________________
मूलं - ७२३
मू. (७२३)
सत्ताहवद्दले पुब्वसंगर्ड वणियविरुववक्खडणं । आमंत्रण खुक्त गुरू अनुनवनं बिंदु उवओगो ॥
[भा. २३९)
वृ. सप्ताहवर्दले पूर्वसङ्गतिकदेवो विरूपरूपं अनेकप्रकारं उवक्खडित्ता आमन्त्रणं क्षुल्लस्य कृतवान्, गुरुणा चानुज्ञातः प्रवृत्तश्र, पुनश्च बिन्दुपतनात्स्थितो, देवेन चोपसंहरितं, पुनश्च वयरस्वामिना उपयोगो
दत्तः ।
एसा गवसणविही कहिया भे धीरपुरिसपत्नत्ता | गणेसपि एतो वोच्छं अप्पक्खरमहत्थं ।
वृ. सुगमा ॥ तत्र यदुक्तं 'इत ऊर्ध्व ग्रहणैषणां वक्ष्ये' इति, तत्प्रतिपादयन्नाह मू. (७२५) नामंठवणादविए भावे गहणेसणा मुणेयव्या ।
दव्वे वानरजूहं भावमि य ठाणमाईणि ॥
मू. (७२४)
१६५
वृ. याऽसौ ग्रहणषणा सा चउव्विहा - नामग्रहणैषणा स्थापनाग्रहणैषणा द्रव्यग्रहणषणा भावग्रहणैषणा च ज्ञेया, नामग्रहणणा सुगमा, तत्र स्थापनाग्रहणैषणा द्विविधा सद्भावस्थापनाग्रहणैषणा चित्रकर्मणि साधुग्रहणैषणां कुर्वन् दश्यते, असद्भावस्थापनाग्रहणषणाऽक्षादिषु तत्र द्रव्यग्रहणैषणा आगमतो नो आगमतश्च, गमतो ग्रहणैषणापदार्थज्ञः तत्र चानुपयुक्तः, नोआगमतो ज्ञशरीरभव्यशरीरे तथा ज्ञशरीरभव्यशरीरव्यतिरिक्त द्रव्यग्रहणैषणायां वानरयूथं, भावग्रहणैषणायां तु स्थानादीनि भवन्ति, एवदुक्तं भवति-भावग्रहणैषणां कुर्वन् विवक्षिते स्थाने तिष्ठति, दातृप्रभृतीनि च परीक्षते भावग्रहणैषणायां, तत्र द्रव्यग्रहणैषणायामिदमाख्यानकम् एकं वनं तत्थ वानरजूहं परिवसर, कालेण य तं परिसडियपंडुपत्तं जायं उण्हकाले ताहे जूहवई भनइ- अन्नं वनं गच्छामो, तत्थ तेसिं जूहवई अन्नवणपरिक्वणत्थ दुन्निव तिन्निव पंच व सत्तव पयट्टइ, वच्च ह वळंतरे जोएह, ताहे गया एवं वनसंड पासंति पउरफलपुप्फं, तस्स वणस्स मज्झे एगो महद्दहो, तं दट्टूण हद्दुतुट्ठा गया जूहवणो साहति ताहे जूहवई सव्वेसिं समं आगओ, ताहे तं वर्ण रक्खेण रक्खं पलोएइ, ताहे तं वणं सुद्धं, तेन भणिया- खायह वनफलाई, जाहे ते तत्थ धाया ताहे पानियं गया, ताहे सो जूहवई दहस्स परिपेरंतेहिं पलोएइ जाव ओयरंताणि पयानि दीसंति नीसरताणि न दीसंति, ताहे भणई एस दहो सावाओ ता मा एत्थ तीरट्टिया मज्झे वा उपरयि पाणियं पियह किं तु नाले पियह, तत्थ जेहिं सुयं तस्स वयणं ते पुप्फफलाणं आभागिणो जाया एवं चेव यरिओ ताणं साहूणं आहाकम्मुद्देसियाणि समोसरणाहवणाइसु परिहरावेइ उवाएण फासूयं गिण्हावेड़ जहा न छलिज्नंति आहाकम्माड़णा तहा करेड, तत्थ पुव्वकयाणि खीरदहिधयाईणि तारसिमि गिण्हावेड अकयाकारियासंकप्पियाणि, तत्थ जे यरियाणं वयणं सुणंति ते परिहरति ते अचिरेण कालेणं कम्म व्यं करेहिंति, जे न सुति त भणति एतं तुम्हारया असद्विकल्पाः, किं कारणं एयं न धिप्पंतिचि ?, एवं असणंता अनेगाणं जाइयव्वमरियब्वयाणं आभागिणां जाया । इदानीममुमेवार्थं गाथाभिः प्रदर्शयन्नाहपरिसडियपंक्तुपत्तं वणसंड दद्रु अन्नहिं पेसे ।
मू. (७२६ )
मू. (७२७)
जूहवई पडियरिए जूहेण समं तहिं गच्छे || सयमेवालोए ं जूहवर्ड तं वनं समं तेहिं । वियरइ तेसि पयारं चरिऊण य ते दहं गच्छे | ओयरतं पयं दद्रु, उत्तरंत न दीसइ ।
For Private & Personal Use Only
मू. (७२८).
Jain Education International
www.jainelibrary.org