________________
પદ
अपहत तत्तां च्चिय एग धर वासिर एगो ||
वृ. तत आसन्नात्सञ्जातकायिकाद्याशङ्को निवर्त्तत. कालो पहुप्पड़ यदि ततां दुरगताऽपि निवर्त्तत. अथ निवर्त्तमानस्य कालो न पहुप्पड़ ' तत्तोच्चिअ' तत एव यतो भिक्षार्थं गतस्तत एव व्युत्सृजति कथम् ? एक: साधुर्भाजनं धारयति एकस्तु व्युत्सृजति कायिकादि ।
मू. (६७२)
भावासन्नो समणुन अन्न ओसन्नसङ्खुवज्जयंर । सल्लपवर्णवज्जो तत्थेव परोहडे वावि ।। एएस असइए रायपड़े दो धराण वा मज्स | हत्थं हत्थं मुलुं मुज्से एगु धरे बोसिरे एगो ||
मू. (६७३)
[प्र.२७] वृ. अथवा 'भावासन्नः' असहिष्णरत्यन्तं भवति ततः समनांजा यदि तत्र क्षेत्र आसन्ना अन्यस्मिन प्रतिश्रयं ततस्तत्र प्रविश्य व्युत्सृजति । 'अन्न'त्ति अथासमनोज्ञास्तत्रासन्नास्ततस्तद्वसता प्रविश्य व्युत्सृजति. तदभावेऽवसन्नानां वसतां व्युत्सृजति तदभावे श्राद्धगृहे. तदभावे वैद्यगृहे व्युत्सृजति तत्र च वैद्यगृहे प्ररूपयति यदुत तिन्नि सल्ला महाराय इत्येवमादि, ततश्रासी वैद्यः स्मारिते ग्रन्थ एवं भगति एत्थेव त्ति अत्र पथाद्गृहे व्युत्सृज, परोहडे वा' गृहग्य पश्चादङ्गणे व्युत्सृजति यतोऽसौ मध्यप्रदेशः, स च नरपतः परिग्रहः ततः कलहादिर्न भवति ।
मू. (६७४)
आयनियुक्तिः मूलसूत्र
उग्गहकायवज्जं चंडण बवहारु लब्भए वत्थ ।
गारविए पन्नवणा तव चैव अनुग्गहो एस ॥
2
वृ. तदभावे गृहस्थसत्केऽवग्रहे परिगृहीते तस्मिन्नपि व्युत्सृजति कथं ?, कायिकावर्ज पुरीषमुत्सृजन्नपि कायिकीं न व्युत्सृजति । किं कारणं ?, जओ छडणे ववहारो लब्भड़, जदि गिहत्थो भणेज्जा. छड्डेहि, तो न छड्डेहि, ववहारं राउले करेइ । जहा चाणक्कएऽवि भणिअं - 'जड़ काइयं न वोसिरड ततो अदोसो' | अयमित्थंभूतस्तत्र व्यवहारां लभ्यते, ततः कायिकां न व्युत्सृजति । उक्ताऽऽवश्यकयतना, अधुना सङ्गाटकयतनोच्यते, तंत्र चेयं प्रतिद्वारगाथोपन्यस्ताऽऽसीत् "गारविएकाही " त्येवमादिका, तस्या यतनोच्यते, तत्र "गारविए” त्यस्य पदस्य यतनामाह- 'गारविए पन्नवणा' योऽसौ ओमरायणिको लब्ध्या गर्वितः सन्नेकाकी भवति तमाचार्यो धर्मकथया प्रज्ञापयति, यदुत तवैवायमनुग्रहों यत्त्वदीयलब्ध्युपष्टम्भन स्वाध्यादि कुर्वन्तीति । गारवियजयगा गया. एवमिदमुपलक्षणं वर्त्तत. अन्यंषामपि कथिकमायाविअलसलुब्धनिर्द्धर्माणां प्रज्ञापना कर्त्तव्या । इदानीं दुर्लभपढव्याख्यां कुर्वन्निदमाह
मू. (६७५)
जड़ दो एग भिक्खा न य वेल पहुप्पए तओ एगी । सव्वंवि अमला भी पडिसंहमणन्नपियघम्मे ॥
वृ. यदि तत्र क्षेत्र पर्यटनामंकेव भिक्षा हयोरपि लभ्यते न च कालः पर्याप्यत न य पहुप्पड़ तदा एकाकिन एव हिण्डन्ते । दुर्लभयतनांक्ता. इदानीं अत्ताहिट्टिययतनांच्यते यदि ते सर्व एव स्वग्गृडा अत्तलदिया होइउमिच्छति तदाऽऽचार्यः प्रतिषेधं करोति, अथ कवित्प्रियधमां आत्मलब्धिको भवति तत आचार्योऽनुज्ञां करोति ततश्रवमंकाकी भवति, अत्ताहिट्टिअजयणा भणिया, अमणुन्नयतनां प्रतिपादयन्नाह
मू. (६७६)
अन्न अन्नसंजोइया उ सव्वेवि नेच्छण विवेगी ।
बहुगुणतंक दोसे एसबलवं नउ विगिंचे ॥
वृ. यद्यसां अमनाज: ' रटनशीलस्ततोऽन्यस्य संयोज्यते तेन सह हिण्डने. अथ सर्व एव नेच्छन्ति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org