________________
आधनियंक्तिः मूलसत्र वत्सिद्धानामप्यानोच्यते साधूनामंभावे, ततश्रवं सिद्धावसाना आलोचना दातव्यति। मू. (११४५) आलोयणा वियडणा सोही सब्भावदायणा चेव।
निदे गरिह विउट्टण सल्लुद्धरणंति एगट्ठा ।। वृ. आलोचना विकटना शुद्धिः सद्भावदायणा निंदणा गरहणा विउट्टणं सल्लद्धरणं चेत्येकाथिका. नीति | आलोचनाद्वारं समाप्तम्, इदानीं विशुद्धिद्वारच्याचिख्यासयाऽऽहमू. (११४६) एत्तो सल्लुद्धरणं वुच्छामी धीरपुरिसपन्नत्तं।
जं नाऊण सुविहिया करेंति दुक्खक्खयं धीरा ।। मू. (११४७) दुविहा य होइ सोही दब्दयोही य भावसोही य।
____दव्यंभि वत्थमाई भावे मूलुत्तरगुणेसु ।। मू. (१९४८)
छत्तीसगणसमन्नागरण तेनवि अवस्स कायज्वा ।
परसक्खिया विसोही सुट्ठवि ववहारकुसलेणं ।। मू. (११४९) जह सुकुसलोऽवि विज्जो अन्नस्स कहेइअप्पणो वाही।
सोऊण तस्स विज्जस्म सोवि परिकम्मभारभइ ॥ म. (१९५०) एवं जाणंतेनवि पायच्छित्तविहिमप्पणो सम्म।
तहवि य पागडतरयं आलोएतव्वयं होइ॥ मू. (११५१) गंतूण गुरुसकासं काऊण य अंजलिं विनयमूलं ।
- सब्वेण अत्तसोही कायव्वा एस उवएसो॥ मू. (१९५२) नहु सुज्झई ससल्लो जह भणियं सासने धुवरयाणं ।
उद्धरियसव्वसल्लो सुज्झइ जीवो धुयकिलेसो।। मू. (११५३) सहसा अन्नाणेण व भीएण व पिल्लिएण व परण ।
वसणेनायकेण व मूढेण व रागदोसेहिं ।। मू. (११५४) जं किंचि कयमकजं न हुतं लब्भा पुणो समायरिउं।
तस्स पडिक्कमियब्वं न हु तं हियएण वोढव्वं ।। म. (११५५) जह बोलो जपतो कज्जमकजं व उज्जयं भणइ।
तंतह आलोएज्जा मायामयविप्पमुक्को उ॥ मू. (११५६) तस्स य पायच्छित्तंज मग्गविऊ गुरू अवइसति।
तं तह आयरियव्वं अनवज्जपसंगीएणं ॥ मू. (११५७) नवितं सत्यं व विसं व दुप्पउत्तो व कुणइ वेयालो ।
जंतं व दुप्पउत्तं सप्पो व पमाइणो कुछो । मू. (११५८) जंकुणइ भावसल्लं अनुन्द्रिय उत्तमट्टकालंमि।
दल्लभबाहीयत्तं अनंतसंसारियत्तं च ॥ वृ. अत ऊर्ध्व शल्योद्धरणं वक्ष्ये धीरपुरुषप्रज्ञप्तं, यत्' शल्योन्द्ररणं ज्ञात्वा सुविहिताः कुर्वन्ति ढःख. . क्षयं धीरा इति। द्विविधा भवति शुद्धिः-द्रव्यशुद्धिश्च भावशुद्धिश्च, तत्र द्रव्ये' द्रव्यविषया शुद्धिर्वस्त्रादीनाम: वगन्तव्या, भाव तु मूनोत्तरगुणेषु शुद्धिर्ज्ञातव्या. एतदुक्तं भवति मूलगुणोत्तरगुणालोचनया भावशद्धि.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org