________________
२३३
अध्ययनं -४- [नि. १४१७] नि. (१४१७) असज्झाइयनिजत्तिं जुंजंता चरणकरणमाउत्ता ।
साहू खति कम्मं अनेगभवसंचियमनंतं ।।
(असज्झाइयनिञ्जुत्ती समत्ता) वृ. गाथाद्वयं निगदसिद्धं । अस्वाध्यायिकनियुक्तिः समाप्ता ।।
वृ- तथा स्वाध्यायिके-अस्वाध्यायिकविपर्ययलक्षणे न स्वाध्यायितं । इत्थमाशातनया योऽतिचारः कृतस्तस्य मिथ्यादुष्कृतमितिपूर्ववत् ।।
एयं सुत्तनिबद्धं अत्येणऽनंपिहोति विन्नेयं । तं पुन अव्वामोहत्थमोहओ संपवक्खामि ।। तेत्तीसाए उवरिं चोत्तीसं बुद्धवयणअतिसेसा |
पणतीस वयणअतिसय छत्तीसं उत्तरज्झयणा ।। एवंजह समवाएजा सयभिसरिक्ख होइ सततारं । तथा चोक्तं
सयभिसया नक्खत्ते सएगतारे तहेव पन्नत्ते । इय संखअसंखेहिं तहय अनंतेहिं ठाणेहिं ।। संजममसंजमस्स य पडिसिद्धादिकरणाइयारस्स ।
होति पडिक्कमणंतू तेत्तीसेहिं ताइंपुन ।।। अवराहपदे सुत्तं अंतग्गय होति नियम सब्वेवि । सव्वो वऽइयारगणोदुगसंजोगादिजो एस ।। एगविहस्सासंजमस्सऽहव दीपज्जवसमूहो ।
एवऽतियारविसोहिंकाउंकणती नमोकारं ।। नमो चउवीसाए इत्यादि, अथवा प्राक्तनाशुभसेवनायाः प्रतिक्रान्तः अपुनःकारणाय प्रतिक्रामन् नमस्कारपूर्वकं प्रतिक्रमन्नाह
मू. (३०) नमो चउवीसाए तित्थगराणं उसभादिमहावीरपञ्जवसाणाणं । वृ- नामश्चतुर्विंशतितीर्थकरेभ्य ऋषभादिमहावीरपर्यवसानेभ्यः, प्राकृते षष्ठी चतुर्ध्वर्य एव भवति, तथा चोक्तं
"बहुवयणेण दुवयणं छट्ठिविभत्तीए भन्नइ चउत्थी ।
जह हत्था तह पाया नमोऽत्थु देवाहिदेवाणं ।। इत्थं नमस्कृतस्य प्रस्तुतस्य व्यावर्णनायाह
मू. (३१) इणमेव निणथं पावयणं सच्चं अनुत्तरं केवलियं पडिपुग्नं नेआउयं संसुद्धं सल्लगत्तणं सिद्धिमग्गं मुत्तिमगं निजाणमग्णं निव्वाणमग्गं अवितहमविसंधिंसव्वदुक्खप्पहीणमगं, इत्थंठिया जीवा सिझंति बुझंति मुच्चंति परिनिव्वायंति सव्वदुक्खाणमंतं करेंति ।
वृ- 'इदमेवे ति सामायिकादि प्रत्याख्यानपर्यन्तं द्वादशाङ्गंवा गणिपिटकं, निर्ग्रन्थाः - बाह्यभ्यन्तरग्रन्थनिर्गताः साधवः निर्ग्रन्थानामिदं नैर्ग्रन्थ्य ‘प्रावधन'मिति प्रकर्षणाभिविधिनोच्यन्ते जीवादयो यस्मिन् तत्प्रावचनम्, इदमैव नैग्रंन्थ्य प्रावचनं किमत आह-सतां हितं सत्यं, सन्तो-मुनयो गुणाः पदार्था वा सद्भूतं वा सत्यमिति, नयदर्शनमपि स्वविषये सत्यं भवत्यत आह-'अनुत्तरं ति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
