Page Text
________________
मूलं-२०४
३०५ पात्रोद्ग्रहणादारभ्यतावतयावन्नाद्याप्युपयोगकरणानन्तरंग्रहणायप्रचलति, पदभेदादौ'चपदस्य-चरणस्य भेदः-उत्पाटनं तदादा, आदिशब्दाद्गमने गृहप्रवेशने करोटिकोत्पाटने ग्रहणाय पात्रप्रसारणे व्यतिक्रमो दोषः, गृहीत त्वाधाकर्मणि तृतीयोऽतीचारलक्षणो दोषः, सच तावद्यावद्वसतावागत्य गुरुसमक्षमालोच्य स्वाध्यायं कृत्वा गले तदाधाकर्म नाद्यापि प्रक्षिपति, गिलिते त्वाधाकर्मणि इतरः' चतुथों दोषःअनाचारलक्षणः। तदेवं चउरो' इति व्याख्यातं. सम्प्रति गहणे य आणाई इति व्याख्यानयन्नाहमू. (२०५) आनडणो यदोसा गहणे जंभणियमह इमे ते उ।
__ आणाभंगऽनवत्था मिच्छत्त विराधना चेव॥ वृ. यदुकतम् ‘आधाकम्मियनामे'त्यादिमूलद्वारगाथायामाधाकर्मग्रहणे आज्ञादयः' आज्ञाभङ्गादयो दोषाः ते इमे, तद्यथा-आज्ञाभङ्गोऽनवस्था मिथ्यात्वं विराधना च॥ तत्र प्रथमत आज्ञाभङ्गदोघं भावयति. मू. (२०६) आणं सव्वजिणाणं गिण्हतो तं अइक्कमइ लुद्धो।
आणं च अइकमंतो कस्साएसा कुणइ सेसं?॥ वृ. तद् आधाकर्मिकमशनादिकंलुब्धःसन्गृह्णानःसर्वेषामपिजिनानामाज्ञामतिक्रामिति, जिनाहि सर्वेऽप्येतदेव ब्रुवन्ति स्म-यदुत मा गृह्णीत मुमुक्षवो ! भिक्षव आधाकर्मेिकां भिक्षामिति ततस्तदाददानो जिनाज्ञामतिक्रामिति,तांचातिक्रामन्कसयनाम!आदेशाद्-आज्ञायाः शेष केशश्मनुलुधनभूशयनमलिनवासोधारणप्रत्युपेक्षणाद्यनुष्ठानंकरोति?,नकस्यापीतिभावः, सर्वस्यापिसर्वज्ञाऽऽज्ञाभङ्गकारिणोऽनुष्ठानस्य नष्फल्यात् ॥ अनवस्थादोषं भावयतिम्. (२०७) एक्केण कयमकजं करेइ तप्पच्चया पुनो अन्नो।
सायाबहुलपरंपर वोच्छेओ संजमतवाणं॥ वृ. इह प्रायः सर्वेऽपि प्राणिनः कर्मगुरुतया दृष्टमात्रसुखभिलाषिणो न दीर्घसुखदर्शिनः तत एकेनापि साधुना यदाऽऽधाकर्मपरिभोगादिलक्षणमकार्यमासेव्यते तदा तत्प्रत्ययात् तेनापि साधुना - तत्त्वं विदुषाऽपि सेवितमाधाकर्म ततो वयमपि किं न सेविष्यामहे ? इत्येवं तमालम्बनीकृत्यान्योऽप्यासेवते तमप्यालम्ब्यान्यः सेवते, इत्येवं सातबहुलानां प्राणिनां परम्परया सर्वथा व्यवच्छेदः प्राप्नोति संयमतपसा, तद्यवच्छेदे च तीर्थव्यवच्छेदो, यश्च भगवतीर्थविलोपकारी स महाऽऽशातनाभागित्यनवस्थादोषभयान कदाचनाप्याधाकर्म सेवनीयं । मिथ्यात्वदोषं भावयति. मू. (२०८) जो जहवायं न कुणइ मिच्छट्टिी तओ हु को अन्नो?।
बडेइ यमिच्छत्तं परस्स संकं जनेमातो॥ वृ.इहयद दशकालसंहननानुरूपं यथाशक्ति यथावदनुष्ठानं तत्सम्यक्त्वं, यत उक्त माचारसूत्रे "जं माणंतिपासहातंसम्मंतिपासहा,जं सम्मतिपासहातम्माणतिपासहा" इति,तता योदशकालसंहननानुरूपं शक्त्यनिगृहनन यथागमऽभिहित तथा न करोति ततः सकाशात्कोऽन्या मिथ्यादृष्टिः? नवकश्चित. किन्तु सएवमिथ्यादृष्टीनांधुरियुज्यते, महामिथ्याष्टित्वात,कथंतस्यमिथ्यादृष्टिता? इत्यतआह-'वढेइ' इत्यादि. चशब्दा हेता यस्मात्स यथावासमकुर्वन् परंग्य शङ्कामुत्पादयति, तथा उतथाहि-यदि यत्प्रवचनऽभिधीयत तत्तत्त्वंतर्हि किमयंतत्त्वंजानानोऽपितथानकरोति?,तस्माद्वितथमेतत्प्रवचनोकतमिति,एवं चपरस्यशङ्का जनयन् मिथ्यात्वं सन्तानेन वर्धयति, तथा च प्रवचनस्य व्यवच्छेदः, शेषास्तु मिथ्यादृष्टयो नैवं प्रवचनस्य मालिन्यमापाद्य परम्परया व्यवच्छेदमाधातमीशाः, ततः शेषमिथ्यादृष्टयपेक्षयाऽसौ यथावादमकुर्वन 261200
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003379 |
| Book Title | Agam Sutra Satik 41B Pindniryukti MoolSutra 2b |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Agam Shrut Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 202 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 41, & agam_pindniryukti |
| File Size | 9 MB |