नै राणीनै भूष लागौ तरै व्याई हीरणीने पकडनै चूंघाय देवौ । ईण रीतसू जावतां चालता ईक दिनरै समै मारगमै हालता येक कस्तूरीयो मृग केरके हेठ कुवरजी दीठौ । तरै लघू लाघवी कला करने मृगलानै पकड लीधो । कोई क गांम पायां तठे हिरण घण सीणगार करायौ। भला गुघरा गलामै राषीया । पटु गलारे बांधीयौ। सौनारा सींघ मंढाया। मषमलरी गादी मोरा उपर राषी। ईसां जतनसं हिरणनै लियां वहै छै । त? येक दिनरै समै येक रुष उपरे सूक्टो ने मेंणा बेठा कल कर छै । कोणीहीरा पढाया छ । मीनषरो भाषा बोलै छ । तठे कुवरजी लघू-लाघवी कलासू सूवा ने मेनानै पकड लीया । कीणही गावमै प्रायनै पीजरौ करावणौ तेवड्यो। इसौ विचार करता एक स्यौगवास नांव गांव पायौ। तठे कुंवरजी सूथार रो घर पूछ नै सूथाररै घरे गया। जायन सूथारने कहै छै]दूहा- रे सूथारजीरा डीकरा, पिंजरीयो घड देय वे।
तास मोहर इक मोलडी, ले तु. पिंजर देव वे ।। ७३
मेरी छ मासकी कुवरी। ग. घ. छ मासकी डोकरी। ५. ख. रसालु कुमार । ग. घ. कुंअर रसाल ।
[-]. ख. ग. घ. प्रतियों में निम्न वाक्यावली प्राप्त है
ख. एहवे समे रसालु कुमर आगे चाल्या जाए छ। जातां थकां ऐक कस्तुरीयो मृग, एक हरणी जाड नीचे उभा छ । सो रसालुए पकड्या। रांणीनु धवरावे । मृगनु पण पाली मोटो करे छ । फेर मारगे जातां एक सुबटो, एक मेनां दीठां। सो पकडीया, साथे लीधा । तेहने भणावे छे, गुणावे, षवाडे, पेलावे । मृग, हरणी, सुबटो ने मेनां इण चारांरा ही घणा जतन करे छ ।
ग. ऐस्यौ रांणी कह्यौ । अब रीसालुं चाल्या जाय छ। जठै राणीने भुष लागै तठे हरण्यां पकडैनै चुषावै । ईम करतां वरस ऐक हूवो । एक दीन वीषे चाल्या जाय छै। जातां थकां ऐक म्रग हरणी स्मथ झाड नीचे रसालुयै दिठा । तदि हरण, हरणी पापड्या। कसतुरीया म्रगनै तो राष्यो । हरणीने तो छोडे दीधी। सो वनमृगने तो मातो कर छ। ऐक समै रीसालु कोइक गांम गया। तठे संवो, मैनां दीठी। ती वारे रीसालुं सुवो-मैणां लोधी। घणा जतनसुं राषै छ ।
घ. तदी रसालु चाल्या-चल्या जायै छ । जठे भुष लागी जठे हीरणी पकडी नै चुषावै छ । ईम करतां वरस पंच। इक दीन समीयौ सौ वनमृग दीठौ । तणीने उरो पकड, नै सौ वनमगनै तो राष्यौ अर मैनांनै छोड दीधा । तदी एक गांममै आया । तठ सुवौ, मैना दीठा तणीने उरा लीधा।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org