________________
२००
ओधनियुक्तिः मूलसूत्रं छक्तिओ, सो गद्दहेण खइओ, सो रनिं घरदारं खाट्टेउमारद्धो, ताणि णिनयाणि जाव पेच्छंति गद्दहण खोट्टिजंतं. सो अविरओ भणइ किं एयंति?. ताए सब्भावो कहिओ. तेनवि सा परिच्चाइया दंडाविआ. एस दोसो । एवं जदि तिरियाण एरिसा अवत्था होइ मानुसस्स पुन सुट्यरं होइ. अओ. एरिसो पिड न घेत्तव्यो।
अमुमेवार्थ गाथाभिरुपसंहरन्नाहमू. (९३२) विज्जाएद्दे अगारी अचियत्ता सा य पुच्छए चरिअं
अभिमंतणोदनस्स उ अनुकंपणमुज्झणं च खरे ॥ मू. (९३३) बारस्स धिणमि अ पुच्छण कहणं च होअगारीए।
सिट्टे चरियादंडो एवं दोसा इहपि सिया॥ वृ. विद्यास्मिन्नते पिण्डेऽगारी दृष्टान्तः, सा च भर्तुरुचयत्ता-न रोचते, सा च चरिकां-परिवाजिका पृच्छति पत्युर्वशीकरणार्थ तयाऽप्यभिमन्त्रणमादनस्य कृत्वा दत्तं. तयाऽपि अगार्या पत्युर्मरणानुकम्पया न दत्तं. 'उन्झन' परित्यागः कृतः. स चंज्झितः वरेण भक्षित इति । स च गर्दभ आगत्य द्वारं पिट्टयति मन्त्रवशीकृतः सन्, शेषं सुगमम् । एवं भावाभियोगदृष्टान्त उक्तः इदानीं द्रव्याभियोगचूर्णं वशीकरणपिण्ड उच्यते-एगा अविरझ्या, सायसरूवस्स भिक्खुणो अज्झोवन्ना अनुन्ना, ताहे सातपेच्छति अणिच्छंतस्स चुनाभिओगेण संजोएउंभिक्खं पाडिवेसिअघरे काऊण दवाविअं, ताहे जत्थेव तस्स साहस्स पडिग्गहगे पडिअं तत्थेव तस्सष साहस्स तओ मणो हीरइ, तेण य नायं ताहे नियत्तइ, आयरियाणं पडिग्गहगं दाउं काइयभूमिं वच्चड़ जाव आयरियाणपि तत्तोहत्तो भावो हीरइ, ताहे सो सीसो आगंतुं आलोएइ, आयरिया भणंति-ममवि अस्थि भावो, तंएत्थं संजोगचुन्नेण कुओ पिंडो अत्थेि, ताहे परिठविज्जइ, जो विही परिठ्ठावणे सो उवरि भणिहिति । एवमेव विसकयंपि, एमा अगारी साहुणो अज्झोववन्ना, सो य नेच्छइ, ताहे रुट्टाए विसेण मिस्सा भिक्खा दिन्ना, तस्स य दिन्नमेत्तेणं चेव सिरो-वेयणा जाया, पडिनियत्तो य गुरुणो समप्येऊण काइयं वोसिरइ जाव गुरुणोवि सीसवेयणा जाया, तं च गुरुणा गधेण नायं जहा इमं विसमिस्सं, अहवा तत्थ लवणकया भिक्खा पडिया ताहे तं विसं उप्पिसति, एवं नाए विहीए परिदृविज्नति सायभणीहामि ॥
इदानीममुमेवार्थं गाथाभिरुपसंहरन्नाहमू. (९३४) जोगमि उ अविरइया अन्झुववन्ना सरूवभिक्खुंमि ।
कडजोगमणिच्छंतस्स देइ भिक्खं असभभावे॥ मू. (९३५)
संकाए स नियट्टो दाऊण गुरुस्स काइयं निसिरे।
तसिपि असुभभावो पच्छा उममापि उज्झयणा ॥ मू. (९३६) एमेव विसकयंमिवि दाऊण गुरुस्स काइयं निसिरे।
गंधाई विन्नाए उज्झगमविही सियालवहे ॥ मू. (९३७) एवं विज्जाजोए विमसंजुत्तसस वावि गहियरस ।
पाणच्चएवि नियमुझणा उ वोच्छं परिठ्ठवणं॥ मू. (९३८) ___एगंतमनावाए अच्चित्त थंडिले गुरुवइंटे।
छारण अक्कमित्ता तिठ्ठाणं सावणं कुज्जा ॥ वृ. जोगे अविरझ्या-गृहस्थी दृष्टान्तः, अन्झाववन्ना सरूपे भिक्षौ. अनिच्छतस्ततीकर्म कर्तुं कृतयोगो भिक्षापिण्डा दत्तः, पुनश्च तस्य साधार्ग्रहणानन्तरमेवाशुभभावो जातः तदभिमुखं चित्तमिति। तया च शङ्कया'
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org