________________
मूलं-८८३
वृ. असुरसुर भुङ्क्त सडयरडं अकरितो अचवचवं' वल्कमिव चर्वयन् न चबचबावेइ. तथा 'अद्रुतम' अत्वरितं. तथा 'अविलम्बितम' अमन्थर अपरिशाटि मनावाक्कायगुप्ता भुञ्जीत. न मनसा विरूपमिति चिन्तयति. वाचा नवं वक्ति, यदुत का इमभक्खेइ ? जो अम्हारिसोन होइ. कारण उदोसए मुहेण न देइ, एवं त्रिगुप्तस्य भुञानस्य प्रक्षेपणशोधिर्भवति।। मू. (८८४) उग्गमडप्पायणासुद्धं, एसणादोसज्जिअं ।
साहारणं अयाणतो, साहू हवइ असारओ ।। म. (८८५) उग्गमउप्पायणासुद्धं एसणादोसवज्जिअं ।
साहारण वियाणतो, साहू हवइ ससारओ ॥ मू. (८८६) उग्गमउप्पायणासुद्धं, एसणादोसवज्जिअं।
साहारण अयाणतो. साह कुणति तेणिअं॥ मू. (८८७) उग्गमउप्पायणासुद्धं, एसणादोसवन्जिों।
साहारणं वियाणंतो, साह पावइ निज्जर।। म. (८८८)
अंततं भोक्खामित्ति बेसए भुंजए य तह चेच ।
एस ससारनिविट्ठो संसारओ उढिओ साहू ॥ वृ. उद्गमशुद्धं उत्पादनाशुद्धं एषणादोषवर्जितं साधारणं' सामान्य गुडादि अजानानः अतिमात्रं दुष्टेन भावेन आदनानःयोऽसौ पतद्ग्रहो भ्रमति तस्मात् साधुः 'असारक-' अप्रधानज्ञानदर्शनचारित्रा. ण्यङ्गीकृत्यासारःस भवति । तथा उद्गमोत्पादनाशुद्धमेषणादोषवर्जितं साधारणमेतद्रव्यमित्येवं जानानोऽदुष्टेनान्तरात्मना कवलं गुडादेराददानः साधुर्भवति ‘ससारः' ज्ञानदर्शनचारित्रसारवान भवति । कथं पुनरसारः साधुर्भवति? अत आह-उद्गमोत्पादनाशुद्धमेषणादोषवर्जितं साधारणमेतद्गुडादीत्येव जाना-नानो दुष्टेन भावेनाददानः साधुः स्तेयं करोति ततोऽमारोऽसौ । स कथं पुनः ससारो भवति ?उद्गमोत्पादनाशुद्धमेषणादोषवर्जितं साधारणं' तुल्यमेतत्सर्वेषां गुडादीत्येवं जानानोऽदुष्टान्तरात्मा स्वल्पमाददानः साधुर्निर्जरां करोति अतः ससारो ज्ञानदर्शनचारिभरिति । इदानीं ससारः कदाचिद्भोजनार्थमुपविशन् भवति कदाचिद्पविष्टः कदाचिदत्थितः, एतत्प्रदर्शनायाह-अन्त्यं-प्रत्यवरं वल्लचणकादि तदप्यन्त्यं-पर्युपितं चणकादि अन्त्यमप्यन्त्यमन्त्यान्त्यं भक्षयिष्यामि एवंविधेन परिणामेनोपविष्टो मण्डल्या भुङ्क्ते यस्तथैव एष साधुः शुभपरिणामत्वात्ससार उपविष्टः ससारथोत्थितः, तस्य शुभपरिणामस्याप्रति. पतितत्वात्, एवमेव भङ्गत्रितयं योजनीय, तत्र प्रथमो भङ्गः ससारो निविट्ठा ससारो उडिओ १, ससारो निविट्टो असारोउट्टिओ विइओ भंगो २. असारो निविट्ठो ससारो उद्विआ तइओ ३, असारो निविट्ठो असारो उढिओ एस चुत्थो ४, सारश्चात्र ज्ञानादि, आदिग्रहणादर्शनं चारित्रं चेति, तेन ज्ञानादिना सहितो यः साधुः स पसारा भण्यते। अत्र च समुद्रवणिजा दृष्टान्तः।। एगो समुहवणिओ बोहित्थं भंडस्स भरिउंससारोगओ, ससारी यपतरं हिरन्नाइ विढवेऊण आगओ। अन्ना पुण साराभंडं गेहऊणो गओ निस्सारा आगओ कवडियाएवि रहिआ, तपि पुव्बल्लयं हारऊण आगआ । अन्नो असारो अंगबितिओ निहिरन्नो गओ ससारो आगओ पभूयं विढवेऊण । अन्नो पुन असारो हिरन्नरहिओ गओ असारो वेव आगओ कवडियाएवि रहिओ ।। एवं साधारपि सारासारयोजना कत्तव्यया॑ वणिगून्यायेन || एवं तेषां भुञ्जानानां यदि पतद्भहको भ्रमन्नेवार्द्धपथे निष्ठां याति तदा को विधिरित्यत आह. 1261 137
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org