Agam Sutra Satik 40 Aavashyak MoolSutra 1

SR No.: 003377
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 808
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 40, & agam_aavashyak
File Size: 16 MB

Page 274

उपोद्घातः [ नि. ७७६ ]
-
२७१
वाणहकुंडियबंभसुत्ताणि न मुयइ, सेसं सव्वं परिहरइ । अन्नया चेइयवंदया गया, आयरिएहिं पुव्वं चेडरुवाणि गहियाणि भणति सव्वे वंदामो छत्तइल्लं मोतुं, ताहे सो चिंतेइ - एते मम पुत्ता नतुगा य वांदजंति अहं कीस न वंदिज्जामि ?, ततो सो भाइ- अहं किं न पव्वइओ ?, ताणि भांति कुंतो पव्वइयाण छत्तयाणि भवंति ?, ताहे सो चिंतेइ - एताणि वि ममं पडिचोदेति, ता छड्डेमि, ताहे पुत्तं भणइ - अलाहि, पुत्ता ! छत्तएण, ताहे सो भणति अलाहि, जाहे उन्हं होहिति ताहे कप्पो उवरिं कीरहिति, ततो पुणो भणति मोत्तूण कुंडइल्लं, ताहे पुत्तेण भणिओमत्तएण चेव सन्नाभूर्मि गम्मइ, एवं जंनोवइयंपि मुयइ, आयरिया भणति को वा अम्हे न याणइ जहा बंभणा ?, एवं तेन ताणि सव्वाणि मुक्काणि, पच्छा ताणि भणति सव्वे वंदामो मोत्तूण कडिपट्टइल्लं, ताहे सो भाइ- सह अजयपजएहिं मा वंदह, अन्नो वंदिहिति ममं, न मुयइ कडिपट्टयं । तत्थ य साहू भत्तपच्चक्खातो, ततो कडिपट्टयवोसिरणट्टयाए आयरिया वण्णेंति-एयं मडयं जो बहइ तस्स महल्लं फलं भवति, पुव्वं च साहू सण्णिएल्लगा चेव भांति-अम्हे एतं बहामो, ततो आयरियसयणवग्गो भाइ- अम्हे वहामो, ते भण्डता आयरियसगासं पत्ता, आयरिएहिं भणिया-अम्हं सयणवग्गो किं मा निज्जरं पावउ ?, तुम्हे चेव भणह - अम्हे वहामो, ताहे सो थेरो भणइ - किं एत्य पुत्ता ! बहुया निजरा ?, आयरिया भणति - आमंति, ततो सो भाइ - अहं वहामि, आयरिया भणंति- एत्थ उवसग्गा उप्पसग्गा उप्पज्जुंति, चेडरूवाणि नग्गेति, जइ तरसि अहियासेउं तो वहाहि, अह नाहियासिहि ताहे अम्ह न सुंदरं होइ,
सो भइ अहियासेस्सं, जाहे सो उक्खित्तो ताहे तस्स मग्गतो पव्वइयो उट्ठिया, ताहे खुड्डगा-भणंति-मुयह कडिपट्ट्यं सो मोत्तूण पुरतो कतो दोरेण बद्धो, ताहे सो लज्जंतो तं वहइ, मतो मम सुहादी पेच्छंति, एवं तेन उवसग्गो उट्टितो अहितासेतव्वोत्ति काऊण वूढो, पच्छा आगतो तहेव, ताहे आयरिया भणंति किं खंत ! इमं ?, सो भणइ उवसग्गो उडिओ, आयरिया भणति - आणेह साडयं, ताहे भणइ किं एत्थ साइएण ?, दिट्टं जं दिट्ठव्वं, चोलपट्टओ चेव भवउ, एवं ता सो चोलपट्टयं गिण्हावितो । पच्छा भिक्खं न हिंडइ, ताहे आयरिया चिंतेंति- एस जइ भिक्खं न हिंडइ तो को जाणइ कयादि किंचि भवेज ?, पच्छा एकल्लओ किं काहिति ?, अवि य एसो निज्जरं पावेयव्वो, तो तहा कीरउ जह भिक्खं हिंडइ, एवं चेव आयवेयावच्चं, पच्छा परवेयावच्चंपि काहिति, ततोऽनेन सव्वे साहूणो अप्पसागारियं भणिया-अहं वामि, तुम्हे एकल्ला समुदिसेज्जाह पुरतो खंतस्स, तेहिं पडिस्सुतं, ततो आयरिया भणति - तुमे सम्मं वजह खंतस्स अहं गामं वच्चामित्ति, गता आयरिया, तेऽवि भिक्खं हिंडेऊण सव्वे एगल्लया समुद्दिसंति, सो चितेइ-मम एस दाहिति इमो दाहि, एक्कोवि तस्स न देइ, अन्नो दाहिति, एस वराओ किं लभइ ?, अन्नो दाहिति, एवं तस्स न केणइ किंचिवि दिन्नं, ताहे आसुरुतो न किंचिवि आलवेइ, चिंतेइ कल्लं ताव एउ पुत्तो मम, तो पेक्ख एए जं पावेमि, ताहे बीयदिवसे आगता,
आयरिया भणति - किह खन्ता ! वट्टियं भे ?, ताहे भणइ पुत्त ! जइ तुमं ना होंतो तोऽहं एक्कंपि दिवसं न जीवंतो, एतेवि जे अन्ने मम पुत्ता नत्तुगा य तेऽवि न किंचि दिन्ति, ताहे ते आयरिएण तस्समक्खं अंबाडिया, तेविय अब्भुवगया, ताहे आयरिया भणति - आणेह भायणाणि