________________
मृल-६९०
१४३
असहवामिअभनं अकारठलभ य दितियर ।। [भा, २०३] वृ. पूर्वाह्न लेपदानं करिष्यामातिकृत्वा चतुर्थ-एकमुपवासं कुर्याद येन निब्यापार: सुखनव करोति. अथासौ चतुर्थं कर्तुं न शक्नोति अत्यन्तमसहिष्णुस्ततो वासिकं भक्तं भक्षयित्वा पात्रकाणि लेपयति । 'अकारग'त्ति अथ तद्रासिकभक्तमकारकं-अपथ्यं तस्यालम्भो वा तया वेलया स न लभते भक्तं ततः दितितरे'त्ति'इतर' अन्ये साधव आनीय ददति लब्धिसंपन्ना य। ततश्च लेपयित्वा कृतकृत्या घट्टयन्नाह. मू. (६१०) कयकितिकम्मो छंदन छंदिओ भणइ लेवऽहं घेत्तुं।
तुब्भंपि अस्थि अट्ठो ? आमंतं कित्तिअं किं वा ? | वृ.स हिलेपार्थ द्रजन गुरोः कृतिकर्म-द्वादशावर्त्तवन्दनं ददाति, कृतकृतिकर्मा च छन्दनेति-द्वादशावर्त्तवन्दने गुरुवाक्यमेतत्. छन्दितः-अनुज्ञातः सन भणति लेपमहं ग्रहीष्यामि ततश तुभ्यं भवतामपि अस्त्यथित्वं लपेन ?. पुनरसा गुरुर्भणति-आमम-अस्ति कार्य, पुनः साधुणति-कित्तिअं' तं लेपं कियन्तं ग्रहीष्यामि ? 'कि व'ति कि मल्लिकया प्रयोजनं तव उत लपेन?. आचायस्य च लेपन प्रयोजनं भवति. तस्य गच्छसाधारणं नन्दीपात्रमस्ति तदर्थं तस्य वाऽऽचार्यश्चिन्तां करोति। मू. (६११) संसवि पुच्छिऊणं कयउस्सग्गा गुरुं पुणमिऊणं ।
मल्लगरूवे गिण्हइ जइ तेसिं कप्पिओ होइ॥ वृ. न केवलं गुरुमेव पृच्छति शेषानपि साधून पृष्ट्वा ‘कृतोत्सर्गः' कृतोपयोगी गुरूं नमस्कृत्य, किं करोतीत्यत आह- 'मल्लकवे गिण्हइ मल्लकं शराब यत्र लेपो गृह्यते रुतं च गृह्णाति तेनासौ लेपो छाइज्जइ, मल्लकातयोच कदा ग्रहणं करोति ?, यदा तयोः कल्पिको भवति, एतदुक्तं भवति-यद्यसौ वस्त्रैषणायां पात्रषणायां च गीतार्थस्ततो मल्लकं रूतं च मार्गयित्वा गच्छतीति । मू. (६१२) गीयस्थपरिग्गाहिअ अयाणओ ख्वमल्लए धेत्तुं ।
छारं च तत्य वच्चइ गहिए तसपाणरक्खट्टा ।। वृ. अथासौ मलनकरूतयामागंण न कल्पिकस्ततो गातार्थपरिगृहीत-स्वीकृत मल्लकख्ती गृहीत्वा क्षारं च-भूतिं गृहीत्वा तत्र मल्लके व्रजति, गृहात लेपे सति चीरमुपरि दत्त्वा लेपस्य ततो रुतं तत उपरि भृतिं ददाति, किमर्थं ?, त्रसप्राणरक्षार्थमिति। इदानीं यदुक्त मासीच्चोदकेन यदुत सागारिकगन्यां लेपग्रहणं न कार्य यतोऽसौ शय्यातरपिण्डो वर्ततइति. तत्प्रतिषेधनायाहमू. (६१३) वच्चंतण य दिट्ट मागारिदच्वगं तु अब्भासे।
तत्थव होइ गहणं न होइ सो सागरिअपिंडा॥ वृ. व्रजता साधुना लंपग्रहणार्थ यदि दृष्टं सागारिकसंबन्धि द्विचक्र-गन्त्रिका अभ्यासे-समीपे ततस्तव ग्रहणं कर्त्तव्यं, न भवत्यसा सागारिकपिण्डः-शय्यातरपिण्डोऽसौ न भवति ।
इदानीमसा गत्वा किं कृत्वा लेपं गृह्णातीत्यत आह. मू. (६१४) गंतुं दुचक्कमूलं अणुन्नवेत्ता पहुंति साहीणं।
एत्थ य पत्ति भणिए काई गच्छ निवसीव ॥ वृ. गत्वा द्विचक्रमूलं' गन्त्रीसमापं. यदि तत्प्रभः स्वाधीनः सन्निहितो भवति ततस्तमनुज्ञाप्य गृह्यते. अथ तत्र गन्त्र्या आसन्नः प्रभुनास्ति ततधासौ साधुः पृच्छति-कोऽत्र प्रभुः? इति. पुनश्चैवं पृष्ट सति कश्चित्पुरुष एवं ब्रूयादू. यदत एत्थ य पश्रुति अत्र शकट प्रभू राजा. ततश्चैवं भणिते सति कश्चिदीतार्थी For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International