________________
आनियुक्तिः मूलसूत्रं मू. (८९०) जत्थ पुन पडिग्गहगो होज कडा तत्थ छुब्भए अन्नं ।
___ मत्तगगहिउव्वरिअं पडिग्गहे जं असंसद ॥ मू. (८९१) जं पुन गुरुस्स सेसं तं छुब्भइ मंडनीपडिग्गहके।
बालादीण व दिज्जइन छन्भई सेसगाणऽहि॥ मू. १८९२) सुक्कोल्नपडिग्गहगे विआणिआ पक्खिवे दवं सुक्के ।
___ अभत्तद्विआण अट्ठा बहुलंभ जं असंसर्दु ।। वृ. यत्रपुन आनानां पतद्ग्रहो 'भवेत्' कडो'त्ति निट्टितभक्तो जातः साधुपर्यन्तमप्राप्त एव, तत्र किं कर्तव्यमित्यत आह- 'तत्र' तस्मिन्निष्ठितभक्ते पतदभहकेऽन्यदभक्त प्रक्षिप्यते, ततश्च यस्मिन साधौ स निष्ठितः पतद्भहरतत आरभ्य तेनैवक्रमेण पुनर्धाम्यते, मात्रके वा यद्वालादीनां प्रायोग्यं गृहीतमासीत् तदिदानी उरितं तदसंसृष्टं पतद्गृहे क्षिप्त्वा पतद्भहा यस्मिन साधा निष्ठितस्तस्मादारभ्य पुनर्धाम्यत। यत्पुनगुरोः शेष भुञानस्य जातं तस्तंसृष्टमपि प्रक्षिप्यत मण्डलीपत्तद्भहके. बालादर्दाना वा दीयते सदाचार्योद्धरितं. यत पुनराचार्यव्यतिरिक्तानामुद्भरितम अधिकं जातं तन्न प्रप्यिते मण्डलीपतद्ग्रहके संसृष्टं सत् । किञ्च, 'सुक्कत्ति एकः शुष्कणभक्तेन पतदग्रहः अपरः 'उल्ल'त्ति आद्रेण भक्तेन पतग्रह, एवं विज्ञाय ततः प्रक्षिपेद् द्रवं शुष्कभक्तपतद्ग्रेहे, येन तोयप्रक्षेपेण संजातबन्धं तद्भक्तं सुखेनैव कुवलैगृह्यते, अथ बहुलाभः संजातः प्रचुरं लब्धं गुडादि ततोऽसंसृष्टमेव ध्रियते, किमर्थम्?, अभक्तार्थिकानामर्थे येन मनोखं भवेत् उक्ता ग्रहणशुद्धिः, अधुना भुनानस्य शोधिरुच्यते, सा चतुर्धा, एतदेवाह. मू. १८९३) सोही चउक्कभावे विगइंगालं च विगयधूमं च। .
_रागेण सयंगालं दोसेण सधूमगं होइ॥ मू. १८९४)
जत्तासाहणहेउं आहारेंति जवणट्ठया जइणो।
छायालीसं दोसेहिं सुपरिसुद्धं विगयरागा॥ मू. (८१५) हियाहारा मियाहारा, अप्पाहारा य जे नरा।
न ते विज्जा तिगिच्छंति, अप्पाणं ते तिगिच्छगा। वृ. शुद्धौ चतुष्ककं भवति नामस्थापनाद्रव्यभावरूप, तत्र नामस्थापने सुगम, द्रव्यशोधिः, पूर्ववत, भावविषया पुनः शोधिः वितगाङ्गारं विगतमं च भुनानस्य भावशोधिर्भवति. कथं सागारं कथं सा सधमं भवतीति ?. एतदेवाह- 'रागेन' इत्यादि सुगमं ॥ ‘चारित्रयात्रामाधनार्थ धर्मसाधननिमित्तमाहारयन्ति यापनार्थ-शरीरसंधारणार्थ मनयः षट्चत्वारिंशदोषः सुपरिशुद्धमाहारयन्ति, के चते?, के चते?, षोडशोदगमदोषाः षोडशोत्पादनादाषाः दशैषणा दोषाः संयोजणा पमाणं सांगारं सधूमगं चेत्येते षट्चत्वारिंशत, एभिर्विशुद्धं सद् विगतरागा आहारयन्ति। सिलागो सुगमः॥ उक्ता भुननविधिःमू. (८९६) छहमन्नयर टाणे, कारणमि उ आगए।
आहारेज्ज(उ) मेहावी, संजए सुसमाहिए ॥ मू. १८९७) वयणवेयावच्चे इरियठाए य संजमट्टाए।
तह पाणवत्तियाए छठें पुन धम्मचिंताए । मू. (८९८) नित्थ छहाए सरिसया वेयण भुजेज्ज तप्पसमणट्टा। छाओ यावच्चं न तरड़ काउं अआ भुंजे ॥
[भा. २९०
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org