________________
मूल.९.२६
___१९९
मू. (९२६) सा पुण जायमजाया जाया मूलात्तरहि उ अमुन्द्रा।
लोभातिरेगगहिया अभिओगकया विसकया वा॥ वृ. सा पुनः परिष्ठापनिका जाताऽजाता भवति, तत्र जाता ग्रहणकाल एव प्राणातिपातादिदोषेण युक्ता अथवा आधाकादिदोषण 'जाता उत्पन्ना, अजाता पुन:-आधाकर्मादिदोषेण न दृषिता या साऽजातत्युच्यते, तत्र जानास्वरूपप्रतिपादनायाह-मूलगण:-प्राणातिपातादिभिरशुन्द्रा, तथोत्तरगुणेश्च आधाकर्मादिभिरशुद्धा, तथा लोभातिरंकण-लोभाभिप्रायेण साधुणा गृहीता साऽप्यशुदा लोभदोषदृषिता सती जातत्युच्यते, तथा अभियोगकृता, अभियोगो द्विविधः-वशीकरणचूर्णो मन्त्रश्च, तत्र सा भिक्षा कदाचित् संयोजिता भवति मन्त्राभिमन्त्रिता वा साऽप्यशुद्धा, अतो जाता सापारिष्ठापनिकेत्युच्यते, विषेण वा व्यामिश्रंभक्तं केनचिद द्रिप्टेन दत्तं भवति तस्य यत् परिष्ठापनिका सा जातापरिष्ठापनिति । इदानी भाष्यकृदनामव गाथा व्याख्यानयति, तत्र जातापरिष्ठापनिकीस्वरूपाभिधानायाहमू. (९२७) मूलगुणेहिं असुद्रं जं गहि भत्तपान साहहिं ।
एसा उ होइ जाता बुच्छं सि विही वोमिरणं ॥ (भा. ३०५ म. (९२८) एगंतमनवार अच्चित्ते थंडिले गुरुवइट।
आलोए एगपुंज तिट्टाणं सावणं कुज्जा ॥ मू. (९२९) लोभातिरेग्गहिअं अहव असुद्धं तु उत्तरगणहिं।
एसावि होति जाया वोच्छं सि विहीएँ वासिरण ।। [भा. ३०६] मू. (९३०)
एगंतमनावाऐ अच्चित्ते थंडिले गुरुवइटे।
आलोए दुन्नि पुंजा तिट्ठाणं सावणं कुज्ना॥ वृ. मूलगुण प्राणातिपातादिभिरशुद्धं यगृहीतं भक्तं पानकं वा साधुभिरियं जाताऽभिधीयते, वक्ष्ये 'अस्याः' जाताया विधिना व्युत्सर्जनं' परित्यागं । सा च जाता एवंविधे स्थण्डिले परिठापनीया-एकान्ते 'अनापाते लोकापातरहिते अचित्ते स्थण्डिले गुरूपदिष्टे "अनावायमसंलोए" इत्येवादिके आलोगे' समे भूभागे न गत्तादौ यत्र प्राघूर्णकादयः सुखेन पश्यन्ति, तत्र च तस्य भक्त स्य एकः 'पुंजः' राशिः क्रियते, पुनश्च त्रिस्थानं तिस्रो दारा: श्रावणं करोति-व्युत्सृष्टं व्युत्सृष्टं व्युत्सृष्टमिति, तच्च त्रिस्थानं श्रावणं करोति त्रिविधेन मनसा वाचा कायन व्युत्सृष्टमित्यस्य ज्ञापनार्थमिति । यत्पुनः साधुना बभातिरेकेण गुडादिद्रव्यं मूच्र्छया गृहीतं अथवा यदशुद्धमुत्तरगुणः-आधाकर्मादिभिः, इयमपि भिक्षाजातेत्युच्यते वक्ष्ये अन्य विधिना व्युत्सर्जन परित्यागम् । पूर्वार्द्ध सुगम, केवलमत्र द्वौ पुत्री क्रियेत-द्रौ राशीक्रियते आलोके साधूनाम । इदानीम् "अभिओगे"नि व्याख्यानयन्नाह. मू. (९३१) दविहां खलु अभिओगो दव्व भावे य होइ नायव्यो।
दव्वंमि होइ जोगो विज्जा मंता य भावंमि।।। द्विविधऽभियांगो-द्रव्याभियोगो भावाभियोगश्च ज्ञातव्यः, तत्र द्रव्याभियोगा द्रव्यसंयोगजथूर्णस्तन्मिश्रः पिण्डोऽभियांगपिण्डः स च परित्यजनीयः, भावाभियोगच विद्यया मन्त्रेणाभिमन्त्र्य पिण्डं ददाति स तादृशो भावाभिजागपिण्डः स च परिठापनीय इति। अत्र चागार्या दृष्टान्तः, एगा अविरइया सा अनिट्टा पतिणो, ताए परिच्चाइया असम्भत्थिया जहा किंचि मंतेण अहिमंतेऊण मे देहि जेण पई मे वसे होइ, ताहे ताए अभिमतऊण कूरो दिला. अविद्याप चिंतियं. मा एया दिन्ना मरिजा ततो ताए अनुकंपाए उक्कुरुडियाए
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org