Agam Sutra Satik 37 Dasashrutskandh ChhedSutra 4

SR No.: 003373
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 110
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, Agam 37, & agam_dashashrutaskandh
File Size: 3 MB

Page 63

दशाश्रुतस्कन्ध-छेदसूत्रम् -८/५२ आउक्कायफुसिताउ सचित्तवातोय मुहे पविस्सति, ततिया नाम एसणासमिती अनाउत्तस्स हत्थमत्ताणं छेदो नाम उदतोल्लविज्जत्ति दुक्खं नज्जति, चरिमातो नाम- आयाणनिक्खेवणा समिती पारिट्ठावणिया समिती य । इरियासमिती अनुवउत्तो सुहमातो मंदुक्कंलियादीउ हरिताणिय न परिहरति । आदाननिक्खेवणासमितीए पारिट्ठावणियासमितीए य अनुवउत्तो पडिलेहणपमञ्जणासु दुप्पडिलेहितं दुपमज्जितं करेति, न वा पमज्जेज्ज पडिलेहिज्ज वा । समितीणं पंचण्हवि उदाहरणाणि । इरियासमितीए उदाहरणं
एगो साहू इरियासमितीए जुत्तो सक्कस्स आसनं चलितं । सक्केण देवमज्झे पसंसितो । मिच्छाद्दिट्ठी देवो असतो आगतो | मक्खितप्पमाणातो मंदुक्कलियाओ विउव्वति । पिट्टतो हत्यिभय गति न भिदति । हरियणाय उक्खिवितुं पाडितो न सरीरं पेहति सत्ता मारितत्ति जीवदयापरिणतो, अथवा इरियासमितीए अरहन्त्रतो देवताए पादो छिन्नो । अन्नाए संधितो य ! भासासमितीए-साहू नगररोहए चट्टमाणे भिक्खए निग्गतो पुच्छितो भणति बहुं सुणेत्ति कन्नेहिं सिलोगो । एसणा-समितीए नंदिसेनो वसुदेवरस पुव्वभवो कथेतव्वो । अथवा इमं दिव्विवातियं, पंचसंजता महल्लातो अद्धाणातो तहाछुहा किलंता निग्गया वियालितं गता पाणियं मग्गंति अनेसणा लोगो करेति न लद्धं कालगता पंचवि । आदानभंडमत्तनिक्खेवणासमितीए उदाहरणं-आयरिएण साधू भणितो, गामं वच्चामो । उग्गाहिते संते केनवि कारणेण द्विता । एक्को एत्ताहे पडिलेहितंति कातुं ट्ठवेउमारद्धी । साधूहिं चोदितो भणति, किं एत्थ सप्पो भविस्सति ? । संनिहिताए देवताए सप्पो विगुव्वितो एस जहन्नो असमितो । अन्नो तेनेव विहिना पडिलेहित्ता ठवेति, सो उक्कोसतो समिती । उदाहरणं एगस्सायरियस्स पंचसिस्ससयाई । एत्थ एगो सेट्ठिसुतो पव्वइतो । सो जो जो साधू एति तस्स दंडयं निक्खिवति । एवं तस्स बहुनावि कालेणं न परिताम्मति । पंचमाए समितीए उदाहरणं धम्मरुई, सक्कासनचलनं पसंसा मिच्छाद्दिट्ठीदेव आगमनं पिपीलिया विगुव्वणं काइयाडासंजता बाहाडितोय मत्ततो निग्गतो पेच्छति संसत्तं थंडिल्लं साधू परिताविनंतित्ति पपीतो देवेनं बारितो वंदितुं गतो । बितिओ चेल्लतो काइयाडो न वोसिरति देवताए उज्जोतो कओ एस समितो । इमो असमितो । चउव्वीसं उच्चारपासवणभूमीतो तिन्निय कालभूमितो न पडिलेहेति, चोदितो भणति, किं एत्थ उट्टो भविज्जा । देवता उट्टरूवेण थंडिले ठिता, वितियए गतो तत्थवि एवं, ततियएवि ताहे तेन उट्ठवितो ताहे देवताए पडिचोदितो सम्मं पडिवन्नो । इदानिं मनवयसा काइए य दुच्चरित्तित्तिं । अस्य व्याख्यानि. [९३] मनवयणकायगुत्तो दुधरियाइं तु खिप्पमालोए ।
६०
अहिगरणम्मि दुरुयग पज्जोए चेव दमए य ॥
चू. मनपुव्वद्धं कंठं गुत्तीणं उदाहरणाणि मनोगुत्तीए एगो सेडिसुतो सुन्नघरे पडिमं ठितो पुराण भज्जा से सन्निरोहमस्सहमाणी उभामइल्लेण समं तं चैव धरमतिगता पल्लंकखिल्लएण य साधुस्स पादो विद्धो तत्थ अनायार आयरति, नय तस्स भगवंतो मनो विनिग्गंतो सट्ठाणातो । वतिगुत्तीएसन्नातयसगासं साधू पत्थितो, चोरेहिं गहितो वृत्तो य, मातपितरो से विवाहनिमित्तं एतानि दिट्ठानि तेहिं नियत्तितों, तेन तेसिं वइगुत्तेण न कहितं पुनरवि चोरेहिं गहिताणि। साहू य पुनो तहिं दिट्ठो । स एवायं साधुत्ति भणिऊण मुक्को । इतराणवि तस्स वइगुत्तस्स माता पितरोत्ति काउं मुक्कानि । कायगुत्तीए साहू हत्थिसंभमे गतिं न भिदति अद्धाणपडिवन्नो वा । इदानिं अधिकरणेतिं