Agam Sutra Satik 41A Oghniryukti MoolSutra 2a

SR No.: 003378
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 256
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 41, & agam_oghniryukti
File Size: 9 MB

Page 53

५०
आधनियुक्तिः मूलसूत्रं घृतादिक्षयंयातीति।इदानींयएव प्राग्व्यावर्णितादोषास्तानेव कारणान्तरमुद्दिश्यगुणवत्तयास्थापयन्नाहम. (१४६) जे चेव पडिच्छणदीहखद्धसुवणेसु बनिआ दोसा।
- तेचेव सपडिवक्खा होति इह कारणज्जाए। वृ. यावदोषा पडिच्छणे तिप्रतिपालने दीहतिदीर्घायांभिक्षाचर्यायां खद्ध'त्तिप्रचुरभक्षणे सुवण'त्ति स्वापे, एतेषु स्थानान्तरेषु वर्णिताः' कथिता ये दोषास्तएव सप्रतिपक्षाः सविपर्ययाः गुणा इत्यर्थः भवन्ति. 'इह'अस्मिन् कारणजातेकारणमाश्रित्य।इदानीयदुक्तं नियुक्ति कृता-“पृच्छबाहिं अतोपविसिअब्ब"ति,
एतद्व्याख्यानयनभाष्यकारआहमू. (१४७) विहिपुच्छाए सन्नी सोउंपविसे न बाहि संचिक्खे।
उग्गमदासभएणं चोयगवयणं बहिं ठाउ॥ ___ [भा. ५०] वृ. विधिपृच्छया' पूर्वाभिहितया सञ्झिनं श्रावकं श्रुत्वा ततः प्रविशेत. क्व?-श्रावकगृहे, न च बहि: संतिष्ठेत. किंकारणम?-उदगमदोषभयात्.माभूत्तं साधुमुद्दिश्य कश्चिदाहारं कुर्याद असा सज्ञी। एवमुक्ते सत्याह चोदकः, किं तद् ?, इत्याह- 'बहिं ठाउ' बहिरेवासौ साधुर्भिक्षावेला प्रतिपालयतु, भाभूत प्राघूर्णक इतिकृत्वा शावक आहारपाकं करिष्यतीति। एवमुक्ते सत्याचार्य आहमू. (१४८) सोच्चा दणं वा बाहिठिअं अग्गमेगयर कुना। अप्पत्तपविठ्ठो पुण चोयग ! दटुं निवारेजा।
[भा.५१] वृ.श्रुत्वातंसाधुंबहिर्वर्त्तिनमन्यस्मात्पुरुषादेःस्वयंवा दृष्ट्वा उद्गमादीनांदोषाणाकेमकतरं-अन्यतमं कुर्यात् । 'अप्पत्त'-त्ति अपयाप्तायां वेलायामेतच्छावकः कुर्यात, एष बहिस्तिष्टतो दोषः, पविट्टो पुन चोयग! दटुंनिवारेज्ना' प्रविष्टः पुनरसौ साधुःसज्ञिकुलंहे चोयग! ददृ'तिदृष्टा उद्गमादिदोष निवारयेत।किच. मू. (१४९) उग्गमदोसाईणं कहणा उप्पायणेसणाणं च।
तत्थ उ नत्थी सुन्ने बाहिं सागार कालदुवे ॥ वृ. उद्गमदोषादीनां कथनं करोति उत्पादनादोषाणां एषणादोषाणां च कथनं करोति,ततश्च यदिशुद्ध भक्तं ततस्तत्रैव सजिगृहेभोक्तव्यम्, अथतत्रनास्तिततोऽन्यत्रगन्तव्यम्।एतदेवाह 'तत्थउत्तितत्रैव. श्रावकगृहेभुङ्क्ते, नत्थि'त्तिअथतत्रनास्तिभोजनस्थानंततः 'सुन्न'त्ति शून्यगृहेशून्यगृहेयाति. 'बाहिति अथ शून्यगृहे सागारिकै क्तुं न शक्यते ततो बाह्यतो व्रजति. अथ तत्रापि 'सागार'ति सागारिकाः ततः 'कालवे 'त्तिकालद्वितयं ज्ञातव्यं, किं?,स्वल्पो दिवस आस्तेआहो-श्वित्महान् ?.यदि महांस्ततो दूरमपि स्थण्डिले गत्वा समद्दिशति, अथ स्वल्पो दिवसस्ततोऽस्थण्डिल एव यतनया समुद्दिशतीति । इयं तावनियुक्ति गाथा. एतामेव भाष्यकारः प्रतिपदं व्याख्यानयति. तत्र चोदकाक्षेपपरिहारद्वारेण प्रवंशविधिरुक्तः इदानीं बहिस्तिष्ठतोऽधिकतरदोषप्रतिपादनायाहमू. (१५०) फेडेज्ज व सइ कालं संखडि घेत्तूप वा पर गच्छे।
सुन्नघराइपलोअण चेअ आलोयणाऽबाहं॥ वृ.स हि तत्र बहिर्व्यवस्थितः किं कुर्यादत आह. फड़ेज वसइ कालं' अपनयेत 'सतित्ति विद्य-मानं भिक्षाकालम, एतदक्तं भवनि-ग्रामे प्रहरमात्र एव भिक्षावेला भवति, तत्र च व्यवस्थितः साधुस्तां भिक्षावेलामपनयति. 'संखडि'त्ति कदाचित्तवान्यस्मिन् दिवसे सङ्घडिरासीत, तद्धरित च पर्युषितभक्तं प्रत्यूपरयेव भक्षितं गृहस्थैरतोऽसौ साधुर्बहिर्व्यवस्थितस्तस्य भ्रष्ट इति, ‘घेत्तृण वा पए गच्छे'त्ति गृही-त्वा
[भा.५२