________________
मूलं-७७ . मध्यमः काल इति। तेन च भिक्षामटित्वा विनिवृत्त्य प्रविशता वसती किं कर्त्तव्यमत आहमू. १७९८) पायमज्जणनिसीहिआ यतिन्नि उ कर पवेसंभि।
अंजलि ठाणविसोही दंडग उवहिस्स निक्खेवो ॥ वृ. बहिरव वसते- पादौ प्रमार्जयति निषीधिकात्रितयं करोति, प्रविशन् पुनश्च गुरोः पुरस्तादञ्जलिना नमस्कारं करोति 'नमा खमासमणाण"ति. तथा प्रविष्टश्च स्थान विशाधयति तत्र दण्डकस्यापधेश निक्षेप करोति । इदानीमेतामेव गाथा भाष्यकारो व्याख्यानयन्नाह. म. (७९९) एवं पडुपन्ने पचिसओ उ तिन्नि व निसीहिया होति। अग्गद्दारे मज्से पवेस पाए य सागरिए।
[भा. २६२] वृ. एवं प्रत्युत्पन्ने-लब्धे सति भक्त प्रविशतस्तिस्त्रो निषीधिका भवन्ति. क्च ? अग्रद्वार प्रथमा तथा द्वितीया मध्यप्रदशे वसतः प्रवेशं च मूलद्वारस्य तृतीयां निषादिकां करोति पादौ च प्रमार्जयति यदि कश्चित सागारिको न भवति. अथ तत्र सागारिको भवति ततो वरण्डकाभ्यन्तरे प्रमार्जनं करोति. अथ मध्यमऽपि भवतिद्वितीयनिषीधिकास्थानेऽपि भवति ततो मध्ये प्रविश्य प्रमार्जयति पादौ तेन च कारणेन पश्चाद-भाष्यकारेण पादप्रमार्जनं व्याख्यातं येन तदनियतं वर्तत. निषीधिकाम्वकृतास्वपि कारणवशात्संभतीति ।
इदानीमाल्यवयवं व्याख्यानयन्नाहमू. (८००) हत्थुस्सेहो सीसप्पणामणं वाइओ नमोक्कारो। गुरुभायणे पणामो वायाए नमो न उस्सेहो ॥
भा. २६३] वृ. हस्तस्योत्सेधं नमस्कारार्थ करोति, शीर्षप्रणमनं करोति, वाचा च “नमो खमासमणाणं"ति, इत्येवं नमस्कारं करोति अथ तद्गुरु भिक्षाभाजनं भवति मात्रकं च गुरुगृहीतमङ्गलीभिः, ततश्चैवं गुरुणि भाजने सति शिरसा प्रणाम करोति वाचा च नम इत्येवं ब्रूते, न हस्तोच्छ्रयं करोति, यतोऽसौ गुरोमात्रकस्याधो हस्तो दत्तःसाधारणार्थमतोऽक्षणिकस्ततश्च नोच्छ्यं करोति । इदानीं स्थानविशोधिं व्याख्यानयनाह. मू, (८०१) उवरि हेट्ठा य पमजिऊण लष्टिं ठवेज्ज सट्टाणे। . पट्ट उवहिरसुवरिं भायणवत्थाणि भाणेसु ॥
भा. २६४] वृ. उपरि कुड्यस्थाने अधस्ताच्च-भुवं प्रमृज्य पुनश्च स्वस्थाने यष्टिं स्थापयेत्, पुनश्च ‘पट्टकं' चोलपट्टकमुपधेरुपरि स्थापयेत-मचति 'भाजनवस्त्राणि च' पटलानि 'भाजनेष' पात्रोपरि स्थापयति ।। मू. (८०२) जड़ पुण पासवणं से हवेन तो उग्गहं सपच्छागं। . दाउं अन्नस्स सचोलपट्टआ काइयं निसिरे॥
भा. २६५) वृ. यदि पुनस्तस्य माधाः प्रश्रवणं कायिकादिर्भवति ततश्च अवग्रहं' पतद्भहं 'सपच्छाग' सपटलं 'दातुं अर्पयित्वा अन्यस्य साधाः पुनश्च सह चोलपट्टकन-चोलपट्टकद्वितीयः कायिका व्यत्सजति। कायिकां व्युत्सृज्य कायोत्सर्ग करोति, तत्र च को विधिरित्यत आहमू. (८०३) चउरंगुलमुहपत्ती उज्नुयए वामहत्थि रयहरणं ।
वोसट्टचत्तदेहो काउस्सरगं करेजाहि ॥ वृ. चतुर्भिरङ्गुलेानुनोसपरि चोलपट्टगं करोति नाभेश्राधश्चतुर्भिरङ्गुलै- पादयोश्रान्तरं चतुरङ्गुलं कर्तव्यं, तता मुखवस्त्रिकामुज्जुगे-दक्षिणहस्तेन गृह्याति वामहस्तेन च रजोहरणं गृह्याति, पुनरसी व्युत्सृष्टदेहः प्रलम्बितबाहुस्त्यक्त दहः साधुपद्रवेऽपि नोन्सारयति कायोत्सर्ग. अथवा व्युत्पृष्टंदहा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org